Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Δευτέρα 27/3

Πολιτική τοποθέτηση ανάλογα με την γλώσσα στο Βέλγιο

Οι γαλλόφωνοι Βέλγοι στρέφονται προς τα αριστερά και οι ολλανδόφωνοι προς τα δεξιά σύμφωνα με δημοσκόπηση



Βρυξέλλες-Μανώλης Σπινθουράκης

Οι Βαλόνοι, οι γαλλόφωνοι του Βελγίου στρέφονται προς τα αριστερά και οι Φλαμανδοί, οι ολλανδόφωνοι του Βελγίου, στρέφονται προς τα δεξιά. Αυτό συνάγεται απο τα αποτελέσματα δημοσκόπησης που δημοσιοποιήθηκε χθες στο Βέλγιο και την οποία σχολιάζουν σημερα εκτενώς τα βελγικά μέσα ενημέρωσης. Κατά την εφημερίδα De Tijd,το πιο εντυπωσιακό από τα ευρήματα της δημοσκόπησης είναι ότι στο γαλλόφωνο Νότο της χώρας το Κομμουνιστικό κόμμα ξεπερνάει για πρώτη φορά το Σοσιαλιστικό κόμμα (P.S). Συγκεκριμένα, σύμφωνα με την δημοσκόπηση, το PTB συγκεντρώνει 20,5% (από μόλις 5,5% στις κοινοβουλευτικές εκλογές του 2014) έναντι 20,3% του P.S (από 32%), το οποίο προφανώς καταβάλλει το τίμημα από το λεγόμενο σκάνδαλο Publifin, ένα οικονομικό σκάνδαλο που αφορούσε κυρίως στελέχη του. Κάμψη σημειώνουν τα ποσοστά και των γαλλόφωνων Φιλελεύθερων (M.R) του πρωθυπουργού Mισέλ, οι οποίοι, ωστόσο, κατέχουν τα πρωτεία στην πρόθεση ψήφου συγκεντρώνοντας 22,7% (από 25,8% στις εκλογές του 2014). Σε ελεύθερη πτώση βρίσκονται τα ποσοστά των γαλλόφωνων Χριστιανοδημοκρατών (CDH) που επίσης επλήγησαν από το σκάνδαλο Publifin, οι οποίοι ‘βλέπουν' την εκλογική τους δύναμη να συρρικνώνεται στο 9,9% από 14%. Στον αντίποδα, άνοδο καταγράφουν οι ECOLO (Οικολόγοι Πράσινοι) συγκεντρώνοντας 11,2% από 8,2%. Αμετάβλητο εμφανίζεται το πολιτικό σκηνικό στην Φλάνδρα, αν και τα προπορευόμενα κόμματα ‘βλέπουν' τα ποσοστά τους να σημειώνουν κάμψη. Το N-VA (Συντηρητικοί Εθνικιστές) παραμένει πρώτο κόμμα με 28,3% (από 32,4%), ενώ οι Χριστιανοδημοκράτες (CD&V) ακολουθούν με 14,1% (από 18,6%). Μειωμένα είναι και τα ποσοστά των Συντηρητικών Φιλελεύθερων/Open Vld (13,6% από 15,5%), ενώ κάμψη σημειώνουν οι Σοσιαλιστές (S.P), οι οποίοι πέφτουν κι αυτοί στο 12,9% από 14%. Στον αντίποδα, ενισχυμένοι εμφανίζονται οι ακροδεξιοί του Vlaams Belang (11,9% από 8,6%), ενώ οι Πράσινοι (Groen) διπλασιάζουν τις δυνάμεις τους (11,5% από 5,8%), παίρνοντας προφανώς ώθηση και από την εκλογική επιτυχία των Groen Links στην γειτονική Ολλανδία. Αξιοσημείωτη τέλος άνοδο παρουσιάζουν και οι αριστεροί PVDA, οι οποίοι για πρώτη φορά υπερβαίνουν το εκλογικό όριο για την είσοδό τους στην Βουλή συγκεντρώνοντας 5,5% από 2,8%.

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία