 |
|
|  Σάββατο 8/10
----------------------------------------
Ιερέας της κολάσεως...
----------------------------------------
Βίασε την κόρη του αδερφού του!!!
ΛΕΥΚΩΣΙΑ.-
Η αξιοπιστία της 26χρονης παραπονούμενης αλλά και ο εντοπισμός σπέρματος σε σεντόνι, το οποίο ταυτοποιήθηκε μαζί του, δεν άφηναν περιθώρια ανατροπής της καταδίκης ιερέα χωριού της επαρχίας Λευκωσίας, ο οποίος βίασε την κόρη του αδελφού του.
Το ειδεχθές έγκλημα διαπράχθηκε τον Μάιο του 2013 και η υπόθεση εκδικάστηκε από το Κακουργιοδικείο Λευκωσίας το οποίο, αφού έκρινε ένοχο τον ρασοφόρο κατηγορούμενο, του επέβαλε ποινή φυλάκισης δέκα ετών.
Η παραπονούμενη διέμενε στη Λευκωσία και μετακόμισε στο χωριό όταν ο ιερέας της τηλεφώνησε και την παρακάλεσε να μεταβεί στην κοινότητα για να βοηθήσει τον πατέρα της στην επιχείρηση που είχε, επειδή ήταν άρρωστος. Η νεαρή ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα του θείου της, ο οποίος της παραχώρησε ένα καραβάνι που είχε για να διαμένει προσωρινά.
Σύμφωνα με τα γεγονότα, όπως αυτά παρατίθενται στην απόφαση του Εφετείου, «ένα βράδυ, περί τα τέλη Μαΐου 2013, που η παραπονούμενη πήγε στο καραβάνι για να κοιμηθεί αισθανόμενη μεγάλη σωματική και ψυχολογική κούραση, ήρθε στο δωμάτιό της ο ιερέας, κάθισε στο κρεβάτι της και άρχισε να της μιλά. Στην πορεία άρχισε να της κάνει μασάζ στην πλάτη ενώ αυτή φορούσε τα ρούχα της, με αποτέλεσμα να αποκοιμηθεί. Σε εκείνο το στάδιο η παραπονούμενη άρχισε να διερωτάται κατά πόσο ο θείος της δεν την έβλεπε ως κόρη του -όπως η ίδια πίστευε- και αν προσπαθούσε στην πραγματικότητα να την προσεγγίσει ως άντρας. Το μεσημέρι της επόμενης μέρας η παραπονούμενη πήγε στο καραβάνι για να κάνει ντους, σκοπεύοντας στη συνέχεια να επιστρέψει στη δουλειά της. Βγαίνοντας από το ντους και φορώντας μπουρνούζι, είδε τον ιερέα θείο της μπροστά της, στο σαλόνι. Αμέσως επέστρεψε στο δωμάτιό της. Μόλις φόρεσε το νυχτικό της, ο ιερέας εισήλθε στο δωμάτιο, φορώντας μποξεράκι και ένα πουκάμισο μισάνοιχτο. Κάθισε δίπλα της στο κρεβάτι και άρχισε να της μιλά για γυναίκες και φιλενάδες που είχε και γενικώς να της λέει κουβέντες σεξουαλικού περιεχομένου. Προτού προλάβει να αντιδράσει η παραπονούμενη, την έπιασε από τα χέρια, την έριξε στο κρεβάτι ανάσκελα και πέφτοντας ολόκληρος πάνω της άρχισε να τη φιλά στα χείλη και να την αγγίζει με τα χέρια του στο στήθος, στα οπίσθια και σε ολόκληρο το σώμα της. Η παραπονούμενη, αντιδρώντας, τον έσπρωχνε, λέγοντάς του να φύγει. Αυτός εξακολουθούσε να είναι από πάνω της, να τη χαϊδεύει και να τη φιλά στο πρόσωπο και στο λαιμό με λυσσαλέο τρόπο». Ακολούθησε ο κτηνώδης βιασμός της από τον ιερέα θείο της.
Η καταγγελία στην Αστυνομία έγινε μερικές ημέρες μετά και προς τούτο δόθηκαν επαρκείς εξηγήσεις. Στο πλαίσιο της καταγγελίας, η 26χρονη παρέδωσε και ένα σεντόνι. Σε αυτό εντοπίστηκε το σπέρμα του ιερέα.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
