Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Στην Αυστραλία υπάρχει και...κόμμα τής Λογικής

Η αρχηγός του λέει οτι η χώρα εχει ανάγκη και απο ...υπουργείο Μοναξιάς



Μελβούρνη.-

Διαστάσεις μάστιγας παίρνει η μοναξιά στην Αυστραλία, σε βαθμό που ένα
κόμμα τοποθετεί το ζήτημα στην προεκλογική του ατζέντα. Ο λόγος για το
Κόμμα της Λογικής (Reason Party) και την επικεφαλής του, Fiona Patten,
η οποία έγραψε ένα άρθρο στην εφημερίδα The Age επισημαίνοντας τις
κοινωνικές επιπτώσεις της απομόνωσης.

“Περνάμε κάθε είδος νόμους αυτήν την στιγμή, κοιτώντας πώς θα
επηρεάσουν τον προϋπολογισμό, χωρίς να κοιτάμε πώς θα επηρεάσουν την
κοινωνική απομόνωση των ανθρώπων,” γράφει η Fiona Patten, κάνοντας
έκκληση για την δημιουργία Υπουργείου Μοναξιάς, το οποίο θα
διασφαλίζει ότι κάθε κοινωνικό και οικονομικό μέτρο που θα ψηφίζεται
από το κοινοβούλιο θα έχει και κάποιον να θέτει την ερώτηση: “Πώς αυτό
το μέτρο θα επηρεάσει την δυνατότητα των ανθρώπων να συνδεθούν μεταξύ
τους;”

Στο ίδιο άρθρο τονίζεται ότι το Ηνωμένο Βασίλειο πρόσφατα θέσπισε μία
θέση Υπουργού Μοναξιάς, ύστερα από το πόρισμα μιας εξεταστικής
επιτροπής που συνέδεσε την κοινωνική απομόνωση με τις επιπτώσεις στην
υγεία των ανθρώπων. Σύμφωνα με την Σχολή Οικονομικών του Λονδίνου, το
κόστος της μοναξιάς ανέρχεται σε £1700 ($3125) κατ’ άτομο, ενώ για
τους πιο ηλικιωμένους πολίτες το ποσό εκτοξεύεται στις £6000 ($11031).

Ένας στους δέκα Αυστραλούς νιώθει κοινωνική απομόνωση ενώ ένας στους
έξι περνά περιόδους συναισθηματικής μοναξιάς. Αυτό έχει σοβαρές
επιπτώσεις στην υγεία, ισοδύναμες με το να καπνίζει κανείς 15 τσιγάρα
την ημέρα, καθώς εκτιμάται ότι μπορεί να οδηγήσει σε καρδιοπάθειες και
εγκεφαλικά.

Παράλληλα, η μοναξιά οδηγεί σε ψυχικά νοσήματα, αυξάνει τον κίνδυνο
χρονίων παθήσεων όπως ο διαβήτης, ενώ μπορεί να οδηγήσε και στον
θάνατο. Ως εκ τούτου, οι μοναχικοί άνθρωποι επισκέπτονται πιο συχνά
τον γιατρό, κάτι που συμβάλλει στην αύξηση των δαπανών
ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, εξομοιώνοντας την μοναξιά με την
παχυσαρκία. Δεδομένου δε ότι ο πληθυσμός της Αυστραλίας γερνάει, το
φαινόμενο της κοινωνικής απομόνωσης αναμένεται να αυξηθεί.

“Όσον καιρό βρίσκομαι στο κοινοβούλιο, το ζήτημα της κοινωνικής
απομόνωσης έχει προκύψει αρκετές φορές σε σχέση με διαφορετικούς
τομείς, είτε όταν η συζήτηση έχει να κάνει με την ακραίες περιπτώσεις
όπως το το ζήτημα της ευθανασίας, είτε όταν έχει να κάνει με την
συνταξιοδότηση, την στέγαση, τον σωφρονισμό ανηλίκων, περιπτώσεις όπου
οι άνθρωποι δεν έχουν σύνδεση με την κοινωνία και αυτό έχει αρνητικά
αποτελέσματα,” λέει η Fiona Patten, η οποία εμφανίστηκε στα πολιτικά
πράγματα με το Sex Party, εκπροσωπώντας τα δικαιώματα των εργαζομένων
στους οίκους ανοχής. Στην πορεία, το Sex Party υιοθέτησε μία ρητορική
προοδευτικού φιλελευθερισμού, προωθώντας πολιτικές για την ευθανασία,
την νομιμοποίηση της κάνναβης και την επέκταση του ωραρίου των Μέσων
Μαζικής Μεταφοράς. Το κόμμα έχει πλέον μετονομαστεί σε Reason Party
και θέτει το ζήτημα της κοινωνικής απομόνωσης στην προεκλογική
ατζέντα, εν όψει των πολιτειακών εκλογών του Νοεμβρίου.

Στην εκστρατεία αυτή, έχει στο πλευρό της την οργάνωση Relationships
Australia, η οποία ανέλυσε στοιχεία από την ετήσια έρευνα βιοτικού
επιπέδου της Αυστραλίας (Household, Income and Labour Dynamics in
Australia – Hilda), η οποία έδειξε ότι οι χήροι και χωρισμένοι άνδρες
μεταξύ 45 και 64 υποφέρουν περισσότερο από μοναξιά.

“Στο μυαλό μου η κοινωνική απομόνωση είναι λίγο σαν την κλιματική
αλλαγή”, καταλήγει το άρθρο της Patten. “Ξεκίνησε με μερικούς
ακαδημαϊκούς και επιστήμονες που έκαναν δυσοίωνες προβλέψεις προτού
γίνει προφανές πρόβλημα. Τώρα, η ξηρασία, οι πυρκαγιές και οι τροπικοί
κυκλώνες πηγαίνουν χέρι με χέρι με φαινόμενα ψυχικής ασθένειας και
μοναξιάς. Πρέπει να ενεργήσουμε τώρα, προτού γεμίσουν οι δρόμοι μας με
ψυχικά ασταθείς κοινωνικά απομονωμένους ανθρώπους τις επόμενες
δεκαετίες”.
Πηγές ΝΕΟΣ ΚΟΣΜΟΣ,The Age



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία