Οι αποκλίσεις των εισοδημάτων μεταξύ των μαύρων και των λευκών ανδρών στις ΗΠΑ είναι σημαντικές και επιμένουν για ολόκληρες γενιές, καταγράφει μελέτη ειδικών των πανεπιστημίων Χάρβαρντ και Στάνφορντ και στελεχών της ομοσπονδιακής υπηρεσίας απογραφής του πληθυσμού των ΗΠΑ που δόθηκε στη δημοσιότητα .

   Το «αμερικανικό όνειρο», η προοπτική καλύτερης ποιότητας ζωής για τα παιδιά σε σχέση με εκείνη των γονιών τους, δεν βρίσκει εφαρμογή σε ό,τι αφορά τους μαύρους άνδρες και τους Αμερικοϊνδιάνους, σύμφωνα με τη μελέτη αυτή, η οποία τιτλοφορείται «Φυλή και οικονομικές ευκαιρίες στις ΗΠΑ» και βασίζεται σε δεδομένα για 20 εκατομμύρια ανθρώπους .

   «Τα παιδιά των μαύρων και των αμερικοϊνδιάνων έχουν σημαντικά χαμηλότερους δείκτες κοινωνικής κινητικότητας προς τα πάνω σε σύγκριση με άλλες φυλετικές ομάδες. Για παράδειγμα, τα μαύρα παιδιά τα οποία γεννούνται στα νοικοκυριά με έσοδα που τα κατατάσσουν στο κατώτερο πέμπτο έχουν 2,5% πιθανότητες να φθάνουν το ανώτατο (εισοδηματικό) επίπεδο, έναντι (σ.σ. πιθανοτήτων) 10,6% των λευκών», υπογραμμίζουν οι συντάκτες της μελέτης, την οποία εκπόνησαν ερευνητές του Χάρβαρντ και του Στάνφορντ σε συνεργασία με την αμερικανική υπηρεσία απογραφής του πληθυσμού.

   Αντίθετα η κοινωνική κινητικότητα μοιάζει να λειτουργεί για τους λατινοαμερικάνικης και ασιατικής καταγωγής πολίτες.

   Μεταξύ των μαύρων, η μελέτη, την οποία έδωσε στη δημοσιότητα το Πρόγραμμα για την Ισότητα των Ευκαιριών, διαπιστώνει ότι οι αποκλίσεις όσον αφορά την κοινωνική κινητικότητα είναι πιο αξιοσημείωτες μεταξύ των ανδρών, όχι τόσο μεταξύ των γυναικών, που δεν έχουν εξίσου μεγάλες αποκλίσεις στις ώρες εργασίας ή στο ωρομίσθιο από τις λευκές γυναίκες.

   Ακόμη και τα παιδιά που μεγαλώνουν σε οικογένειες υψηλού εισοδηματικού επιπέδου δεν έχουν εγγυημένη την προστασία τους από αυτές τις αποκλίσεις: τα μαύρα παιδιά που είναι γόνοι του ανώτερου εισοδηματικού πέμπτου έχουν έτσι μοιρασμένες πιθανότητες να παραμείνουν σε αυτό το επίπεδο ή να πέσουν στο κατώτερο εισοδηματικά πέμπτο. Αντίθετα, τα λευκά παιδιά που γεννιούνται σε οικογένειες με υψηλά εισοδήματα έχουν πενταπλάσιες πιθανότητες να παραμείνουν στο εισοδηματικό τους επίπεδο απ' ό,τι να πέσουν στο κατώτερο πέμπτο, σύμφωνα με την έρευνα.

   Αυτές οι αποκλίσεις διατηρούνται ανεξαρτήτως οικογενειακής κατάστασης, ιδίως το εάν οι γονείς ζουν μαζί ή όχι, και ανεξαρτήτως του σε ποια συνοικία ζουν, το εάν δηλαδή μεγαλώνουν σε περιοχές όπου οι επιδόσεις των σχολείων είναι καλύτερες, το τελικό αποτέλεσμα δεν μεταβάλλεται.

   Πάντως, τα παιδιά που μετακομίζουν νωρίς κατά τη διάρκεια της ζωής τους σε συνοικίες όπου οι συνθήκες είναι πιο ευνοϊκές (υψηλότερα εισοδήματα, χαμηλότερο επίπεδο ρατσισμού, ισχυρή πατρική παρουσία...) έχουν λιγότερες πιθανότητες να καταλήξουν στη φυλακή και περισσότερες να εξασφαλίσουν υψηλότερα εισοδήματα όταν ενηλικιωθούν.

   Οι συγγραφείς της μελέτης υπογραμμίζουν ότι μόνο η πολιτική βούληση μπορεί να αλλάξει τα δεδομένα και εισηγούνται «πρωτοβουλίες για να αυξηθεί η κοινωνική κινητικότητα των μαύρων ανδρών» κάτι που θα έχει θετικές επιπτώσεις που θα γίνουν «αισθητές από όλες τις κοινωνικές τάξεις».

   Ανάμεσα στα πιο υποσχόμενα μέτρα, κατά τους συγγραφείς της μελέτης: «προγράμματα ειδικά σχεδιασμένα για μαύρα αγόρια, προσπάθειες για τη μείωση των ρατσιστικών προκαταλήψεων μεταξύ των λευκών» και τη «μείωση των φυλετικών διακρίσεων στο σύστημα δικαιοσύνης» αλλά και πρωτοβουλίες που προωθούν την «καλύτερη αλληλεπίδραση μεταξύ των φυλετικών ομάδων».