Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




... χωρίς να μειώνει την παραγωγικότητα
Η 4ήμερη εβδομάδα εργασίας βελτιώνει την ψυχική υγεία



Λονδίνο.-

Η μεγαλύτερη μέχρι σήμερα στον κόσμο δοκιμαστική εφαρμογή της
τετραήμερης εργασιακής εβδομάδας, αντί του πενθημέρου, η οποία έγινε
στη Βρετανία επί έξι μήνες, αποκαλύπτει ότι έχει σημαντικά οφέλη για
την ψυχική υγεία των εργαζομένων, χωρίς να βλάπτει την παραγωγικότητα
των εταιριών.
Οι 61 βρετανικές εταιρείες και οργανισμοί που συμμετείχαν στο πείραμα
το οποίο ξεκίνησε τον Ιούνιο του 2022, δεσμεύθηκαν για μια μείωση κατά
το ένα πέμπτο (20%) στις ώρες εργασίες όλου του προσωπικού τους, χωρίς
ανάλογη μείωση των μισθών.
Την αξιολόγηση των αποτελεσμάτων έκανε ομάδα κοινωνικών επιστημόνων
του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ (με επικεφαλής τον καθηγητή κοινωνικών
επιστημών Μπρένταν Μπέρτσελ), του αμερικανικού Κολλεγίου της Βοστώνης
(με επικεφαλής την καθηγήτρια κοινωνιολογίας Τζούλιετ Σορ) και της
ανεξάρτητης δεξαμενής σκέψης Autonomy που εστιάζει στο μέλλον της
εργασίας.
         Σε σύγκριση με την ίδια περίοδο του προηγούμενου έτους ,όταν
ίσχυε ακόμη το πενθήμερο, το 71% των εργαζομένων ανέφεραν χαμηλότερα
επίπεδα επαγγελματικής εξουθένωσης και το 39% λιγότερο στρες, ενώ
υπήρξε μείωση 65% στις μέρες αδειών λόγω ασθενείας και 57% πτώση στον
αριθμό όσων παραιτούνταν για να πάνε σε άλλη εταιρεία.
Το 60% ανέφεραν ότι μπορούσαν πια να ισορροπήσουν καλύτερα τις
απαιτήσεις της δουλειάς τους με εκείνες της οικογένειας τους και της
κοινωνικής ζωής τους. Από την άλλη, τα έσοδα των εταιριών όχι μόνο δεν
μειώθηκαν λόγω της τετραήμερης εργασίας, αλλά αυξήθηκαν λίγο κατά 1,4%
κατά μέσο όρο.
 Το πείραμα είχε οργανωθεί από την διεθνή οργάνωση "4 Day Week Global"
(ιδρύθηκε στη Νέα Ζηλανδία από επιχειρηματίες και φιλάνθρωπους) και
την αντίστοιχη βρετανική "4 Day Week Campaign".
 Συνολικά περίπου 2.900 εργαζόμενοι διαφόρων κλάδων (από τις λιανικές
πωλήσεις, τα χρηματοοικονομικά-τραπεζικά, τους συμβούλους
επιχειρήσεων, την πληροφορική, το μάρκετινγκ και την παροχή υπηρεσιών
υγείας μέχρι τα στούντιο κινούμενων σχεδίων και μικρά καταστήματα φαστ
φουντ) δούλεψαν τετραήμερο επί ένα εξάμηνο. Καθ' όλη τη διάρκεια της
περιόδου οι ερευνητές αξιολογούσαν τις επιπτώσεις τής μιας έξτρα μέρας
ελεύθερου χρόνου, ενώ εκτεταμένες συνεντεύξεις έγιναν τόσο με
εργαζόμενους όσο και με διευθύνοντες συμβούλους εταιριών πριν, στη
διάρκεια και μετά το πείραμα.
Το 92% των εταιριών που συμμετείχαν στο πιλοτικό πρόγραμμα (οι 56 από
τις 61) ανέφεραν ότι σκοπεύουν να συνεχίσουν το τετραήμερο, μάλιστα οι
18 προτίθενται να το μονιμοποιήσουν άμεσα. Στο τέλος του εξαμήνου,
πολλοί μάνατζερ είπαν ότι δεν μπορούν να φανταστούν να επιστρέφουν στο
πενθήμερο, ενώ η πλειονότητα των εργαζομένων δήλωσαν πεπεισμένοι ότι
τελικά θα επικρατήσει το τετραήμερο παντού.
 Λίγες μόνο συμμετέχουσες εταιρείες συνόδευσαν το τετραήμερο με
προϋποθέσεις όπως η μείωση των ημερών καλοκαιρινής αδείας, η άμεση
ανάκληση του προσωπικού αν παρίστατο ανάγκη ή η συνέχιση του
πειράματος μόνο στο μέτρο που επιτυγχάνονταν οι στόχοι απόδοσης της
εταιρείας.
"Πριν τη δοκιμή, πολλοί αναρωτιούνταν αν θα βλέπαμε μια αύξηση της
παραγωγικότητας που θα αντιστάθμιζε τη μείωση του χρόνου εργασίας -
και αυτό ακριβώς βρήκαμε", δήλωσε ο Μπέρτσελ. "Πολλοί εργαζόμενοι
έδειξαν μεγάλη προθυμία να γίνουν οι ίδιοι πιο αποδοτικοί. Οι μακριές
συσκέψεις με πάρα πολλούς ανθρώπους συντομεύτηκαν δραστικά ή
καταργήθηκαν τελείως. Οι εργαζόμενοι είχαν πολύ μικρότερη τάση να
'σκοτώσουν' τον χρόνο τους και αναζήτησαν ενεργά τεχνολογίες που
βελτίωναν την παραγωγικότητα τους", πρόσθεσε.
 "Νιώθουμε πραγματικά ενθαρρυμένοι από τα αποτελέσματα, που έδειξαν
τους πολλούς τρόπους με τους οποίους οι εταιρείες μετέτρεψαν την
τετραήμερη εβδομάδα εργασίας από όνειρο σε ρεαλιστική πολιτική, με
πολλαπλά οφέλη", ανέφερε ο ερευνητής δρ Ντέηβιντ Φρέιν του Τμήματος
Κοινωνιολογίας του Κέιμπριτζ.
Για "μείζονα ορόσημο" έκανε λόγο ο Τζόε Ράιλ, διευθυντής της καμπάνιας
"4 Day Week Campaign" και τόνισε ότι "σε ένα μεγάλο εύρος διαφορετικών
τομέων της οικονομίας, αυτά τα απίστευτα αποτελέσματα δείχνουν ότι
τετραήμερο εργασίας πραγματικά 'δουλεύει'".
Οι περισσότεροι εργαζόμενοι ανέφεραν ότι χρησιμοποιούσαν την έξτρα
μέρα για ψώνια ή για δουλειές του νοικοκυριού, έτσι ώστε να έχουν ένα
πραγματικά ελεύθερο Σαββατοκύριακο για ξεκούραση και αναψυχή. Πολλοί
δήλωσαν ότι πια ανέπνεαν πιο ελεύθερα στο σπίτι τους, μερικοί ότι
βρήκαν νέα χόμπι και ενδιαφέροντα, ενώ άλλοι ότι άρχισαν να
επιμορφώνονται για το επάγγελμα τους και να βελτιώνουν τις δεξιότητες
τους. Από την άλλη, μερικοί εμφανίστηκαν ανήσυχοι ότι το τετραήμερο
τους φορτώνει με περισσότερη δουλειά.
ΑΠΕ-ΜΠΕ



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία