Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Πέμπτη 23/2 ---------------------------------------- ΕΛΛΑΔΑ-ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ ---------------------------------------- Ποινική δίωξη για το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης- Στρέφεται εναντίον της διοίκησης του Οργανισμού το διάστημα 2010-2014 ----------------------------------------

Θεσσαλονίκη (ανταπόκριση).-

Ποινική δίωξη για απιστία στην υπηρεσία σε βάρος του δημοσίου παρήγγειλε ο Εισαγγελέας Διαφθοράς Θεσσαλονίκης, Αχιλλέας Ζήσης, σε βάρος του πρώην διευθυντή του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, Δημήτρη Εϊπίδη, του δημάρχου Θεσσαλονίκης, Γιάννη Μπουτάρη ως πρώην προέδρου του καλλιτεχνικού φορέα, αλλά και πέντε μελών του διοικητικού συμβουλίου του Οργανισμού της περιόδου 2010-2014. Η ποινική δίωξη στηρίχθηκε σε πόρισμα οικονομικών επιθεωρητών που διενήργησαν εκτεταμένο έλεγχο, ενώ η συνολική ζημιά για το ελληνικό δημόσιο εκτιμάται ότι υπερβαίνει τις 300.000 ευρώ. Η υπόθεση άρχισε να ερευνάται κατόπιν καταγγελίας που έφτασε στις εισαγγελικές Αρχές της Θεσσαλονίκης. Σύμφωνα με το πόρισμα των οικονομικών επιθεωρητών, το οποίο υποβλήθηκε στον αντεισαγγελέα εφετών Αχ. Ζήση, τρία είναι τα επίμαχα σημεία που στοιχειοθετούν τη δίωξη. Ειδικότερα, οι κατηγορούμενοι φαίνεται ότι «βάφτισαν» δύο διοικητικούς υπαλλήλους ως διευθύντρια του λογιστηρίου τη μία, κι ως διευθύντρια προσωπικού την άλλη, με συνέπεια να λαμβάνουν τα σχετικά επιδόματα ευθύνης. Για τα έτη 2010 έως 2012, η ζημιά για το δημόσιο απ’ αυτήν την απόφαση προσδιορίζεται σε περίπου 60.000 ευρώ. Επιπλέον, το ίδιο χρονικό διάστημα, ο Δημήτρης Εϊπίδης φαίνεται ότι ανέλαβε καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης. Σύμφωνα με το πόρισμα των οικονομικών επιθεωρητών, κάτι τέτοιο απαγορευόταν από τον νόμο, με δεδομένο ότι κατείχε ήδη τη θέση του διευθυντή του Φεστιβάλ Κινηματογράφου και αμειβόταν κατά συνέπεια κανονικά. Όπως αναφέρεται στο ίδιο πόρισμα, ο κατηγορούμενος συμβλήθηκε με το Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ, εισπράττοντας ως καλλιτεχνικός του διευθυντής έξτρα μισθούς (με «μπλοκάκι»), το ύψος των οποίων ανήλθε για την τριετία 2010-2012 σε 135.000 ευρώ μικτά. Κι ενώ η θητεία του έληξε, ο πρώην διευθυντής του Φεστιβάλ Κινηματογράφου με την ανοχή του διοικητικού συμβουλίου σκόπιμα -σύμφωνα πάντα με το πόρισμα- δεν φρόντισε να προκηρυχθεί δημόσια πρόσκληση ενδιαφέροντος για νέο διευθυντή που θα τον αντικαθιστούσε, με συνέπεια να παραμένει στη θέση του και για δύο χρόνια, το 2013 και το 2014, να πληρώνεται κανονικά, εισπράττοντας το διάστημα αυτό 150.000 ευρώ σε μισθούς. Η δίωξη που παραγγέλθηκε είναι η ίδια για όλα τα εμπλεκόμενα πρόσωπα, τα οποία το επόμενο διάστημα θα κληθούν να λογοδοτήσουν ενώπιον της ειδικής ανακρίτριας διαφθοράς Βασιλικής Ζώτου.

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία