 |
|
|  Κυριακή 29/1
----------------------------------------
ΠΕΡΙΕΡΓΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ ΜΕ ΡΩΣΟΥΣ ΑΞΙΩΜΑΤΟΥΧΟΥΣ-΄Η ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΝΤΑΙ Ή ΠΕΘΑΙΝΟΥΝ ΑΙΦΝΙΔΙΑ
----------------------------------------
Νεκρός και ο Ρώσος πρέσβης στην Ινδία
----------------------------------------
Μόσχα-Νέο Δελχί.-
Η Ρωσία μετρά την απώλεια του 5ου -κατά σειρά- διπλωμάτη της που πεθαίνει αιφνιδιαστικά ή δολοφονείται σε διεθνές ή μη έδαφος.
Πρόκειται για τον Ρώσο πρέσβη στην Ινδία, Alexander Kadakin, ο οποίος πέθανε προχθές, με το Υπουργείο Εξωτερικών της Ρωσίας να επιβεβαιώνει τη δυσάρεστη είδηση.
Διπλωματική πηγή επιβεβαίωσε ότι ο «πρέσβης πέθανε στις 8 πμ την Πέμπτη, λόγω καρδιακής αρρυθμίας».
«Με βαθιά λύπη και θλίψη, η πρεσβεία της Ρωσίας στην Ινδία μας πληροφόρησε ότι ο Alexander Kadakin, πέθανε σε νοσοκομείο στο Νέο Δελχί».
Ο Kadakin γεννήθηκε στις 22 Ιουλίου 1949 στο Κισινάου, τής Μολδαβίας. Υπηρέτησε ως πρέσβης της Ρωσίας στην Ινδία από το 1999 μέχρι το 2004 και ξανατοποθετήθηκε στη θέση αυτή το 2009.
----------------------------------------
ΠΕΡΙΕΡΓΕΣ ΣΥΜΠΤΩΣΕΙΣ
----------------------------------------
Στο μεταξυ,με αφορμή και την τελευταία απώλεια,«κύμα» θανάτων υψηλόβαθμων αξιωματούχων, Ρώσων και μη, παρατηρείται το τελευταίο διάστημα σε Βέλγιο, Τουρκία, Ελλάδα και Ρωσία.
Εν ψυχρώ δολοφονίες, ατυχήματα αλλά και... καρδιακές προσβολές πρώην και νυν αξιωματούχων μυστικών υπηρεσιών, διπλωματών, στρατιωτικών, εγείρουν σοβαρά ερωτήματα...
Τέλη Δεκεμβρίου βρέθηκε νεκρός ο πρώην υψηλόβαθμος πράκτορας της ομοσπονδιακής υπηρεσίας ασφαλείας (FSB) και επικεφαλής του ρωσικού πετρελαϊκού κολοσσού «Rosneft», Oleg Erovinkin. Ο θάνατός του αποδόθηκε σε καρδιακή προσβολή.
Το σώμα του 61χρονου Erovinkin βρέθηκε σε αυτοκίνητο στο κέντρο της ΜόσχαςΤα τοπικά μέσα ενημέρωσης ανέφεραν ότι το σώμα του 61χρονου Erovinkin βρέθηκε σε αυτοκίνητο στο κέντρο της Μόσχας. Μια πηγή είπε ότι το σώμα του Erovinkin «βρέθηκε σε ένα μαύρο Lexus στην λεωφόρο Kitaygorodskiy (στο κέντρο της Μόσχας). Σύμφωνα μετά την αρχική έρευνα, φέρεται να υπέστη μια ξαφνική καρδιακή προσβολή. Το σώμα του αξιωματούχου εστάλη στο νεκροτομείο της FSB για περαιτέρω έρευνες.
Ο επικεφαλής της Rosneft υπηρέτησε μεταξύ 1974 και 1976, στις ένοπλες δυνάμεις της Σοβιετικής Ένωσης. Από το 1976 έως το 1994, εργάστηκε στο σώμα της ασφάλειας του κράτους.
Ο θάνατος του Erovinkin έρχεται την ώρα που οι σχέσεις ΝΑΤΟ-Ρωσίας δοκιμάζονται σε όλα τα επίπεδαΜεταξύ του 1994 και 1996, υπηρέτησε ως αναπληρωτής προϊστάμενος ελέγχου σε σχέση με την προστασία των κρατικών μυστικών της διοίκησης του Προέδρου της Ρωσικής Ομοσπονδίας.Το 1997-1998, υπηρέτησε ως επικεφαλής του ιδιαίτερου γραφείου της Προεδρικής Διοίκησης της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Μεταξύ των ετών 2004 και 2008, εργάστηκε ως αναπληρωτής επικεφαλής Πληροφοριών και Υποστήριξης του Ρώσου προέδρου.Την 22η Μαΐου του 2008, ο Erovinkin διορίστηκε ως επικεφαλής της γραμματείας του αναπληρωτή πρωθυπουργού Igor Sechin, μέχρι τον Μάιο του 2012.
Ο θάνατος του Erovinkin ήρθε σε μια ταραγμένη εποχή που οι σχέσεις ΝΑΤΟ-Ρωσίας ακροβατούν σε τεντωμένο σχοινί. Μην ξεχνάμε και τον πρέσβη της Ρωσίας στην Τουρκία, Andrey Karlov, ο οποίος δολοφονήθηκε στην Άγκυρα.
Οι συγκυρίες και τα απανωτά χτυπήματα «της μοίρας» σε πολλούς Ρώσους αξιωματούχους οδήγησαν τον Βλαντίμιρ Πούτιν στο να θέσει σε ύψιστη ετοιμότητα όλες τις ρωσικές υπηρεσίες ασφαλείας.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
