 |
|
|  Τρίτη 7/2
----------------------------------------
ΕΛΛΑΔΑ
----------------------------------------
Kαταδικάστηκαν για το βιασμό της κόρης τους, πατριός και μητέρα
----------------------------------------
ΡΟΔΟΣ.-(Ανταπόκριση Λ.Μαστής)
Σε κάθειρξη είκοσι ετών ο καθένας καταδικάστηκαν 55χρονος πατριός και 44χρονη μητέρα για τον συστηματικό βιασμό της 18χρονης κόρης τους, από την ηλικία των 14 ετών. Η ποινή επιβλήθηκε από το Μικτό Ορκωτό Εφετείο Δωδεκανήσου που επέβαλλε την ίδια ποινή όπως και πρωτόδικα.
Συγκεκριμένα, το δικαστήριο αποφάσισε την ενοχή του 55χρονου και της 44χρονης στους οποίους και επέβαλε ποινή κάθειρξης 20 ετών, ενώ στον πατριό επιβλήθηκε και φυλάκιση έξι μηνών για τις ποσότητες των ναρκωτικών που είχαν εντοπιστεί, κατά την σύλληψή του, στην κατοχή του. Η δίκη έγινε κεκλεισμένων των θυρών και ενώπιον του δικαστηρίου βρέθηκε η νεαρή κοπέλα, η οποία για ακόμη μία φορά περιέγραψε με κάθε λεπτομέρεια, τα βασανιστήρια που βίωνε μέσα στο ίδιο της το σπίτι, από την μητέρα και τον σύντροφό της. Η 18χρονη μίλησε στην κατάθεσή της για τη ζωή της, η οποία είχε μετατραπεί σε κόλαση στην ηλικία των 14 ετών.
«Ζούσα έναν εφιάλτη. Κοιμόμουν, ξυπνούσα και ξαναζούσα το ίδιο μαρτύριο» είπε χαρακτηριστικά η 18χρονη, περιγράφοντας με συγκλονιστικές λεπτομέρειες αυτά που της έκανε ο πατριός της με την συγκατάθεση και βοήθεια - αρκετές φορές- της ίδιας της μητέρας της! Και οι δύο κατηγορούμενοι, απολογούμενοι αρνήθηκαν τις κατηγορίες και ισχυρίστηκαν πως όλα όσα, με τόσες φρικιαστικές λεπτομέρειες περιέγραψε η 18χρονη κοπέλα, ήταν αποκυήματα της φαντασίας της.
Συγκεκριμένα, ο πατριός δήλωσε πως ήταν στοργικός με όλα τα παιδιά της συντρόφου του, τα οποία φρόντιζε και αγαπούσε σαν δικά του. Από την πλευρά της η 44χρονη ισχυρίστηκε πως εκείνη ήταν θύμα βιασμού από τον πρώην σύζυγο της, και επειδή τις καταστάσεις αυτές τις βίωσε η νεαρή κοπέλα για αυτό και έπλασε όλη αυτή την ιστορία. Όμως κανένας από τους ισχυρισμούς αυτούς δεν έπεισε το δικαστήριο, το οποίο είχε την ευκαιρία να ακούσει και τα ανήλικα αδέλφια της 18χρονης, οι καταθέσεις των οποίων επιβάρυναν την θέση των κατηγορουμένων.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
