Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Τρίτη 9/8 ---------------------------------------- Επιστήμη – Υγεία ---------------------------------------- Υπό δοκιμή (με ελληνική συμμετοχή) μια νέα πιο αποτελεσματική θεραπεία για τις πέτρες στα νεφρά ----------------------------------------

Πανεπιστήμιο Χιούστον .-

Ερευνητές στις ΗΠΑ - μεταξύ των οποίων ένας Έλληνας- προτείνουν μια νέα πιο αποτελεσματική θεραπεία για τις πέτρες στα νεφρά, καθώς έχουν πλέον βάσιμες ενδείξεις πως το υδροξυκιτρικό οξύ (HCA), που περιέχεται σε φρούτα, μπορεί να διαλύσει αυτές τις πέτρες. Αν αυτό επαληθευθεί σε μεγάλες κλινικές δοκιμές, τότε θα πρόκειται για την πρώτη ουσιαστική πρόοδο στην προληπτική θεραπεία της νεφρολιθίασης εδώ και 30 χρόνια. Οι πέτρες αυτές είναι μικροί σκληροί κρύσταλλοι οξαλικού ασβεστίου, που σταδιακά συσσωρεύονται στα νεφρά. Περίπου το 12% των ανδρών και το 7% των γυναικών εμφανίζουν τέτοιες πέτρες. Η υπέρταση, ο διαβήτης και η παχυσαρκία αυξάνουν τον κίνδυνο, ενώ τα σχετικά περιστατικά εμφανίζουν αύξηση τα τελευταία χρόνια. Η προληπτική θεραπεία της νεφρολιθίασης δεν έχει αλλάξει ιδιαίτερα κατά τις τελευταίες τρεις δεκαετίες. Οι γιατροί συνιστούν στους ασθενείς που κινδυνεύουν, να πίνουν πολύ νερό και να αποφεύγουν τροφές πλούσιες σε οξαλικά, όπως το σπανάκι, οι μπάμιες, τα αμύγδαλα, το ραβέντι κ.α. Επίσης προτείνουν τη λήψη κιτρικού καλίου, που μπορεί να επβραδύνει τον σχηματισμό των λίθων, όμως σε μερικούς ανθρώπους προκαλεί παρενέργειες. Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον αναπληρωτή καθηγητή του Τμήματος Χημικών Μηχανικών του Πανεπιστημίου του Χιούστον ,Τζέφρι Ράιμερ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "Nature", μελέτησαν τη δράση του υδροξυκιτρικού οξέος και διαπίστωσαν ότι μπορεί να διαλύσει τους κρυστάλλους οξαλικού ασβεστίου. Όπως ανέφεραν -μετά από τη συγκριτική μελέτη των δύο ουσιών στο εργαστήριο και σε επτά ανθρώπους- το υδροξυκιτρικό οξύ (HCA) πρέπει πλέον να προτιμάται έναντι του κιτρικού καλίου, γιατί είναι πιο αποτελεσματικό. Θα ακολουθήσουν κλινικές δοκιμές για να ελεγχθεί η ασφάλεια του HCA σε βάθος χρόνου και να προσδιορισθεί η κατάλληλη δοσολογία του. Στην έρευνα συμμετείχε ο Γιάννης Μπουρμπάκης, από το 2013 επίκουρος καθηγητής στο Τμήμα Χημικών Μηχανικών του Πανεπιστημίου του Πίτσμπουργκ. Αποφοίτησε από το Τμήμα Χημείας του Πανεπιστημίου Κρήτης το 2001, από όπου και πήρε το διδακτορικό του το 2006, για να συνεχίσει την καριέρα του στις ΗΠΑ.

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία