 |
|
|  Πήρε τα σκήπτρα απο την Τζούλια Ρόμπερτς,την Τζένιφερ Λόπες και την Μπιγιονσέ
---------------------------------------
Η ΗΘΟΠΟΙΟΣ ΓΚΟΥΙΝΕΘ ΠΑΛΤΡΟΟΥ Η ΠΙΟ ΟΜΟΡΦΗ ΓΥΝΑΙΚΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ
ΛΟΣ ΑΝΤΖΕΛΕΣ.-(Ξένα Πρακτορεία/Κυριακή τού Πάσχα Ωρα 12.57μμ)
Η Αμερικανίδα ηθοποιός Γκουίνεθ Πάλτροου ψηφίστηκε ως "η πιο ωραία γυναίκα στον κόσμο" από το περιοδικό People, παίρνοντας τα σκήπτρα από τη Τζούλια Ρόμπερτς, τη Τζένιφερ Λόπες και την Μπιγιονσέ.
Η 40χρονη ηθοποιός, που είναι παντρεμένη με τον τραγουδιστή Κρις Μάρτιν, επικεφαλής του Βρετανικού συγκροτήματος Coldplay, και μητέρα δύο παιδιών ηλικίας 7 και 8 ετών, ασχολείται τις ημέρες αυτές με την προώθηση της ταινίας "Iron Man 3", μιας Χολιγουντιανής υπερπαραγωγής.
Αυτή είναι η πιο πρόσφατη από τις επιλεγμένες εμφανίσεις της, καθώς η ηθοποιός επανειλημμένα έχει δηλώσει ότι θέλει να απομακρυνθεί κάπως από τον κινηματογράφο για να αφιερώσει περισσότερο χρόνο στα παιδιά της.
Η Γκουίνεθ Πάλτροου —που έχει τιμηθεί με το βραβείο Όσκαρ καλύτερης ηθοποιού το 1999 για την ταινία "Ερωτευμένος Σέξπιρ"— μοιράζει επίσης το χρόνο της μεταξύ της δημοσίευσης βιβλίων μαγειρικής και μιας συνεργασίας με την Τρέισι Άντερσον σταρ του "φίτνες" και της γυμναστικής στις Ηνωμένες Πολιτείες.
"Είμαι πολύ ευτυχισμένη που δεν είμαι πλέον 20 ετών", δήλωσε στο περιοδικό People. "Το να είμαι μητέρα και να ζω μια τόσο ικανοποιητική εμπειρία με κάνει να αποδέχομαι την ιδέα ότι γερνάω, και αυτό είναι ένα καθημερινό δώρο".
Η γαλανομάτα ξανθιά ηθοποιός, που γεννήθηκε στο Λος Άντζελες και ενσαρκώνει την "εικόνα" της καλιφορνέζικης ομορφιάς, διαβεβαιώνει ότι αισθάνεται "ότι έχει καλύτερες αναλογίες σήμερα" απ’ ό,τι όταν ήταν 20 ετών. "Αίφνης, νιώθω καλύτερα με μαγιό από ότι προτού αποκτήσω παιδιά. Νομίζω όμως ότι το πιο όμορφο πράγμα όταν γερνάμε είναι να δεχόμαστε τον εαυτό μας όπως είναι".
Η Πάλτροου έγινε γνωστή στο ευρύ κοινό με την ταινία θρίλερ "Επτά" του Ντέιβιντ Φίσερ, ενώ έχει παίξει και στις ταινίες "Ο ταλαντούχος κ. Ρίπλεϊ" του Άντονι Μινγκέλα, "Η οικογένεια Τενεμπάουμ" του Ουές Αντερσον και πιο πρόσφατα το "Contagion" του Στίβεν Σόντερμπεργκ.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
