 |
|
|  Σάββατο 20/8
----------------------------------------
ΡΙΟ 2016
----------------------------------------
Κατερίνα Στεφανίδη: Έκανα τη χώρα μου υπερήφανη
----------------------------------------
ΡΙΟ ΝΤΕ ΖΑΝΕΪΡΟ.-
Κορυφαία ειδησεογραφικά πρακτορεία στον κόσμο, ιστοσελίδες αλλά και εφημερίδες μέσω των δικών του site, αποθέωσαν τη Κατερίνα Στεφανίδη για το χρυσό μετάλλιο στο άλμα επί κοντώ, πρώτο στο Στίβο για την χώρα μας από τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας.
Σημείο αναφοράς η απουσία της Ελένα Ισινμπάγεβα, που είχε αποκλειστεί από τους Ολυμπιακούς Αγώνες, εξαιτίας της γνωστής υπόθεσης ντόπινγκ που αφορά την ομάδα Στίβου της Ρωσίας. Είναι χαρακτηριστικό ότι το Reuters ανέφερε ότι ο αγώνας έγινε, μόλις λίγες ώρες μετά την ανακοίνωση της Ρωσίδας δύο φορές Ολυμπιονίκης, για αποχώρηση από τον αθλητισμό, δηλώνοντας πως «όποια και να κερδίσει το μετάλλιο δεν θα είναι ένα σωστό χρυσό μετάλλιο», λόγω της δικής της απουσίας.
«Κάθε αθλητής θα ήθελε να είναι στους Αγώνες και να έχει την ευκαιρία να νικήσει,» είπε η Στεφανίδη στις δηλώσεις της στο Reuters, όταν ρωτήθηκε για την απαγόρευση της Ισιμπάγεβα. «Τα πράγματα είναι όπως είναι και δεν είχαμε να κάνουμε τίποτα με αυτό. Εγώ είμαι στην ευχάριστη θέση να κάνω τη χώρα μου υπερήφανη,» τόνισε. Στις δηλώσεις της Ισιμπάγεβα, απάντησε η Σάντι Μόρις, που κατέκτησε το ασημένιο μετάλλιο.
«Τα σχόλιά της ήταν άσεβή και άσχημα για τους ανθρώπους που ήταν εκεί έξω απόψε,» είπε η 24χρονη Αμερικανίδα . «Είναι κάποια που παρακολουθούσα ολόκληρη τη ζωή μου και είναι απογοητευτικό να ακούω τέτοια πράγματα».
----------------------------------------
«Δεν το έχω συνειδητοποιήσει ακόμα»
----------------------------------------
«Δεν το έχω συνειδητοποιήσει ακόμα. Είχα καλά άλματα στο 4.90, ξέρω ότι κατέκτησα το χρυσό στους Ολυμπιακούς Αγώνες, αλλά ήθελα να το περάσω, είπε περιχαρής μετά τον αγώνα της στην κάμερα της ΕΡΤ η Στεφανίδη και πρόσθεσε: «Όταν έκανε η Σάντι (σ.σ. Μόρις) την προσπάθεια πανηγύρισαν όλοι στις κερκίδες και λέω πάει το πέρασε. Μετά ο άνδρας μου πήδηξε μέσα στο στάδιο και δεν είχα καταλάβει τι γίνεται. Δεν το έχω συνειδητοποιήσει ακόμα, είμαι πάρα πολύ χαρούμενη,» τόνισε η Ελληνίδα πρωταθλήτρια.
«Δεν κοιτούσα τις προσπάθειες των άλλων, όμως είναι κάτι που κάνω γενικά φέτος γιατί έχω παρατηρήσει ότι με επηρεάζει. Όχι, τόσο το εάν κάποια περάσει ένα ύψος, αλλά τις λεπτομέρειες του άλματος της. Βέβαια, στην τρίτη προσπάθεια της Μόρις ήταν το χειρότερο που μπορούσε να συμβεί γιατί όλοι πανηγύριζαν και δεν ήξερα τι είχε γίνει» συμπλήρωσε.
«Δεν ανησύχησα. Είχα στο μυαλό μου ότι τα μετάλλια μπορεί να κρίνονταν ακόμα και στα 4.90μ. Όταν μπήκα στη δεύτερη προσπάθειά μου στους Ολυμπιακούς είπα μέσα μου ότι αυτή είναι η τελευταία μου προσπάθεια και μου βγήκε το 4.80μ. Το ίδιο έκανα και στο 4.85μ και εκεί έπιασε. Βέβαια, το δοκίμασα και στο 4.90 αλλά δεν έπιασε. Ο Μιτς πίστευε στο χρυσό μετάλλιο περισσότερο από εμένα. Ακόμα και στο Ευρωπαϊκό είχα μία αμφιβολία αλλά με έκανε να το πιστεύω. Για τον αγώνα εδώ είχαμε πει ότι το 4.85μ είναι σημαντικό ύψος και μου βγήκε. Δεν το πιστεύω. Κάνω επί κοντώ από τα δέκα μου. Έχω περάσει πολλά προβλήματα. Μου έχει πάρει πολλά χρόνια να ξαναφτάσω σε αυτό το επίπεδο και για αυτό είναι τόσο σημαντικό αυτό το μετάλλιο», δήλωσε η χρυσή Ολυμπιονίκης, ενώ με ένα χαμόγελο στα χείλη ζήτησε συγγνώμη από τους Ελληνες που «μας ξενύχτησε» και ευχαρίστησε όλο τον κόσμο για τα μηνύματα συμπαράστασης.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
