 |
|
|  Kυριακή 26/2
----------------------------------------
ΟΜΟΓΕΝΕΙΑ-ΑΙΘΙΟΠΙΑ
----------------------------------------
Με τους ομογενείς της Αντις Αμπέμπα συναντήθηκε ο Τ. Κουίκ, στην πρώτη μετά από 19 χρόνια επίσκεψη Έλληνα υπουργού στην Αιθιοπία
----------------------------------------
Αντις Αμπέμπα.-
Ο υφυπουργός Εξωτερικών Τέρενς Κουίκ πραγματοποίησε επίσκεψη στην Αντίς Αμπέμπα, την πρώτη μέλους ελληνικής κυβέρνησης στην Αιθιοπία μετά από 19 χρόνια, με την οποία φέτος η Ελλάδα κλείνει 100 χρόνια διπλωματικών σχέσεων.
Εκτός από τις συναντήσεις του με το προεδρείο και τα μέλη της ομογενειακής κοινότητας, είχε παράλληλα και διμερείς επαφές με την υπουργό Επικρατείας της Αιθιοπίας, αρμόδιας για θέματα εξωτερικής πολιτικής, Χιμούτ Ζεμενέ, και τον δρ Άντονι Μοτε Μαρούπινγκ, επίτροπο Οικονομικών της Αφρικανικής Ένωσης που εδρεύει στην αιθιοπική πρωτεύουσα.
«Από τη πρώτη μέρα της ορκομωσίας μου ως ΥΦΥΠΕΞ, είχα διατυπώσει την απόφασή μου να μη μείνει άλλο ξεχασμένος ο ελληνισμός της Διασποράς της αφρικανικής ηπείρου. Ομογενείς δεν υπάρχουν μόνο στην Αμερική ή την Αυστραλία. Υπάρχουν και σε πολλές χώρες της Αφρικής, κυρίως της Υποσαχάριας, με εντυπωσιακή επιχειρηματική παρουσία και σύνδεση με τη πατρίδα μέσω της γλώσσας, της Εκκλησίας -χάρη στο Πατριάρχη Αλεξανδρείας Θεόδωρο- και διατηρώντας τα ήθη, τα έθιμα και τις εθνικές μας επετείους», δήλωσε ο Τέρενς Κουίκ και συνέχισε:
«Ήταν εξαιρετικά συγκινητικές οι στιγμές που έζησα με τις Ελληνίδες και τους Έλληνες εδώ στην Αντίς Αμπέμπα. Τους συνάντησα στα γραφεία της κοινότητας και στην Ελληνική Λέσχη με την επωνυμία "Ολυμπιακός", με ετυμολογία από την Ολυμπία, τη γενέτειρα των Ολυμπιακών Αγώνων».
Ακόμα πιο συγκινητική, συνεχίζει ο υφυπουργός, ήταν η επίσκεψή του στο ελληνικό σχολείο όπου αγκάλιασε τα παιδάκια, τα περισσότερα πλέον από μεικτούς γάμους, αλλά και ντόπια που μαθαίνουν ελληνικά ως δεύτερη ή τρίτη γλώσσα.
Χαρακτήρισε, «σπουδαία» τη δουλειά που κάνουν εκεί οι αποσπασμένοι δάσκαλοι, «αλλά και οι τοπικοί που έχουν μάθει ελληνικά» και «ευλογημένη» την παρουσία του αρχιμανδρίτη Χρυσοστόμου, τον οποίο επισκέφθηκε στον Μητροπολιτικό Ναό του Αγίου Φρεμεντίου, του πρώτου ορθόδοξου ναού που κτίστηκε εκεί.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
