 |
|
|  Tρίτη 7/1
----------------------------------------
ΗΠΑ
----------------------------------------
Ο Ντόναλντ Τραμπ υπόσχεται να νικήσει την "ριζοσπαστική ισλαμική τρομοκρατία"
----------------------------------------
Τάμπα.-
Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ επανέλαβε ότι οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους θα νικήσουν «την ριζοσπαστική ισλαμική τρομοκρατία» και τις «δυνάμεις του θανάτου», χωρίς να δώσει οποιαδήποτε ένδειξη σχετικά με την στρατηγική που θα ακολουθήσει ή μια πιθανή αλλαγή προσέγγισης του ζητήματος της τρομοκρατίας σε σύγκριση με εκείνη του Μπαράκ Ομπάμα.
«Θα νικήσουμε την ριζοσπαστική ισλαμική τρομοκρατία και δεν θα επιτρέψουμε να ριζώσει στην χώρα μας» επισήμανε από τη βάση MacDill, στην Τάμπα της Φλόριντας, έδρα της αμερικανικής στρατιωτικής διοίκησης στη Μέση Ανατολή (Centcom) και αρχηγείο των ειδικών δυνάμεων των ΗΠΑ.
«Σήμερα στέλνουμε όλοι μαζί το εξής μήνυμα στις δυνάμεις του θανάτου και της καταστροφής: η Αμερική και οι σύμμαχοί τους θα σας νικήσουν» συμπλήρωσε.
Η οργάνωση Ισλαμικό Κράτος έχει επιδοθεί «σε μια εκστρατεία γενοκτονίας, διαπράττοντας θηριωδίες σε ολόκληρο τον κόσμο» υπογράμμισε ο Ντόναλντ Τραμπ.
«Οι εξτρεμιστές ισλαμιστές τρομοκράτες είναι αποφασισμένοι να χτυπήσουν την χώρα μας όπως ακριβώς έκαναν στις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου, όπως έκαναν από τον (μαραθώνιο) της Βοστόνης έως το Ορλάντο και το Σαν Μπερναρντίνο και κατά μήκος της Ευρώπης».
Υποστήριξε εξάλλου, χωρίς να παρουσιάσει κάποιο συγκεκριμένο στοιχείο για να στηρίξει τα λεγόμενά του, ότι ορισμένες επιθέσεις «δεν έχουν καν αναφερθεί» στα ΜΜΕ και για μια ακόμη φορά καταφέρθηκε «κατά του πολύ ανέντιμου Τύπου» που «δεν θέλει να μιλάει για αυτές».
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
