Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Μόνο δέκα λεπτά θα έχει ο Τραμπ αν η Β. Κορέα εκτοξεύσει πύραυλο



Daily Mail.-

Μόλις δέκα λεπτά έχει στη διάθεσή του ο Ντόναλντ Τραμπ για να αποφασίσει πώς θα αντιδράσει σε περίπτωση που ο ηγέτης της Βόρειας Κορέας εκτοξεύσει πύραυλο με πυρηνικά με στόχο τις ΗΠΑ.  

Όπως προειδοποιούν οι ειδικοί, ο 45ος πρόεδρος των ΗΠΑ θα πρέπει να αποφασίσει άμεσα για τα αντίποινα της Ουάσινγκτον από τη στιγμή που ο ηγέτης της Πιονγιάνγκ Κιμ Γιονγκ Ουν πατήσει το κουμπί εκτοξεύοντας πύραυλο με πυρηνικά. 

Η Βόρεια Κορέα θα μπορούσε να πλήξει τις δυτικές ακτές των ΗΠΑ μέσα σε μισή ώρα, επισημαίνουν οι ειδικοί και προσθέτουν: «Ένας πύραυλος θα μπορούσε να πλήξει την Ουάσινγκτον σε 30 έως 39 λεπτά, το Σαν Φρανσίσκο σε 30 με 34 λεπτά, τη Σεούλ σε έξι λεπτά και το Τόκιο σε δέκα με έντεκα λεπτά», όπως αναφέρουν οι επιστήμονες αεροδιαστημικής. 

«Οι πύραυλοι που διαθέτει το οπλοστάσιο του Κιμ Γιονγκ Ουν δεν είναι προς το παρόν σε θέση να ταξιδέψουν σε απόσταση 5.500 μιλίων που απαιτούνται για να φτάσουν τις ΗΠΑ», αναφέρει η βρετανική «Daily Mail», επικαλούμενοι τους ειδικούς.  

Τα όπλα της Πιονγιάνγκ αναπτύσσονται ταχύτερα από το αναμενόμενο, σύμφωνα με τους κορυφαίους Αμερικανούς επιστήμονες, Ντέιβιντ Ράιτ και Μάρκους Σίλει, οι οποίοι θεωρούν ότι: «Τα χρονοδιαγράμματα είναι σύντομα. Ακόμη και για τους πυραύλους μεγάλης εμβέλειας, υπάρχουν πολλά βήματα που μεσολαβούν για να γίνει αντιληπτή η ανίχνευση της εκτόξευσης γεγονός που οδηγεί στην εκτίμηση ότι ο πρόεδρος των ΗΠΑ ίσως θα έχει μόλις δέκα λεπτά για να αποφασίσει την επόμενη κίνηση της Ουάσινγκτον».

Η τελευταία πυραυλική δοκιμή της Βόρειας Κορέας σηματοδοτεί ένα σημαντικό βήμα για το καθεστώς του Κιμ Γιονγκ Ουν που δείχνει ότι μπορεί να πλήξει την ηπειρωτική χώρα.

Οι ανησυχητικές αυτές εκτιμήσεις των ειδικών έρχονται  μετά την εκτόξευση πυραύλου «Hwasong-12»  από την Πιονγιάνγκ. Ο πύραυλος έφτασε σε απόσταση 489 μιλίων (787 χιλιομέτρων) και σε ύψος 1312 μιλίων (2.111 χλμ).

«Η πυραυλική δοκιμή  αντιπροσωπεύει ένα επίπεδο επιδόσεων που δεν είχαμε δει ποτέ από βορειοκορεατικό πύραυλο», ανέφερε ο Τζον Σίλινγκ, ειδικός στον τομέα της αεροδιαστημικής και εξηγεί τον συλλογισμό του: «Ο πύραυλος  εκτοξεύτηκε σκοπίμως στην υψηλότερη γωνία για να αποφύγει να πλήξει τις γειτονικές χώρες. Παρ' όλα αυτά, το εκτιμώμενο μέγιστο βεληνεκές ήταν 2.500 μίλια (4.000 χιλιόμετρα), σχεδόν η μισή απόσταση που απαιτείται (5.500 χιλιόμετρα) για να μπορέσει να φτάσει στην ηπειρωτική χώρα των ΗΠΑ (8.851 χλμ)».

Από την πλευρά του, ο υπουργός Άμυνας της Νότιας Κορέας, Χαν Μιν-Κου δήλωσε στο κοινοβούλιο ότι η δοκιμή  ήταν «επιτυχής».

Ερωτηθείς εάν το πρόγραμμα πυραύλων της Βόρειας Κορέας αναπτύσσεται ταχύτερα από ό,τι ανέμενε  ο Νότος, είπε: «Ναι».   



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία