Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Ως πρόβατα επί σφαγήν!

Γράφει απο τη Λάρισα ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας





 

  • ΣΙΓΟΥΡΑ θα το θυμάστε, αν ζήσετε ως τα εκατό, οτι στα χρόνια της μεγάλης οικονομικής κρίσης, τότε που "άρμεγαν" οι δανειστές τον πληθυσμό της Ελλάδας, όλοι εσείς, δηλαδή εμείς, μα και οι λίγο πιο πριν, δεν κάναμε απολύτως τίποτα για να κληρονομήσουν οι επόμενοι μια κοινωνία δίκαιη, σε ένα κράτος ισχυρό που να μπορεί να προσφέρει στους πολίτες του, υγεία, ασφάλεια,  εργασία ευημερία και αξιοπρεπή γηρατειά. Τίποτα απολύτως! Και δεν υπάρχει δικαιολογία. Δεν αθωώνει κανέναν το "δεν μπορούσαμε...".

 

ΑΝ ανατρέξει κανείς στα μνημονιακά χρόνια εκείνης της μαύρης για την ιστορία μας περιόδου, (είπαμε οτι είμαστε στα εκατό ε, και οτι όλα τα δύσκολα έχουν περάσει), θα διαπιστώσει πως, παρόμοια οικονομική υποδούλωση λαού στον κόσμο ολόκληρο, δεν υπήρξε. Και μάλιστα δίχως οι "σκλαβωμένοι" να μην προσπαθήσουν ούτε μια φορά να εξεγερθούν! Ούτε οι μαύροι της Αφρικής στα χρόνια του μεσαίωνα δεν ένοιωσαν τέτοια υποβάθμιση της ζωής τους και παρόμοιας έκτασης κλοπή των δικαιωμάτων τους και των μόχθων τους. Τουλάχιστον εκείνοι επαναστάτησαν δικαιώθηκαν τους κατέγραψε η ιστορία και είναι υπερήφανοι που έπραξαν το καθήκον τους, ακόμα και που πλήρωσαν ακριβά τις εξεγέρσεις τους.  

 

ΕΙΝΑΙ αδιανόητο, το πώς ένας ηρωικός και ένδοξος λαός σε μια χώρα διάσπαρτη από οστά Ελλήνων ηρώων, που είναι γεμάτη από μνημεία ανδραγαθημάτων και εθνικής αντίστασης, δέχθηκε βαρύτατους εξευτελισμούς από πολιτικούς εγχώριους και ξένους, που υποθήκευσαν την περιουσία του, δημόσια και ιδιωτική και κατέστρεψαν το μέλλον του, το μέλλον των ίδιων και των παιδιών του. 

 

ΑΛΛΑ, ας επιχειρήσουμε να μαντέψουμε τι θα μπορεί να καταγράψει τότε, πολλά χρόνια μετά από το σήμερα, ο ιστορικός του μέλλοντος, από όσα ανέχθηκαν με το κεφάλι κάτω, εκείνα τα μαύρα χρόνια, αυτοί οι σπουδαίοι Έλληνες: 

 

  • Πρώτα πρώτα, οτι τους πήραν σιγά σιγά τα σπίτια και σε όσους δεν μπόρεσαν τους επέβαλαν για να τα κατοικούν, να πληρώνουν βαρύτατους φόρους και στα ίδια τους τα σπίτια ...ενοίκιο!
  • Έπειτα έψαξαν τις τσέπες τους. Άρπαξαν τις οικονομίες τους και ξεσήκωσαν όλα τα αποθεματικά των ταμείων τους. Δέσμευσαν τις καταθέσεις τους και ήλεγχαν τις αναλήψεις τους.  Τους έδιναν δηλαδή από τα δικά τους λεφτά όσα ήθελαν αυτοί!
  • Αλλά δεν έφτανε αυτό. Τους άφησαν δίχως δουλειά και το χειρότερο ακύρωσαν τα πτυχία των παιδιών τους. Υποτίμησαν τους Έλληνες νέους και επιστήμονες και τους ανάγκασαν να προσφέρουν τις γνώσεις τους στην αλλοδαπή ή να παρακαλούν τους δανειστές για δουλειές σε ...εστιατόρια!
  • Έκαναν τους νέους να μην παντρεύονται και δίχως δουλειές να μην μπορούν να δημιουργήσουν οικογένειες. Ελάχιστα πλέον ελληνόπουλα σκέφτονται τον γάμο. Αποτέλεσμα να μειώσουν τον πληθυσμό της χώρας να μην γεννούνται πλέον Έλληνες...
  • Οδήγησαν πιο γρήγορα στον θάνατο τα γηρατειά, στερώντας τους συντάξεις και κόπους μιας ζωής. "Σκότωσαν" τον παππού και την γιαγιά όταν τους έκλεψαν την ευτυχία να βοηθούν τα παιδιά και κυρίως τα εγγόνια! 
  • ΕΒΑΛΑΝ φόρους ακόμα και στον αέρα που ανέπνεαν, δώρισαν σε ιδιώτες κοινωφελείς οργανισμούς και το εθνικό οδικό δίκτυο να αρμέγουν σαν τα πρόβατα τους πολίτες στήνοντας αμέτρητα διόδια στην επικράτεια. 

 

ΑΥΤΑ και άλλα χειρότερα ίσως καταγράψει ο ιστορικός του μέλλοντος, όμως σήμερα ας σταθούμε στην λέξη που ενοχλεί την εθνική αξιοπρέπεια περισσότερο. "Σαν πρόβατα"!!!Όσο και αν θέλουμε να απέχει αυτό από την πραγματικότητα, δυστυχώς θα την υποστούμε. Αυτά θα γράψει ο ιστορικός τότε, εκτός και αν επί των ημερών του δεν έχουμε βγει ακόμα από τα μνημόνια. 



 

 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία