 |
|
|  Παρασκευή 24/3
ΗΠΑ-Ρεινς Πρίμπους,προσωπάρχης του Λευκού Οίκου
Η αμερικάνικη κυβέρνηση στηρίζει την Ελλάδα-Υπερήφανος που είμαι Έλληνας
www.mignatiou.com
Δείπνο προς τιμή του Αρχιεπισκόπου Δημητρίου και επιφανών ομογενών παρέθεσε χθες το βράδυ στο Blair House ο προσωπάρχης του Λευκού Οίκου Ρεινς Πρίμπους, για να τιμήσει την επέτειο της Ελληνικής Ανεξαρτησίας και της απελευθέρωσης από τους Τούρκους. Παραβρεθηκαν μεταξύ των άλλων ο υπουργός Άμυνας, Πάνος Καμμένος, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος της Κύπρου, Νίκος Χριστοδουλίδης, ο επιχειρηματίας, Δημήτρης Μελισσανίδης, και άλλοι παράγοντες από την Ομογένεια και την Ελλάδα.
Όπως μεταδίδει το www.mignatiou.com o αντιπρόεδρος, Μάικλ Πένς, μίλησε για τη σημερινή εκδήλωση στον Λευκό Οίκο, κατά την οποία ο Πρόεδρος, Ντόναλντ Τραμπ, θα τιμήσει την επέτειο της 25ης Μαρτίου 1821 και την Ελληνοαμερικανική Κοινότητα. Ευχαρίστησε τον Αρχιεπίσκοπο Δημήτριο επειδή δέχθηκε τον ίδιο και τη σύζυγό του στην Ιερά Αρχιεπισκοπή και για την υποστήριξη του στη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας. Μετέφερε, δε, τους χαιρετισμούς του Προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών, ο οποίος θα παρεβρεθεί στην εκδήλωση του Λευκού Οίκου και θα μιλήσει για την Ομογένεια και την Ελλάδα.
Ο αντιπρόεδρος είπε χαριτολογώντας ότι ο Προσωπάρχης του Λευκού Οίκου, που είναι ένας υπερήφανος Ελληνοαμερικανός, τον κάλεσε στο δείπνο. Μίλησε επίσης για τη συνεισφορά των Ελληνοαμερικανών στην Αμερική. Ο κ. Πρίμπους μίλησε για την προεδρία του Ντόναλντ Τραμπ και για τα σχέδια του για την Αμερική και τον αμερικανικό λαό. Στους δημοσιογράφους μίλησε για την υποστήριξη της αμερικανικής κυβέρνησης προς την Ελλάδα και πρόσθεσε ότι είναι υπερήφανος που είναι Έλληνας. Στην Ελλάδα ξεκίνησε η Δημοκρατία, η οποία ανθεί και στην Αμερική. Ο προσωπάρχης του Λευκού Οίκου εξέφρασε την υπερηφάνεια του για τον ελληνικό λαό και τον ενθουσιασμό του για τον εορτασμό της ημέρας της Ελληνικής Ανεξαρτησίας. Την χαρακτήρισε σπουδαία παράδοση για τον Λευκό Οίκο και θύμισε ότι ξεκίνησε από έναν σπουδαίο πρόεδρο τον Ρόναλντ Ρέιγκαν, όπως είπε.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
