 |
|
|  Τρίτη 14/2
---------------------------------------
Τζιάνι Πιτέλα, επικεφαλής της ομάδας των σοσιαλιστών και δημοκρατών
----------------------------------------
Δεν μπορεί ο Σόιμπλε να κρατάει σε ομηρία την Ελλάδα-Είναι τιτάνιες οι προσπάθειες του ελληνικού λαού
----------------------------------------
Βρυξέλλες.-
«Είναι τιτάνιες οι προσπάθειες του ελληνικού λαού (...) και δεν μπορεί ο κ. Σόιμπλε να κρατάει σε ομηρία την Ελλάδα και μια ολόκληρη ήπειρο», δήλωσε στο πλαίσιο συνέντευξης Τύπου ο Τζιάνι Πιτέλα, επικεφαλής της ομάδας των σοσιαλιστών και δημοκρατών.
Αναφορικά με την απογευματινή συζήτηση που θα γίνει στην Ολομέλεια του ΕΚ στο Στρασβούργο, για τη δεύτερη αξιολόγηση της Ελλάδας, ο κ. Πιτέλα καταδίκασε τη στρατηγική που ακολουθεί ο Γερμανός υπουργός για «εκλογικούς προφανώς λόγους».
«Καταδικάζουμε», είπε, «τη στρατηγική Σόιμπλε και τη συμπεριφορά της συντηρητικής γερμανικής δεξιάς, που θέλουν οπωσδήποτε να κρατήσουν σε ομηρία την Ελλάδα, για εκλογικούς λόγους. Δεν ξέρω τι θα κάνει ο κ. Σόιμπλε την ημέρα που η εκλογική εκστρατεία θα τελειώσει.Για την ώρα δεν έχουν συγκεντρωθεί οι συνθήκες, ώστε να μπορέσει το Eurogroup στις 20 Φεβρουαρίου να προχωρήσει στην αξιολόγηση και να ανοίξει ο δρόμος για τη μοναδική συναίνεση, αποδεκτή από την κοινή λογική για τον ελληνικό λαό και τους λαούς της Ευρώπης, που είναι η ελάφρυνση του ελληνικού χρέους».
«Η Ελλάδα έκανε ότι είχε υποχρέωση να κάνει.Τα νούμερα για το εξαιρετικό πρωτογενές πλεόνασμα που δημοσίευσε χθες βράδυ η Κομισιόν, επιβεβαιώνουν την τιτάνεια προσπάθεια των Ελλήνων για να ξεπεράσουν τις δυσκολίες. Εάν όλα αυτά δεν επαρκούν, είναι ένα είδος πρόκλησης που θα πυροδοτήσουν νέα οικονομική κρίση.Το να ζητείται από την Ελλάδα να επιβάλλει νέες ρυθμίσεις στην αγορά εργασίας και να ξεφορτωθεί τις συλλογικές συμβάσεις, δεν έχει τίποτα να κάνει με τους μεσοπρόθεσμους στόχους της χώρας», υπογράμμισε ο κ. Πιτέλα και κατέληξε λέγοντας ότι: «Θα πρέπει να εμποδισθεί ο κ. Σόιμπλε να κρατάει σε ομηρία την Ελλάδα και μια ολόκληρη ήπειρο».
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
