 |
|
|  Δευτέρα 10/10
----------------------------------------
Μουσική-Παλαιστίνη
----------------------------------------
Για την υπόθεση των Παλαιστινίων, επανενώνεται ένα από τα πλεον θρυλικά συγκροτήματα της ροκ, οι Pink Floyd
----------------------------------------
Κείμενο Κατερίνα Ηλιοπούλου
Με στόχο να υποστηρίξουν τις γυναίκες που επέβαιναν στο "Πλοίο των Γυναικών για την Γάζα", το οποίο παρεμποδίστηκε από τις ισραηλινές δυνάμεις ενώ προσπαθούσε να εισέλθει στη Λωρίδα της Γάζας, επανενώνονται τα μέλη του θρυλικού ροκ συγκροτήματος Πινκ Φλόιντ.
Το "Πλοίο των γυναικών για τη Γάζα" με την επωνυμία Ζαϊτούνα Ολίβα, απέπλευσε πριν από μερικές ημέρες από την Βαρκελώνη σε μία προσπάθεια να σπάσει τον αποκλεισμό της Γάζας που έχει επιβάλει από το 2006 η κυβέρνηση του Ισραήλ.
Παρά το γεγονός ότι το πλοίο έπλεε σε διεθνή ύδατα, οι ισραηλινές ναυτικές δυνάμεις επενέβησαν και έθεσαν υπό κράτηση τις ακτιβίστριες, υποστηρίζοντας ότι ήταν εντός των ισραηλινών χωρικών υδάτων.
Τα μέλη του συγκροτήματος Ντέιβιντ Γκίλμορ, Νικ Μέισον και Ρότζερ Γουότερς, ανήρτησαν μία δήλωση στην επίσημη ιστοσελίδα του γκρουπ στην οποία αναγγέλλουν την επανένωσή τους προκειμένου να εκφράσουν την υποστήριξή τους στις ακτιβίστριες που συνελήφθηκαν από τις ισραηλινές αρχές.
Εξάλλου, ο Ρότζερ Γουώτερς, γνωστός ακτιβιστής και υπερασπιστής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων εμφανίστηκε σε ένα βίντεο στον επίσημο λογαριασμό του στο Twitter, στο οποίο χαρακτήρισε "γενναίες" τις γυναίκες αυτές τονίζοντας ότι στέκεται στο πλευρό των Παλαιστινίων που ζουν στη Λωρίδα της Γάζας. Πέρυσι ο Γουώτερς συνέθεσε ένα τραγούδι για τον παλαιστινιακό λαό με τον τίτλο: "Θα το ξεπεράσουμε".
Από την αρχή του αποκλεισμού της Γάζας, ισραηλινές δυνάμεις δεν έχουν επιτρέψει να εισέλθει στην περιοχή κανένα πλοίο με βοήθεια, και όσοι το προσπάθησαν, είτε συνελήφθησαν, είτε σκοτώθηκαν.
Το 2010 Ισραηλινοί στρατιώτες σκότωσαν ακτιβιστές που επέβαιναν στο Μαβί Μαρμαρά (Mavi Marmara), ένα τουρκικό πλοίο που είχε αποπλεύσει από την Τουρκία και μετέφερε βοήθεια στους αποκλεισμένους Παλαιστινίους.
Οι ισραηλινές δυνάμεις σκότωσαν δέκα τούρκους ακτιβιστές που επέβαιναν στο πλοίο, την ώρα που αυτό έπλεε σε διεθνή χωρικά ύδατα, γεγονός που είχε ως αποτέλεσμα να διαρραγούν για χρόνια οι διπλωματικές σχέσεις Ισραήλ-Τουρκίας.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
