 |
|
|  Παρασκευή 3/2
----------------------------------------
Λήγει το αντάρτικο στην Κολομβία
----------------------------------------
Οι αντάρτες της οργάνωσης ELN απελευθέρωσαν τον πρώην βουλευτή Οντίν Σάντσες-Βήμα για την τελική ειρήνη
----------------------------------------
Μπογοτά.-
Οι αντάρτες της οργάνωσης Στρατός Εθνικής Απελευθέρωσης (ELN) ανακοίνωσαν ότι απελευθέρωσαν έναν όμηρο που κρατούσαν, τον πρώην βουλευτή Οντίν Σάντσες, κάτι που αποτελούσε ένα από τα προαπαιτούμενα που έθετε η κυβέρνηση του Χουάν Μανουέλ Σάντος προκειμένου να αρχίσουν την επόμενη εβδομάδα επίσημα οι ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις.
Από την πλευρά της, η κυβέρνηση της Κολομβίας έχει δεσμευθεί ότι θα απονεμηθεί χάρη σε δύο γκεριγέρος του ELN που βρίσκονται στη φυλακή.
Η κυβέρνηση της Κολομβίας επιβεβαίωσε ότι αφέθηκε ελεύθερος ο Οντίν Σάντσες, 61 ετών, πρώην βουλευτής που εκπροσωπούσε την περιοχή Τσόκο (βορειοδυτικά). Κρατείτο όμηρος από τα μέλη της τελευταίας οργάνωσης ανταρτών που συνεχίζει τη δράση της στην Κολομβία, εδώ και περίπου δέκα μήνες, στη ζούγκλα του πιο φτωχού νομού της λατινοαμερικάνικης χώρας.
Ο Σάντσες αναμενόταν να φθάσει συνοδευόμενος από τα μέλη μιας «ανθρωπιστικής επιτροπής» με ελικόπτερο στην πόλη Κιμπντό, την πρωτεύουσα του νομού του Τσόκο.
Ο ELN είχε δεσμευθεί ότι θα απελευθέρωνε τον Σάντσες, ο οποίος είχε παραδοθεί οικειοθελώς στους αντάρτες τον περασμένο Απρίλιο προκειμένου να αφεθεί ελεύθερος ο αδελφός του Πατροσίνιο, όμηρος των ανταρτών επί σχεδόν τρία χρόνια που ήταν βαριά άρρωστος.
Από την πλευρά της η κυβέρνηση της Κολομβίας διαβεβαίωσε ότι θα απονεμηθεί χάρη σε δύο αντάρτες που είναι έγκλειστοι στη φυλακή Παλογκόρδο, στη Χιρόν (νομός Σανταντέρ, βορειοανατολικά), τους Νίξον Κόμπος και Λέιβις Βαλέρο, η κατάσταση της υγείας των οποίων σύμφωνα με τον ELN είναι εύθραυστη.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
