|
| | | |
Το φάντασμα της ύφεσης πάνω από την παγκόσμια οικονομία το 2019
Μαδρίτη.-
Διάφορα επίθετα που συνοδεύουν τη λέξη κρίση αρχίζουν να κάνουν την
εμφάνιση τους στις προβλέψεις για τη νέα χρονιά των οικονομολόγων σε
όλον τον κόσμο, γράφει η El Periodico de Catalunya.
”Το 2018 είχαμε το μέγιστο της ανάκαμψης της παγκόσμιας οικονομίας
μετά τη Μεγάλη Ύφεση, αλλά οι προβλέψεις και οι δείκτες δείχνουν
επιβράδυνση το 2019 και τα επόμενα χρόνια. Το φάντασμα μιας
μελλοντικής ύφεσης που συζητούσαν επενδυτές από τα μέσα του
περασμένου έτους, αρχίζει και κερδίζει έδαφος και το ερώτημα δεν
είναι τόσο αν τα προβλήματα θα επιστρέψουν αλλά πότε και πόσο σοβαρά
θα είναι» εκτιμά η ισπανική εφημερίδα .
Σύμφωνα με την El Periodico de Catalunya, το 2018 ειχε μπει με μια
ασυνήθιστη συγχρονισμένη ανάπτυξη στις μεγάλες χώρες που ευνοούσε
την επεκτατική πολιτική των κεντρικών τραπεζών, αλλά απο την
περασμένη άνοιξη, υπήρξε μια απότομη διόρθωση στις αγορές, όχι λόγω
της τρέχουσας κατάστασης, αλλά λόγω του φόβου τους ότι ο κύκλος της
ανάπτυξης ήταν υπερβολικός. Τα προβλήματα αντιμετώπισαν πρώτα οι
αναδυόμενες οικονομίες, μετά η Ευρώπη και η Κίνα και στο τέλος του
έτους επίσης οι Ηνωμένες Πολιτείες .
«Προχωράμε σε μια ασύμμετρη συγχρονισμένη επιβράδυνση» συνοψίζει το
τμήμα αναλύσεων της Bankinter . Τόσο το ΔΝΤ και ο ΟΟΣΑ μείωσαν τις
προβλέψεις τους για την παγκόσμια ανάπτυξη για το τρέχον έτος και το
επόμενο. Ακόμα μιλούν για ανάπτυξη (3,7% και 3,5% αντίστοιχα), αλλά
«πλησιάζουν καταιγίδες», όπως προειδοποίησε το Διεθνές Νομισματικό
Ταμείο. «Πιστεύουμε ότι η παγκόσμια οικονομία έχει περάσει σε νέα φαση
, ο αναπτυξιακος κύκλος των κεντρικών τραπεζών συνεχίζει να μειώνεται
και οι πολιτικοί κίνδυνοι είναι υψηλοί σε όλες τις χώρες» τόνισε ο
Γιοακιμ Φελπς , στέλεχος της Pimco .
Κλειδί η αμερικανική οικονομία
Το κλειδί, όπως πάντα, είναι το τι θα συμβεί στην αμερικανική
οικονομία , η οποία τραβάει τον υπόλοιπο κόσμο. Ειδικά όταν η
ευρωπαϊκή και κινεζική οικονομία έχουν δώσει σαφή σημάδια αδυναμίας.
Οι πιθανότητες ότι η παγκόσμια υπερδύναμη θα πέσει σε ύφεση τους
επόμενους δώδεκα μήνες έχουν αυξηθεί, αλλά ακόμα αποτελούν μια
μειοψηφία: Η Pimco δίνει 30% πιθανότητες η Federal Reserve Bank της
Νέας Υόρκης 15% και διαχειριστές κεφαλαίων που συμμετείχαν σε
δημοσκόπηση από την Τράπεζα της Αμερικής Merryl Lynch δίνουν
πιθανότητες 9% για ύφεση στην αμερικανική οικονομία . Στο μεταξύ, οι
δείκτες του αμερικανικού μεταποιητικού κλάδου μειώθηκαν στο χαμηλότερο
επίπεδό τους
Η ανάπτυξη ενισχύθηκε στις ΗΠΑ το 2018 λόγω της μείωσης των φόρων και
της αύξησης των δαπανών που προώθησε ο Προεδρος Ντόναλντ Τραμπ, αλλά
οι θετικές επιπτώσεις αυτών των μέτρων φαίνεται να υποχωρούν νωρίτερα
από ό, τι αναμενόταν. Η κατάσταση οδήγησε την Ομοσπονδιακή Τράπεζα
να μειώσει τις αυξήσεις των επιτοκίων που σκόπευε να εγκρίνει απο
εφέτος , αλλά «η αγορά πιστεύει ότι είναι ακόμα υπερβολικά αισιόδοξη
για το μακροοικονομικό σενάριο», επισημαίνουν οι αναλυτές της
Sabadell.
Πολιτική και κεντρικές τράπεζες
Οι δύο κύριες πολιτικές πηγές που προκαλούν συναγερμό παραμένουν
ανεπίλυτες, σύμφωνα με την El Periodico de Catalunya. Το βρετανικό
κοινοβούλιο ψηφίζει στις 14 Ιανουαρίου τη συμφωνία με την Ευρωπαϊκή
Ένωση για το «brexit» χωρίς να φαίνεται οτι είμαστε "ούτε μια ίντσα
πιο κοντά στην επίτευξη συμφωνίας" πριν από τις 29 Μαρτίου, ημερομηνία
κατά την οποία η χώρα θα φύγει από την ΕΕ, λέει η εταιρεία Monex .
Επιπλέον, οι εμπορικές διαπραγματεύσεις μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών
και της Κίνας σημειώνουν πρόοδο και θα μπορούσαν να επιλυθούν με
μερικές συμφωνίες, αλλά οι αναλυτές εκτιμούν ότι οι δύο χώρες έχουν
εμπλακεί σε μια μεγαλύτερη και πιο έντονη μάχη για παγκόσμια
κυριαρχία.
Η AG Valores , ωστόσο, επισημαίνει ότι η "μεγαλύτερη επιβάρυνση"
για τις αγορές είναι η νέα πολιτική που ακολουθείται από τις
κεντρικές τράπεζες : "Ο ασθενής έχει σωθεί, αλλά τώρα είναι καιρός να
σταματήσει η φαρμακευτική αγωγή και οι παρενέργειες χωρίς ένα πολύ
ισχυρό φάρμακο είναι άγνωστες". Η εταιρεία εκφράζει την ανησυχία ότι
"σχεδόν όλοι οι στρατηγικοί αναλυτές και οι οικονομολόγοι προβλέπουν
ύφεση ή απότομη επιβράδυνση το 2020-21".
Ο οικονομολόγος Χοσέ Ράμπιν Ντίαζ Γκιζάρο , στρατηγικός αναλυτής της
Bankia , σημειώνει πάντως ότι «ο διαχωρισμός μεταξύ των βασικών
οικονομικών μεγεθών και της συμπεριφοράς της αγοράς είναι μια ανωμαλία
που αντικατοπτρίζει την ανησυχία για το μέλλον».
Αλλά όπως ο ίδιος προσθέτει, επικαλούμενος το ειρωνικό σχόλιο του
Νόμπελιστα Πολ Σαμιουελσον, «η αγορά τείνει να προβλέψει εννέα από
κάθε πέντε υφέσεις».
Υπάρχουν αποκλίσεις ως προς τον τρόπο με τον οποίο θα εμφανιστεί η
επόμενη κρίση. Επιχειρήσεις όπως η Robeco εκτιμούν ότι "αν φτάσει, θα
είναι σύντομη". Αλλά η BBVA πιστεύει ότι θα είναι "ίσως χειρότερη
από τον ιστορικό μέσο όρο". Το μεγαλύτερο πρόβλημα, όπως επεσήμανε η
Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών (BIS) , είναι ότι οι αρχές θα την
αντιμετωπίσουν με "λίγα φάρμακα στο κουτί των πρώτων βοηθειών".
ΑΠΕ-ΜΠΕ
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
|
|
|
|