Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Tετάρτη 22/3

ΥΓΕΙΑ

Αυξημένος κίνδυνος θανάτου από πνιγμό ή τραυματισμό για τα παιδιά με αυτισμό


American Journal of Public Health

Τα παιδιά με αυτισμό αντιμετωπίζουν ιδιαίτερα αυξημένο κίνδυνο θανάτου από πνιγμό ή τραυματισμό, σύμφωνα με μια νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα. Οι θάνατοι των παιδιών με αυτισμό εμφανίζουν αύξηση τα τελευταία χρόνια και είναι τρεις φορές πιθανότερο, σε σχέση με τον υπόλοιπο πληθυσμό, να οφείλονται σε τραυματισμό. Η μέση ηλικία θανάτου των ατόμων με αυτισμό στις ΗΠΑ είναι τα 36 έτη, πολύ μικρότερη από τον γενικό πληθυσμό. Πάνω από το ένα τέταρτο (28%) των θανάτων των ατόμων με αυτισμό οφείλονται σε τραυματισμό, ενώ ακολουθούν ως αιτίες η ασφυξία και ο πνιγμός. Στις τρεις αυτές αιτίες οφείλεται από κοινού σχεδόν το 80% των θανάτων. Σχεδόν οι μισοί θάνατοι (πάνω από 40%) συμβαίνουν στο σπίτι. Οι ερευνητές της Σχολής Δημόσιας Υγείας του Πανεπιστημίου Κολούμπια της Νέας Υόρκης, με επικεφαλής τον κινεζικής καταγωγής καθηγητή επιδημιολογίας Γκουοχούα Λι, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο αμερικανικό περιοδικό για θέματα δημόσιας υγείας «American Journal of Public Health», ανέλυσαν τις αιτίες θανάτου 1.043 αρρένων και 324 θηλέων που είχαν διαγνωσθεί με αυτισμό μεταξύ 1999-2014 (περίοδο κατά την οποία οι θάνατοι ατόμων με διαγνωσμένο αυτισμό σχεδόν επταπλασιάσθηκαν). Διαπιστώθηκε ότι τα παιδιά με αυτισμό έχουν 160 φορές μεγαλύτερη πιθανότητα να πεθάνουν από πνιγμό σε σχέση με τα υπόλοιπα παιδιά. Οι ερευνητές τόνισαν ότι, μετά από αυτό το εύρημα, είναι ύψιστης προτεραιότητας τα μαθήματα κολύμβησης γι' αυτά τα παιδιά αμέσως μετά τη διάγνωσή τους, που συνήθως γίνεται έως την ηλικία των τεσσάρων ετών. «Παιδίατροι και γονείς πρέπει αμέσως να φροντίσουν για την ένταξη του παιδιού σε πρόγραμμα κολύμβησης, προτού καν αρχίσουν άλλες θεραπευτικές παρεμβάσεις συμπεριφορικές, λογοθεραπείας κ.α. Η κολυμβητική δεξιότητα για τα παιδιά με αυτισμό αποτελεί επείγουσα ικανότητα επιβίωσης» δήλωσε ο δρ Λι. Σύμφωνα με τους επιστήμονες, τα παιδιά με αυτισμό έχουν μια τάση για το νερό (θάλασσες, λίμνες, ποτάμια, πισίνες κ.α.), που φαίνεται να ανακουφίζει το άγχος τους για την έλλειψη επικοινωνίαςμ ε τους γύρω τους. Όμως, αν δεν ξέρουν κολύμπι, αυτό μπορεί να εξελιχθεί σε τραγωδία.

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία