 |
|
|  Τετάρτη Ωρα 8.34πμ
------------------------------------------------
Ιταλία
------------------------------------------------
Ένταση και ματαίωση της κηδείας του πρώην ναζί Έριχ Πρίμπκε, σε άγνωστο τόπο η πιθανή ταφή του
------------------------------------------------
ΡΩΜΗ.-(Ανταπόκριση Θόδωρος Ανδρεάδης-Συγγελάκης)
Τελικώς, μετά από σφοδρές πολεμικές και μεγάλη ένταση, ματαιώθηκε η κηδεία του πρώην αξιωματικού των «Ες Ες» Έριχ Πρίμπκε ο οποίος πέθανε την περασμένη Παρασκευή στην Ρώμη. Χθες το απόγευμα, η σορός είχε μεταφερθεί σε εκκλησία των υπερσυντηρητικών λεφεβριανών κληρικών, στο χωριό Αλμπάνο, τριάντα χιλιόμετρα έξω από την Ρώμη.
Κατά την άφιξη του φέρετρου, πολλοί κάτοικοι του Αλμπάνο φώναξαν «ντροπή» (vergogna) και άρχισαν να τραγουδούν το γνωστό Bella ciao, τραγούδι σύμβολο της αντίστασης στον ναζιφασισμό. Η κηδεία ξεκίνησε αλλά διεκόπη πριν την ολοκλήρωσή της, διότι ο δικηγόρος του πρώην ναζί αξιωματικού ( ο οποίος συντόνισε την εκτέλεση τριακοσίων τριάντα πέντε αμάχων ιταλών, τον Μάρτιο του 1944) ζήτησε να μπορέσουν να παραστούν και μέλη ακροδεξιών οργανώσεων.
Κάτι που δεν προβλεπόταν στην ειδική άδεια που είχε χορηγήσει ο νομάρχης και η οποία επέτρεπε την είσοδο στον ναό μόνον σε στενούς συγγενείς. Ο συνήγορος υπεράσπισης του Πρίμπκε, ανακοίνωσε, αργά το βράδυ, ότι δεν θα ασχοληθεί, πλέον, με την ταφή του πρώην πελάτη του και- σύμφωνα με τα ιταλικά μέσα ενημέρωσης- την υπόθεση θα πρέπει να χειριστεί απευθείας, τώρα η κυβέρνηση της Ρώμης.
Νωρίτερα, ο δήμαρχος του Αλμπανο είχε ανακοινώσει ότι μετά την κηδεία η σορός του Πρίμπκε επρόκειτο να μεταφερθεί σε ένα από τα νεκροταφεία της ιταλικής πρωτεύουσας για να αποτεφρωθεί.
Πριν από λίγο το φέρετρο μεταφέρθηκε με νεκροφόρα εκτός του θρησκευτικού συγκροτήματος προς άγνωστο προορισμό. Η αστυνομία έκανε χρήση δακρυγόνων για να απομακρύνει το συγκεντρωμένο πλήθος που βρισκόταν γύρω από την εκκλησία. Νωρίτερα μέλη ακροδεξιών οργανώσεων προσπάθησαν να εισέλθουν στο εκκλησιαστικό συγκρότημα. Προκλήθηκε ένταση με τους κατοίκους του Αλμπάνο οι οποίοι επεχείρησαν να απομακρύνουν τους νεοφασίστες. Η άμεση παρέμβαση της αστυνομίας απέτρεψε το ξέσπασμα βίαιων επεισοδίων.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
