Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Βιγκανισμός

Η διατροφή του μέλλοντος είναι ήδη εδώ

 



Νέα Υόρκη.-

  Η καμπάνια της ομάδας Greek Vegans εμφανίστηκε στα βαγόνια του
μετρό στις αρχές Σεπτεμβρίου και ολοκληρώθηκε στις 6 Οκτωβρίου. Οι
αντιδράσεις έδειξαν και το μέτρο της επιτυχίας της: οι αφίσες με τις
επιγραφές «Δες ποιον έφαγες σήμερα», «Σταματώντας να τρως ζωικά,
σώζεις μέχρι 300 ζώα τον χρόνο» ή «Για κάθε ποτήρι γάλα, μια μητέρα
χάνει το μωρό της» δεν τράβηξαν μόνο το ενδιαφέρον του κοινού και των
μέσων ενημέρωσης, προκάλεσαν και τη δυσφορία των εμπόρων του κρέατος.

      Ο «βιγκανισμός», όπως λέγεται η απουσία από την διατροφή του
ανθρώπου οποιουδήποτε ζωικού προϊόντος, συστήθηκε με αυτόν τον κάπως
πληθωρικό τρόπο στην Ελλάδα. Ήρθε όμως για να μείνει; Το βέβαιο είναι
ότι αυτό που εμφανίστηκε σε πολλές χώρες του κόσμου ως περιθωριακό
κίνημα έχει αποκτήσει τον χαρακτήρα της τάσης ή έχει γίνει τρόπος
ζωής. Στη Βαρσοβία, για παράδειγμα, έχουν ανοίξει ήδη περισσότερα από
50 εστιατόρια vegan, ενώ το 60% των Πολωνών δηλώνει σε σχετική έρευνα
ότι σκοπεύει να κόψει εντελώς το κρέας αυτόν τον χρόνο.

      Ο βιγκανισμός έχει και τις διασημότητες του. Ανάμεσά τους είναι
ο πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ Μπιλ Κλίντον, ο αστέρας της Formula 1 Λιούις
Χάμιλτον, οι τενίστριες Σερίνα και Βίνους Ουίλιαμς, η σταρ της ποπ
Μπιγιονσέ. Είναι κι αυτός ένας λόγος που στα σούπερ μάρκετ των
Ηνωμένων Πολιτειών εμφανίζονται όλο και περισσότερα προϊόντα με την
ένδειξη «φυτικής παραγωγής» - κάτι που σημαίνει ότι δεν περιέχουν
ίχνος από κρέας, αυγά ή γαλακτοκομικά. Αναλόγως προσαρμόστηκαν και οι
αλυσίδες των φαστ φουντ - στις σκανδιναβικές χώρες η McDonald
προσφέρει το χάμπουργκερ McVegan.

      Η νέα τάση δεν θα μπορούσε να αφήσει αδιάφορη τη Σίλικον Βάλεϊ.
Εκεί ο Ερικ Σμιτ, άλλοτε διευθύνων σύμβουλος της Google, δήλωνε πριν
από δυο χρόνια ότι το λεγόμενο «κρέας με βάση τα φυτά» θα γίνει η νέα
τεχνολογική επανάσταση του μέλλοντος. Και τα οφέλη θα είναι πολλά: μια
διατροφή χωρίς κρέας σημαίνει καλύτερη υγεία για τον άνθρωπο,
μεγαλύτερη προστασία για το περιβάλλον αλλά και ευκολότερη πρόσβαση
στην τροφή για τα φτωχότερα στρώματα των αναπτυσσόμενων χωρών.

      Οι πρώτοι σπόροι του βιγκανισμού, πάντως, έπεσαν το μακρινό 1944
όταν ιδρύθηκε και η πρώτη οργάνωση βιγκανιστών. Ο ιδρυτής της
προέβλεπε τότε πως «μια μέρα ο άνθρωπος θα αισθάνεται αποστροφή στη
σκέψη πως κάποτε οι πρόγονοί του τρέφονταν με κρέας». Πλησιάζει λοιπόν
αυτή η μέρα; Τα στοιχεία δείχνουν ότι αργά αλλά σταθερά πλησιάζει: η
κατανάλωση κρέατος, λένε οι αριθμοί, αυξάνεται κατά 3% ετησίως από το
1960 κυρίως, επειδή οι κοινωνίες των άλλοτε φτωχών χωρών έχουν αρχίσει
να ευημερούν. Στην Κίνα, για παράδειγμα, ο μέσος Κινέζος κατανάλωνε 14
κιλά κρέας τον χρόνο, ενώ σήμερα καταναλώνει 55. Περισσότερο κρέας
καταναλώνουν και οι ανεπτυγμένες χώρες. Μόνο που εκεί η αύξηση είναι
σχεδόν ανεπαίσθητη: σύμφωνα με τον διεθνή Οργανισμό Τροφίμων και
Γεωργίας (FAO) του ΟΗΕ, η αύξηση είναι της τάξης μόλις του 0,7% από το
1991.

      Στις μετρήσεις της κοινής γνώμης, βίγκαν δηλώνει ακόμη και το
10% των ερωτηθέντων. Στις Ηνωμένες Πολιτείες βίγκαν δηλώνει το 3% και
χορτοφάγοι (η διατροφή δεν έχει κρέας αλλά περιλαμβάνει αυγά, τυριά
και γάλα) το 6%. Στις νεώτερες ηλικίες, ωστόσο, η εικόνα είναι
διαφορετική: ένας στους τέσσερις Αμερικανούς ηλικίας από 25 έως 34
ετών δηλώνουν vegans ή vegeterians.

      Ανάλογες διαφορές καταγράφονται και σε άλλες χώρες. Στη Γερμανία
το 15% των νέων από 16 έως 24 ετών δηλώνει ότι ακολουθεί χορτοφαγική
διατροφή έναντι του 7% του γενικού πληθυσμού. Από την άλλη, η διατροφή
χωρίς κρέας έχει και πολιτικό πρόσημο: το 15% των Δημοκρατικών στις
ΗΠΑ δηλώνει φίλος της χορτοφαγικής διατροφής έναντι μόλις του 4% των
Ρεπουμπλικανών. Άλλα στοιχεία δείχνουν ότι οι βίγκαν έχουν διπλάσιες
πιθανότητες να είναι ανύπαντροι και ότι τα τρία τέταρτα είναι
γυναίκες.

      Οι έρευνες δείχνουν ακόμη ότι ο βιγκανισμός θέλει και χρόνο και
κόπο: σε κάθε έναν κάτοικο των ΗΠΑ που δηλώνει βίγκαν, αντιστοιχούν
πέντε που έχουν εγκαταλείψει την συγκεκριμένη διατροφή. Υπάρχουν όμως
και εκείνοι που την διακόπτουν και επανέρχονται ξανά και ξανά - είναι
η καθόλου αμελητέα μάζα των «flexitarians».

      Οι ειδικοί λένε πως είναι τρεις οι λόγοι που κάνουν έναν άνθρωπο
να κινείται ανάμεσα στην κρεατοφαγία και την χορτοφαγία. Ο ένας είναι
η ανησυχία για την υγεία του, ο δεύτερος η ανησυχία για την υγεία του
περιβάλλοντος, ο τρίτος η ευαισθησία για τα δικαιώματα των ζώων. Ως
προς την ανθρώπινη υγεία, οι ιατρικές έρευνες λένε ότι εκείνοι που
καταναλώνουν πολύ κόκκινο κρέας έχουν υψηλότερα ποσοστά θνησιμότητας.
Ως προς την υγεία του περιβάλλοντος, αρκεί να σκεφτεί κανείς τους
τόνους νερού που καταναλώνονται για να φτάσει στο πιάτο μας μόλις ένα
κιλό κρέας. Και τα δικαιώματα των ζώων; Τα είπαν όλα εκείνες οι αφίσες
στο μετρό: «Κάποιες κραυγές δεν ακούγονται ποτέ».



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία