 |
|
|  Πέμπτη 24/11
----------------------------------------
Aπίστευτο περιστατικό στην Αυστραλία
----------------------------------------
Καταιγίδα που μετέφερε γύρη προκάλεσε κρίσεις αλλεργικού άσθματος-Xιλιάδες πολίτες κατέληξαν στα νοσοκομεία με αναπνευστικά προβλήματα-Tέσσερις απο αυτούς έχασαν τη ζωή τους,ανάμεσά τους κι ενας Ομογενής
----------------------------------------
CNN.-
Καταιγίδα που έπληξε τη Μελβούρνη της νότιας Αυστραλίας προκάλεσε κρίσεις αλλεργικού άσθματος, εξαιτίας της γύρης που μετέφερε, σε χιλιάδες ανθρώπους με αποτέλεσμα τουλάχιστον τέσσερις νέοι άνθρωποι--ανάμεσά τους και ο 35χρονος ομογενής μηχανικός Απόλλων Παπαδόπουλος-- να χάσουν τη ζωή τους και χαρακτηρίστηκε κατάσταση έκτακτης ανάγκης για την υγεία "πρωτοφανούς κλίμακας".
Οι άλλοι τρεις άνθρωποι που κατέληξαν ήταν ηλικίας 18, 20 και 40 ετών.
Η καταιγίδα συνδυάστηκε με ασυνήθιστα υψηλή ποσότητα γύρης από χόρτα σίκαλης και ασυνήθιστα υψηλή υγρασία. Διασκόρπισε στην ατμόσφαιρα επικίνδυνα επίπεδα γύρης (Σ.τ.Μ: στην Αυστραλία είναι άνοιξη τώρα) τα οποία σε συνδυασμό με τις υψηλές θερμοκρασίες έστειλαν χιλιάδες ανθρώπους στο νοσοκομείο με αναπνευστικά προβλήματα.
Συγκεκριμένα, όπως εξηγεί το CNN, το αποτέλεσμα αυτού του συνδυασμού, ήταν η γύρη του χόρτου της σίκαλης που προκαλεί αλλεργίες, να σπάσει σε άπειρα μικροσκοπικά κομμάτια λόγω της απορρόφησης του νερού της υγρασίας και να μεταφερθεί σε μεγάλη απόσταση εξαιτίας των ανέμων.
Οι υπηρεσίες έκτακτης ανάγκης στην πολιτεία της Βικτώριας έδιναν μάχη για να διαχειριστούν την κατάσταση καθώς στα νοσοκομεία της Μελβούρνης διακομίστηκαν περισσότεροι από 8.500 άνθρωποι το βράδυ της Δευτέρας και την Τρίτη, σύμφωνα με το υπουργείο Υγείας της πολιτείας.
"Στις μονάδες εντατικής παρακολούθησης στο μητροπολιτικό νοσοκομείο της Μελβούρνης εξακολουθούν να νοσηλεύονται ασθενείς (που υπέστησαν κρίση) εξαιτίας αυτής της κατάστασης και τρεις από αυτούς είναι σοβαρά", αναφέρει σε σημερινή του ανακοίνωση το υπουργείο Υγείας.
"Πρόκειται για ένα αναπάντεχο και τραγικό συμβάν και παρακολουθούμε την κατάστασή τους όπως εξελίσσεται στις μονάδες των νοσοκομείων μας". Οι υπηρεσίες έκτακτης ανάγκης απαντούσαν σε κλήσεις ανά δευτερόλεπτο στην κορύφωση της κρίσης και ανακλήθηκαν οι άδειες υπαλλήλων, μετέδωσαν τα μέσα ενημέρωσης.
Μέσα σε διάστημα τεσσάρων ωρών την Δευτέρα, η Υπηρεσία Ασθενοφόρων δέχτηκε περισσότερες από 1.900 κλήσεις-- ή μία κλήση κάθε τέσσερα με πέντε δευτερόλεπτα-- ενώ επιστρατεύτηκαν 60 επιπλέον ασθενοφόρα, καθώς και αστυνομικοί και πυροσβέστες.
Τα νοσοκομεία της Βικτώριας εξέδωσαν ανακοινώσεις στις οποίες μιλούν για «μεγάλη καταστροφή», επισημαίνοντας ότι σχεδόν εξαντλήθηκαν τα αποθέματά τους σε βρογχοδιασταλτικά φάρμακα.
Σύμφωνα με την Εταιρεία Αλλεργιολογίας της Αυστραλίας, περίπου ένας στους δέκα Αυστραλούς πάσχει από άσθμα και σχεδόν 300 χάνουν ετησίως τη ζωή τους εξαιτίας του.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
