Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




....ενώ εκατομμύρια άνθρωποι λιμοκτονούν

Αυξήθηκαν 1,1% οι παγκόσμιες στρατιωτικές δαπάνες





Οι στρατιωτικές δαπάνες της Ρωσίας μειώθηκαν κατά το ένα πέμπτο το 2017, για πρώτη φορά την τελευταία εικοσαετία, εξαιτίας των οικονομικών κυρώσεων με τις οποίες έχει βρεθεί αντιμέτωπη η Μόσχα, όπως καταγράφει έκθεση του Διεθνούς Ινστιτούτου Ερευνών για την Ειρήνη της Στοκχόλμης (SIPRI) που δίνεται στη δημοσιότητα σήμερα .

Η Ρωσία, η χώρα που είχε τον τρίτο υψηλότερο στρατιωτικό προϋπολογισμό το 2016, υποχώρησε στην τέταρτη θέση της κατάταξης το 2017. Οι στρατιωτικές της δαπάνες συρρικνώθηκαν κατά 20%, στα 66,3 δισεκατομμύρια δολάρια. Η χώρα είχε καταγράψει την προηγούμενη μείωση των στρατιωτικών της δαπανών το 1998, όταν κλήθηκε να αντιμετωπίσει μια σοβαρή χρηματοοικονομική κρίση.

«Ο εκσυγχρονισμός του στρατού παραμένει προτεραιότητα για τη Ρωσία, αλλά ο στρατιωτικός προϋπολογισμός της περιορίστηκε εξαιτίας των οικονομικών δυσκολιών που βιώνει η χώρα από το 2014», εξήγησε ο Σιμόν Γουέζεμαν, ερευνητής του SIPRI. Ο Γουέζεμαν αναφερόταν κυρίως στις οικονομικές κυρώσεις που επιβάλλονται από δυτικά κράτη στη Ρωσία, λόγω της ουκρανικής σύρραξης.

Μέχρι το 2016, ο ρωσικός αμυντικός προϋπολογισμός δεν είχε υποστεί τις δημοσιονομικές περικοπές που επιβλήθηκαν σε άλλους τομείς (παιδεία, υποδομές). Όμως «δεν είναι πλέον δυνατό να παραμείνει ο τομέας της άμυνας σε αυξημένο επίπεδο (δαπανών), ούτε να υπάρξει αύξηση» του προϋπολογισμού του, εξήγησε ο ερευνητής.

               Οι παγκόσμιες στρατιωτικές δαπάνες αυξάνονται

Η έκθεση του SIPRI δίνεται στη δημοσιότητα την ώρα που η σύγκρουση της Δύσης με τη Μόσχα έχει φθάσει σε επίπεδα χωρίς προηγούμενο μετά το τέλος του ψυχρού πολέμου, ειδικά μετά τη δηλητηρίαση την 4η Μαρτίου του ρώσου πρώην διπλού πράκτορα Σεργκέι Σκρίπαλ στην Αγγλία -για την οποία η βρετανική κυβέρνηση επέρριψε την ευθύνη στο Κρεμλίνο- και τα πλήγματα των ΗΠΑ, της Γαλλίας και του Ηνωμένου Βασιλείου τη 14η Απριλίου εναντίον του καθεστώτος της Συρίας, που έχει συμμαχήσει με τη Ρωσία, σε αντίποινα για μια επίθεση που φέρεται να έγινε με χημικά όπλα.

Τα 29 κράτη μέλη του NATO αθροιστικά δαπάνησαν 900 δισεκατομμύρια δολάρια για την άμυνά τους -- ήτοι σε αυτά αναλογεί το 52% των παγκόσμιων στρατιωτικών δαπανών.

Οι στρατιωτικές δαπάνες στην κεντρική και στη δυτική Ευρώπη αυξήθηκαν αντιστοίχως κατά 12% και 1,7% το 2017, εν μέρει λόγω της ρωσικής απειλής.

Οι ΗΠΑ παρέμειναν η χώρα που δαπανά τα περισσότερα, με 610 δισεκατομμύρια δολάρια να αφιερώνονται στην άμυνά τους το 2017.

Ακολούθησαν η Κίνα (+13%), η Σαουδική Αραβία, η Ρωσία, η Ινδία, η Γαλλία, το Ηνωμένο Βασίλειο και η Ιαπωνία, επτά χώρες που ξόδεψαν αθροιστικά 578 δισεκ. δολάρια για την άμυνά τους το 2017, ποσό πάντως χαμηλότερο από αυτό των στρατιωτικών δαπανών της Ουάσινγκτον, που αναλογεί στο 35% των παγκόσμιων.

Η Ινδία επανήλθε στην πέμπτη θέση της κατάταξης, η Γαλλία υποχώρησε στην 6η.

Το 2017 οι παγκόσμιες στρατιωτικές δαπάνες ανήλθαν σε 1,739 τρισεκ. δολάρια, αυξανόμενες κατά 1,1% σε ετήσια βάση.

«Η συνέχιση της αύξησης των παγκόσμιων στρατιωτικών δαπανών αποτελεί πηγή σοβαρής ανησυχίας», τόνισε ο πρόεδρος του Ινστιτούτου Γιαν Ελίασον σε ανακοίνωση του SIPRI. «Υπονομεύει την επιδίωξη ειρηνικών λύσεων στις συγκρούσεις» σε όλο τον κόσμο, έκρινε ο ίδιος.

Πηγές SIPRI  και ΑΠΕ-ΜΠΕ



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία