 |
|
|  Τετάρτη 1/2
----------------------------------------
Γαλλία
----------------------------------------
Περισσότερα από 900.000 ευρώ εισέπραξε η σύζυγος του υποψηφίου της Δεξιάς και πρώην πρωθυπουργού, Φρανσουά Φιγιόν, την οποία κατηγορούν για αργομισθία
----------------------------------------
Παρίσι.-
Η σύζυγος του υποψηφίου της Δεξιάς στις προεδρικές εκλογές και πρώην πρωθυπουργού, Φρανσουά Φιγιόν, που θεωρείται ύποπτη για αργομισθία, εισέπραξε συνολικά περισσότερα από 900.000 ευρώ, ως «κοινοβουλευτική βοηθός» και συνεργάτιδα σε ένα λογοτεχνικό περιοδικό, γράφει η εβδομαδιαία εφημερίδα Le Canard Enchaîné.
Την περασμένη εβδομάδα η γαλλική εφημερίδα είχε αναφέρει το ποσό των «500.000 ευρώ». Τώρα κάνει λόγο για το ποσό των 831.440 ευρώ, το οποίο έλαβε η Πενέλοπι Φιγιόν ως κοινοβουλευτική βοηθός του συζύγου της ή του διαδόχου του Μαρκ Ζουλό, το διάστημα μεταξύ 1988 και 1990, επίσης το διάστημα μεταξύ 1998 έως 2007 και κατόπιν 2012 έως 2013.
Η σύζυγος του συντηρητικού υποψηφίου έλαβε επίσης περίπου 100.000 ευρώ για την απασχόλησή της στο περιοδικό La Revue des deux mondes, το διάστημα μεταξύ 2012-2013.
Επιπλέον, ο συντηρητικός υποψήφιος πλήρωσε δύο από τα παιδιά του ως κοινοβουλευτικούς βοηθούς με το ποσό των 84.000 ευρώ το διάστημα μεταξύ 2005 και 2007 κι ενώ σπούδαζαν, σύμφωνα με τις πληροφορίες που δημοσίευσε η εφημερίδα.
Οι νέες αποκαλύψεις βλέπουν το φως της δημοσιότητας λίγο μετά την έφοδο ερευνητών στο γραφείο του Φιγιόν στην Εθνοσυνέλευση. Ο πρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας των Ρεπουμπλικάνων στην Εθνοσυνέλευση Κριστιάν Ζακόμπ μίλησε για τη διεξαγωγή «έρευνας».
Ο Φρανσουά Φιγιόν δηλώνει ότι δεν υπάρχει τίποτα επιλήψιμο να του προσάψει κανείς.
Επιπλέον, ο Γάλλος πολιτικός τονίζει ότι ούτε ο ίδιος ούτε η σύζυγός του έχουν «τίποτα να κρύψουν» και καταγγέλλει μια εκστρατεία «σπίλωσης».
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
