 |
|
|  Κυριακή 6/3
----------------------------------------
Life Style
----------------------------------------
"Συγνώμη κυρία μου,ποιά είστε?" (Διεθνή κουτσομπολιά απο τον χώρο τής Μουσικής,παραφράζοντας την Ελληνίδα αοιδό Κατερίνα Στανίση..)
----------------------------------------
ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ.-
«Δεν την γνωρίζω». Αυτή ήταν η απάντηση, που έδωσε, με ύφος ντίβας, η διάσημη τραγουδίστρια Μαράια Κάρεϊ όταν ζήτησαν τη γνώμη της για αρκετά αστέρια της ποπ, μεταξύ των οποίων και η επίσης διάσημη τραγουδίστρια Τζένιφερ Λόπεζ. Για την Μπιγιονσέ, πάντως, μόνο καλά λόγια είχε να πει. Ενώ για την Τζέι Λο…
Πριν από λίγα 24ωρα η Λόπεζ εμφανίστηκε στην τηλεοπτική εκπομπή «The Wendy Williams Show» και άνοιξε τα χαρτιά της για τη «βεντέτα» που ξεκίνησε πριν από, περίπου, μια δεκαετία (τότε έγινε η δήλωση).
Η «Τζένι της γειτονιάς» μίλησε στη Γουέντι Ουίλιαμς για τη ζωή της, για την σχέση της με τον χορευτή Κάσπερ Σμαρτ, για το σόου American Idol, όπου συμμετέχει ως κριτής, και για τις εμφανίσεις της στη μουσική σκηνή του Λας Βέγκας. Κι εκεί κουβέντα στην κουβέντα έπεσε και το όνομα της Μαράια.
«Όταν σκέφτομαι το Βέγκας, σκέφτομαι τον Φρανκ Σινάτρα και τον Έλβις Πρίσλεϊ και τους ερμηνευτές-σύμβολα» είπε η Λόπεζ «Πριν υπογράψω το συμβόλαιο μου για να εμφανιστώ στο Βέγκας είδα τα περισσότερα σόου. Είδα την Μπρίτνεϊ Σπίαρς, είδα την Σάνια Τουέιν.Δεν είδα τη Μαράια διότι εκείνη την περίοδο δεν εμφανιζόταν».
«Ποιά Μαράια;» ρώτησε περιπαικτικά η οικοδέσποινα της τηλεοπτικής εκπομπής, Γουέντι Ουίλιαμς, για να θυμίσει στους τηλεθεατές ότι κάτι ανάλογο είχε πει κάποτε η Κάρεϊ για την Λόπεζ».
«Το έχει πει.Πιστεύω ότι είναι ξεχασιάρα» είπε η Τζέι Λο και πρόσθεσε « Έχουμε συναντηθεί πολλές φορές, αλλά δεν την ξέρω τόσο καλά».
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
