Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Αρμενία

Νικόλ Πασινιάν: Ο 42χρονος πρώην δημοσιογράφος, που έχει κάνει φυλακή, αναλαμβάνει το τιμόνι της χώρας 



 



Γερεβάν.-

Μόλις πριν από τρεις εβδομάδες, λίγοι θα μπορούσαν να φανταστούν ότι ο 42χρονος Νικόλ Πασινιάν, ένας πρώην διευθυντής εφημερίδας, ο οποίος έχει εκτίσει ποινή στη φυλακή, θα άλλαζε το πολιτικό τοπίο της Αρμενίας και θα γινόταν ο νέος ηγέτης της χώρας.

Κατά τις τελευταίες εβδομάδες ο Πασινιάν, επικεφαλής ενός μικρού κόμματος της αντιπολίτευσης, έβγαλε δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους στους δρόμους της φτωχής αυτής χώρας στον Νότιο Καύκασο υποχρεώνοντας έτσι σε παραίτηση τον βετεράνο Σερζ Σαρκισιάν, έπειτα από μια δεκαετία στην εξουσία.

Με γκρίζα γένια, μαυρισμένος και φορώντας ένα καπέλο του μπέιζμπολ, το ανερχόμενο αστέρι της πολιτικής στην Αρμενία κατάφερε να μετουσιώσει τη λαϊκή επιθυμία για αλλαγή σε ένα ογκώδες κίνημα διαμαρτυρίας.

Πατέρας τεσσάρων παιδιών, ο Πασινιάν θεωρείται άνθρωπος του λαού, το σήμα κατατεθέν του είναι μια μπλούζα παραλλαγής που φοράει στις διαδηλώσεις, ενώ κρατάει πάντα ένα παραγεμισμένο σακίδιο πλάτης, που όπως ο ίδιος λέει "έχει ό,τι χρειάζομαι" --περιλαμβανομένου ενός λάπτοπ και μιας σοκολάτας.

Μετά την παραίτηση του Σαρκισιάν τον περασμένο μήνα και έπειτα από δέκα ημέρες διαδηλώσεων, ο βουλευτής της αντιπολίτευσης είπε ότι μόνο εκείνος μπορεί να γίνει ο επόμενος πρωθυπουργός.

Πλήθος κόσμου από τα χωριά της Αρμενίας βγήκαν τους δρόμους για να σφίξουν το χέρι του Πασινιάν και του πρόσφεραν φρέσκο ψωμί και μούρα στην περιοδεία του ανά τη χώρα.

"Η άνοιξη της απελευθέρωσης έφθασε στην Αρμενία", δήλωσε στο AFP από το Γερεβάν μια υποστηρίκτριά του, η 56χρονη Σόνα Παρεμουζιάν.

 

             Ο άνθρωπος του λαού

 

Πριν από την έναρξη των διαδηλώσεων τον περασμένο μήνα, ο Πασινιάν περπάτησε περίπου 200 χλμ, από την δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της χώρας, το Γκιούμρι, μέχρι το Γερεβάν μαζί με τους υποστηρικτές του και πολλές φορές κοιμήθηκε στο ύπαιθρο.

Η ενέργεια και το πάθος του φάνηκαν από την προεκλογική εκστρατεία που διενήργησε τον περασμένο χρόνο, όταν εμφανιζόταν στα δικαστήρια, σκαρφάλωνε στις στέγες των γκαράζ και σε παγκάκια για να εκφωνήσει τους λόγους του.

Ωστόσο, ενόψει της  ψηφοφορίας στο κοινοβούλιο, άλλαξε την ενδυματολογική του εμφάνιση προτιμώντας το κοστούμι και μεταμορφώθηκε σε έναν ραφιναρισμένο πολιτικό με μια στιβαρή χειραψία και συγκρατημένο χαμόγελο.

Πριν από τις πρόσφατες διαδηλώσεις που χαρακτηρίστηκαν από κάποιους "επανάσταση της αγάπης", ο Πασινιάν ήταν για τους περισσότερους συνδεδεμένος με τα τραγικά γεγονότα μετά τις προεδρικές εκλογές του 2008, από τις οποίες ανήλθε για πρώτη φορά στην εξουσία ο Σαρκισιάν. Δέκα άνθρωποι έχασαν τότε τη ζωή τους σε συγκρούσεις ανάμεσα σε αστυνομικούς και υποστηρικτές του ηττημένου υποψηφίου της αντιπολίτευσης.

Οι αρχές είχαν κατηγορήσει τον Πασινιάν ότι επεδίωκε να καταλάβει την εξουσία και να προκαλέσει μαζικές ταραχές, κάτι το οποίο ο ίδιος διέψευδε.

Ο Πασινιάν αναζήτησε καταφύγιο σε άγνωστο μέρος αλλά τελικά παραδόθηκε το 2009. Φυλακίστηκε και αποφυλακίστηκε το 2011 με βάση μια συμφωνία αμνηστίας κρατουμένων και τον περασμένο χρόνο εξελέγη βουλευτής.

               Οξυδερκής και με χιούμορ

Ο αναλυτής Βίγκεν Χακομπιάν τον χαρακτήρισε "τυπικό επαναστάτη", ο οποίος είναι έτοιμος να αναλάβει δράση χωρίς δισταγμό.

"Από την άλλη, όπως φάνηκε από το κίνημα διαμαρτυρίας, μπορεί να ελίσσεται. Τις τελευταίες μέρες θέλησε να δείξει στον κόσμο ότι είναι ικανός για συμβιβασμούς".

Ο Ντέιβιντ Αλαβερντιάν, ο διευθυντής ενός τοπικού πρακτορείου ειδήσεων, ο οποίος ήταν συμφοιτητής του, εξήρε "την οξυδέρκειά του, το πλούσιο λεξιλόγιό του και το χιούμορ του". "Διαθέτει μια γοητεία που προσελκύει τους ανθρώπους", λέει στο AFP.

Οι αντίπαλοί του από το κυβερνών Ρεπουμπλικανικό Κόμμα έχουν κατηγορήσει τον Πασινιάν, ο οποίος δηλώνει ότι επιθυμεί να έχει καλές σχέσεις τόσο με τη Ρωσία όσο και με τη Δύση, ότι είναι απρόβλεπτος και ότι δεν έχει ένα σαφές πρόγραμμα και ιδεολογία.

Γεννημένος το 1975 σε ένα μικρό θέρετρο, το Ιτζεβάν, στη βόρεια Αρμενία κατά τη σοβιετική εποχή, σπούδασε δημοσιογραφία στο πανεπιστήμιο Yerevan State University αλλά τον έδιωξαν από εκεί το 1995.

Εργάστηκε ως δημοσιογράφος και διευθυντής εφημερίδας προτού ασχοληθεί με την πολιτική.

 

Περίεργες ερωτήσεις

 

Ίδρυσε το κόμμα Πολιτικό Συμβόλαιο, το οποίο εισήλθε στο κοινοβούλιο το 2017, στο πλαίσιο της συμμαχίας της αντιπολίτευσης.

Με την φλογερή του ρητορική και την τάση του να κάνει περίεργες ερωτήσεις, ο Πασινιάν αναδείχτηκε γρήγορα σε πρόβλημα για το κυβερνών κόμμα.

Ο ίδιος λέει ότι το κίνημα διαμαρτυρίας έδωσε δύναμη στους απλούς πολίτες της χώρας, δείχνοντάς τους ότι μπορούν να καθορίζουν οι ίδιοι το μέλλον της χώρας τους.

"Οι πρωθυπουργοί έρχονται και παρέρχονται", είπε σε μια διαδήλωση στο Γερεβάν.

"Αλλά να γνωρίζουν ότι όταν γίνονται θρασείς, θα υπάρχουν άνθρωποι που θα λένε: Εμείς είμαστε αφεντικά της χώρας μας".

 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία