 |
|
|  Τρίτη 21/3
----------------------------------------
Life
----------------------------------------
Μια βραδιά για τον Μοχάμεντ Άλι και τους ανθρώπους με Πάρκινσον
----------------------------------------
Αριζόνα
Τη μνήμη του Μοχάμεντ Άλι τίμησαν οι ηθοποιοί που βρέθηκαν στην έρημο της Αριζόνα, που για πρώτη φορά εδώ και 20 χρόνια έγινε χωρίς την παρουσία του πρωταθλητή της πυγμαχίας που πέθανε τον περασμένο Ιούνιο, στην εκδήλωση Celebrity Fight Night.
«Υπάρχει τόση πολλή αγάπη σε αυτόν εδώ τον χώρο. Απόψε ιδίως, αυτή η αγάπη είναι τόσο φανερή. Ξέρω ότι και ο Μοχάμεντ είναι εδώ», είπε η χήρα του Άλι, Λόνι.
Τα λόγια του Χάρισον Φορντ ξεχείλιζαν αγάπη, ο οποίος είπε ότι είναι πολύ κοντά ηλικιακά με τον Άλι και τον περιέγραψε στο πέρασμα του χρόνου. «Βλέποντας πως προχωρούσε, ο τρόπος με τον οποίο ενεργούσε, οι δύσκολες επιλογές που έκανε αποτελούσαν έμπνευση για μένα και είμαι ευγνώμων για την σοφία του», είπε ο Φορντ.
Η αίθουσα του JW Marriott Desert Ridge Resort & Spa στο Φοίνιξ ήταν γεμάτη από διάσημους σταρ του Χόλιγουντ. Ο Πολ ΜακΚάρτνεϊ απέτισε φόρο τιμής μέσω βίντεο με ένα σύντομο τραγούδι που έγραψε προς τιμήν του Άλι.
Το ψυχαγωγικό μέρος της βραδιάς είχε αναλάβει ο 16 φορές βραβευμένος με Γκράμι παραγωγός Ντέιβιντ Φόστερ και συμμετείχαν καλλιτέχνες όπως οι Brooks & Dunn και η Ρέμπα ΜακΕντάιρ καθώς οι τραγουδιστές της R&B Σαμ Μουρ και Μπρίαν ΜακΝάιτ. Στη σκηνή ανέβηκαν και ο Ντένις Κουέιντ μαζί με τους Σαρκς, ενώ οι Μπιτς Μπόις και ο Μάικ Λοβ έκλεισαν τη βραδιά.
Στη διάρκεια της εκδήλωσης δημοπρατήθηκε και ένα δείπνο με την Σάρον Στόουν, τον Τζον Τραβόλτα και την Κέλι Πρέστον.
Η Στόουν είπε ότι συναντήθηκε με τον Άλι όταν ήταν 19 χρόνων. «Ήταν πολύ ωραίο για μένα και φώναξε τον μπαμπά μου και τον ρώτησε εάν θα μπορούσα να εμφανιστώ στην ταινία The Greatest», είπε. Ο μπαμπάς της αρνήθηκε την προσφορά, επιμένοντας ότι η Σάρον θα πρέπει να σπουδάσει και να μην ασχοληθεί με τον κινηματογράφο και τότε ο Άλι είπε χαριτολογώντας: «Ω κ. Στόουν μπορείτε να κρύψετε την κόρη σας κάτω από ένα κοφίνι ή καλάθι, αλλά ατή πρόκειται να παίξει στο σινεμά».
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
