 |
| Παρασκευή 6/1
----------------------------------------
ΣΥΓΚΙΝΗΣΗ ΣΤΟΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ
----------------------------------------
Για πρώτη φορά, μετά το 1922,΄Ελληνας Μητροπολίτης τέλεσε Θεοφάνεια στη Σμύρνη !
----------------------------------------
ΣΜΥΡΝΗ.-(Αποστολή ΄Αρης Βικέτος)
Νέα σελίδα γράφτηκε σήμερα για την Ορθόδοξη Κοινότητα Σμύρνης, η οποία έχει ανασυσταθεί τα τελευταία χρόνια, καθώς στην προκυμαία τής ιστορικής για τον ελληνισμό πόλης τελέστηκε, υπό καταρρακτώδη βροχή, ο αγιασμός των υδάτων με τη ρίψη του Τιμίου Σταυρού στη θάλασσα από τον εκλεγέντα τον περασμένο Σεπτέμβριο, για πρώτη φορά, μετά το 1922, μητροπολίτη Σμύρνης, Βαρθολομαίο. Δίπλα του, ο επίσκοπος Ερυθρών, Κύριλλος, ο οποίος επίσης εξελέγη τον Σεπτέμβριο. Πέρσι ο αγιασμός είχε γίνει επίσημα για πρώτη φορά από τον κ. Κύριλλο, ο οποίος αρχιμανδρίτης το 2013 τοποθετήθηκε από το Οικουμενικό Πατριαρχείο ιερατικός προϊστάμενος στη Σμύρνη. Η άδεια για την τελετή του αγιασμού των υδάτων δόθηκε από τις τουρκικές Αρχές το περασμένο Σάββατο και παρά τη χθεσινή φονική έκρηξη δεν ανακλήθηκε.
Η ρίψη του Τιμίου Σταυρού στη θάλασσα έγινε από εξέδρα στην οποία βρίσκονταν ο μητροπολίτης Σμύρνης, ο επίσκοπος Ερυθρών, οι ιερείς, η γενική πρόξενος της Ελλάδας, Αργυρώ Παπούλια, ο δήμαρχος Αιγάλεω, ο πρόεδρος του Συλλόγου Μικρασιατών Αιγάλεω «Νέες Κυδωνίες», ο πρόεδρος της εστίας Νέας Σμύρνης και άλλοι. Γύρω από την εξέδρα είχαν συγκεντρωθεί περίπου 800 πιστοί από τη Σμύρνη και την Ελλάδα.
Πρώτος έριξε τον Σταυρό στη θάλασσα ο μητροπολίτης Σμύρνης και ακολούθως ο επίσκοπος Ερυθρών. Πέντε άνδρες έπεσαν στα παγωμένα νερά. Και τις δύο φορές τον Σταυρό ανέσυρε ο Λευτέρης Χρυσόμαλος, πατέρας δύο παιδιών, από το Πλωμάρι της Λέσβου, ο οποίος δήλωσε ότι τη Σμύρνη την έχει στην καρδιά του. «Σήμερα για μένα ήταν μεγάλη τιμή. Ο Θεός να μας φωτίζει» είπε. Ο μητροπολίτης τού έδωσε ως ευλογία μικρό επιστήθιο αργυρό Σταυρό. Ευλογία έδωσε και στους άλλους τέσσερις. Επίσης, ο μητροπολίτης, ο επίσκοπος και η γενική πρόξενος της Ελλάδας άφησαν να πετάξουν στον ουρανό λευκά περιστέρια, που συμβολίζουν το Άγιο Πνεύμα.
Σε μικρή απόσταση πίσω από την εξέδρα της τελετής βρίσκεται το ανακαινισμένο κτίριο του Γενικού Προξενείου της Ελλάδας, δωρεά του αείμνηστου Σμυρναίου, Εμμανουήλ Καπετανάκη, το οποίο θα εγκαινιαστεί περί τον Μάιο. Στην οροφή του κυματίζει η ελληνική σημαία. Πολλοί από όσους παρέστησαν στον αγιασμό των υδάτων ξεναγήθηκαν στους χώρους τού κτιρίου από τη γενική πρόξενο.
Ο μητροπολίτης Σμύρνης, Βαρθολομαίος, με δηλώσεις εξέφρασε βαθιά συγκίνηση, γιατί, όπως είπε, για πρώτη φορά αξιώθηκε να εορτάσει το Άγιο Δωδεκαήμερο στη Σμύρνη και να τελέσει σήμερα τον αγιασμό των Θεοφανείων και τον αγιασμό των υδάτων. «Ζητώ από τον Θεό τη βοήθεια και το έλεός του, ώστε να με αξιώνει να ανταποκρίνομαι στην ιερή αποστολή, που Αυτός μου ανέθεσε, για να εκπληρώσω τις προσδοκίες της Εκκλησίας, η οποία με κατέστησε μητροπολίτη Σμύρνης»,τόνισε ο κ. Βαρθολομαίος.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|