Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Υψηλός κίνδυνος κοινωνικών εντάσεων σε 11 χώρες εξαιτίας της διατροφικής κρίσης



Παρίσι.-

"Αν δεν θρέψουμε τον κόσμο, θρέφουμε την σύγκρουση", υπογραμμίζει η
ασφαλιστική εταιρεία Allianz Trade σε μελέτη της, το πόρισμα της
οποίας είναι ότι 11 χώρες, κυρίως στην Αφρική, την Ασία και τη Μέση
Ανατολή, διατρέχουν υψηλό κίνδυνο κοινωνικών εντάσεων λόγω της
εκτίναξης των τιμών των τροφίμων.
"Το σοκ στις παγκόσμιες τιμές τροφίμων προκαλεί ιδιαίτερα μεγάλη
ανησυχία για τις χώρες που είναι καθαροί εισαγωγείς τροφίμων ή
ορισμένων τροφίμων που καθίστανται σπάνια λόγω του πολέμου στην
Ουκρανία, όπως τα σιτηρά", σημειώνει η ασφαλιστική εταιρεία στη μελέτη
της που δόθηκε  στη δημοσιότητα.
Το διατροφικό αυτό σοκ μειώνει την πρόσβαση σε πόρους "και θα μπορούσε
ακόμη και να προκαλέσει την πτώση κάποιων κυβερνήσεων, όπως συνέβη με
την αραβική άνοιξη", προειδοποιεί η εταιρεία, αναφερόμενη στα λαϊκά
κινήματα αμφισβήτησης στις αρχές της δεκαετίας του 2010 που οδήγησαν
στην πτώση αρκετών καθεστώτων, όπως στην Τυνησία και την Αίγυπτο, και
των οποίων μια από τις συνιστώσες ήταν η κοινωνική εξαθλίωση.
Εκείνη την εποχή, οι τιμές τροφίμων είχαν αυξηθεί 50%, υπενθυμίζει η
Allianz Trade. Σήμερα η τιμή του σιταριού είναι πλέον υψηλότερη από τα
επίπεδα του 2012.
Η ασφαλιστική εταιρεία εκτιμά ότι έντεκα κράτη διατρέχουν ιδιαίτερο
κίνδυνο να δουν την εμφάνιση κοινωνικών συγκρούσεων τα προσεχή χρόνια
λόγω αυτού του γεγονότος. Πρόκειται για την Αλγερία, την Τυνησία, την
Βοσνία-Ερζεγοβίνη, την Αίγυπτο, την Ιορδανία, τον Λίβανο, τη Νιγηρία,
το Πακιστάν, τις Φιλιππίνες, την Τουρκία και την Σρι Λάνκα, με την
τελευταία να αντιμετωπίζει ήδη την χειρότερη οικονομική της κρίση από
την ανεξαρτησία της.
Κι άλλες χώρες, που είναι καθαροί εισαγωγείς τροφίμων, αντιμετωπίζουν,
σύμφωνα με την ασφαλιστική εταιρεία, έναν κίνδυνο κοινωνικών
συγκρούσεων, αλλά λιγότερο υψηλό, όπως η Ρουμανία, το Μπαχρέιν ή το
Καζακστάν. Η Σαουδική Αραβία και η Κίνα βρίσκονται επίσης σε αυτή την
κατηγορία, αλλά οι κίνδυνοι συγκρούσεων εκεί είναι ακόμα λίγο πιο
χαμηλοί, καθώς έχουν πιο ισχυρές οικονομικές βάσεις.
Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο προειδοποίησε στα τέλη Απριλίου για
"τους κινδύνους κοινωνικών αναταραχών" στην Υποσαχάρια Αφρική λόγω της
εκτίναξης των τιμών των τροφίμων και ο διευθυντής του τμήματος Αφρικής
,Αμπέμπε Έμρο Σελάσι δήλωσε στο AFP ότι "ανησυχεί" για την κατάσταση.



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία