 |
|
|  Δευτέρα 16/1
----------------------------------------
Eξοργισμένοι οι Γερμανοί με τον Τραμπ
----------------------------------------
Τον προειδοποιούν για τις δηλώσεις του περί επιβολής δασμών στις εισαγωγές γερμανικών αυτοκινήτων που παράγονται στο Μεξικό
----------------------------------------
Βερολίνο.-
Η γερμανική παραγωγή αυτοκινήτων στις ΗΠΑ ενδέχεται να απειληθεί, αν ο εκλεγμένος πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ θέσει σε εφαρμογή μέτρα προστατευτισμού, δήλωσε ο συντονιστής της γερμανικής κυβέρνησης για διατλαντικά θέματα Γιούργκεν Χαρντ.
«Με σεβασμό στην γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία, κάποιος θα πρέπει να του εξηγήσει (στον Τραμπ) ότι οι γερμανικές εταιρείες ήδη παράγουν στις ΗΠΑ και εξάγουν σε όλο τον κόσμο από εκεί», δήλωσε ο Χαρντ. «Αυτό θα κινδυνεύσει, αν ο Τραμπ θέσει σε κίνηση ένα διεθνές σπιράλ προστατευτισμού», πρόσθεσε.
Σε συνέντευξή του που δημοσιεύθηκε σήμερα στη γερμανική εφημερίδα Bild και τη βρετανική The Times, ο Τραμπ επέκρινε τις γερμανικές αυτοκινητοβιομηχανίες επειδή δεν παράγουν περισσότερα αυτοκίνητα στο αμερικανικό έδαφος, ενώ απείλησε ότι θα επιβάλει δασμούς ύψους 35% στα γερμανικά οχήματα που εισάγονται στις ΗΠΑ από το Μεξικό.
«Θα πω στη BMW ότι αν θέλει να κατασκευάσει ένα εργοστάσιο στο Μεξικό για να πουλά αυτοκίνητα στις ΗΠΑ χωρίς φόρο 35%, ας το ξεχάσει», ανέφερε ο εκλεγμένος πρόεδρος των ΗΠΑ στη συνέντευξή του, όταν ρωτήθηκε για το εργοστάσιο της BMW που αναμένεται να ανοίξει στη μεξικανική πόλη Σαν Λουίς Ποτόσι στο βόρειο Μεξικό το 2019.
Εξάλλου και ο Γερμανός υπουργός Οικονομίας Ζίγκμαρ Γκάμπριελ προειδοποίησε τον Τραμπ κατά της επιβολής ενός τέτοιου δασμού.
«Μετά από αυτό η αμερικανική αυτοκινητοβιομηχανία θα καταλήξει να είναι σε χειρότερη κατάσταση, πιο αποδυναμωμένη και πιο ακριβή», εκτίμησε ο Γκάμπριελ, αντικαγκελάριος της Γερμανίας.
Από την πλευρά της η BMW δεν θέλησε να αντιδράσει άμεσα στις δηλώσεις του Τραμπ. Η κατασκευή του εργοστασίου στο Σαν Λουίς Ποτόσι «συνεχίζεται όπως προβλέπεται και αναμένεται να ολοκληρωθεί το 2019», περιορίστηκε να απαντήσει ένας εκπρόσωπος της αυτοκινητοβιομηχανίας.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
