 |
| Tετάρτη 15/2
----------------------------------------
Hγουμένη άναψε "φωτιές" στην Καθολική Εκκλησία
----------------------------------------
Δεν ήταν και τόσο «παρθένα» η Μαρία..., είπε σε τηλεοπτική εκπομπή στην Ισπανία,ενω χαραχτήρισε το σεξ "ευλογία"...
----------------------------------------
Βαρκελώνη.-
Η αδελφή Lucia Caram, από τον Άγιο Δομίνικο 51 ετών, έβαλε φωτιά στην καθολική εκκλησία της Ισπανίας κάνοντας αναφορά στη σεξουαλική ζωή του Ιωσήφ και της Μαρίας, ως ζευγάρι.
Μάλιστα, όλα αυτά τα είπε σε ένα talk-show, με μεγάλη θεαματικότητα, προκαλώντας σεισμό στα social media, όπου δεν έλειψαν αιτήματα αφορισμού της, ακόμα και απειλές κατά της ζωής της.
«Εάν κάποιος προσβλήθηκε του ζητώ συγγνώμη. Κι αν κάποιος δεν κατάλαβε το ύφος των λέξεων μου είμαι έτοιμη να κάνω διάλογο», τόνισε η Καράμ υπογραμμίζοντας ότι παραβλέπουν τη φράση της ότι «σύμφωνα με όλες τις πιθανότητες» η «Παρθένα Μαρία» είχε σεξουαλικές σχέσεις με τον Ιωσήφ.
Πίσω από το σκάνδαλο -το οποίο έχει προκαλέσει δηλώσεις τής Αρχιεπισκοπής στην Καταλονία, ενώ το Βατικανό έχει ζητήσει εξηγήσεις- βρίσκεται η εκπομπή της τηλεόρασης Chester in love, ένα talk-show με μεγάλη απήχηση του ιδιωτικού καναλιού Cuatro που κατέχει το 8% της τηλεοπτικής αγοράς στην Ισπανία.
Τέλος Ιανουαρίου καλεσμένη στο πάνελ της εκπομπής να μιλήσει για την σεξουαλικότητα ήταν η αδελφή Lucia Caram με τα μεγάλα γυαλιά, σήμα κατατεθέν και το πολύ συντηρητικό ντύσιμο, η οποία δεν δίστασε να δώσει τη δική της οπτική γωνία στο θέμα:
«Πιστεύω ότι η Μαρία ήταν ερωτευμένη με τον Ιωσήφ, με τον οποίο ήταν ένα φυσιολογικό ζευγάρι και είχε κατά πάσα πιθανότητα και σεξουαλικές σχέσεις», είπε αφήνοντας όλους τους καλεσμένους άναυδους για την τοποθέτηση μιας μοναχής σε ένα θέμα ταμπού για την ιδιαίτερα καθολική κοινωνία της Ισπανίας.
Και συμπλήρωσε: «Το σεξ είναι ένας καλός τρόπος να εκφρασθεί η αγάπη και τα συναισθήματα... η Εκκλησία το θεωρεί βρώμικο... αλλά πιστεύω ότι είναι ευλογία».
Γεννημένη στην Αργεντινή η Αδελφή Lucia Cara είναι υπεύθυνη ενός Ιδρύματος που βοηθά και ενισχύει 1.400 οικογένειες με μεγάλα οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα. Είναι πολύ γνωστή και αγαπητή στον κόσμο κυρίως στην Καταλονία και την προσκαλούν σε όλα τα debate και εκπομπές της τηλεόρασης, καθώς θεωρείται πολύ δημοφιλής. Μάλιστα πολλοί την αποκαλούν η αδελφή -Twitt από τις πολλές παρεμβάσεις της μέσω του Twitter, όπου την ακολουθούν πάνω από 800.000 άτομα.
Μάλιστα χθες βράδυ δεν δίστασε να αναφερθεί ακόμη και στην ήττα της Ομάδας της Μπαρτσελόνας με 4-0 από την Παρί Σαν Ζερμέν λέγοντας ότι χάθηκε μια μάχη και όχι ο πόλεμος ζητώντας από τους οπαδούς της Μπάρτσα να κάνουν κουράγιο!!!
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|