 |
|
|  Τρίτη 28/3
Sex Pistols
Την υποστήριξή του στον Τραμπ, τον Φάρατζ και το Brexit εξέφρασε ο Τζον Λίντον, γνωστός περισσότερο ως Τζόνι Ρότεν!
Πηγή: UNCUT
Έναν απρόσμενο σύμμαχο και υποστηρικτή βρήκε ο Ντόναλντ Τραμπ και όχι μόνο αυτός... Έναν θαυμαστή όχι ακριβώς πολυεκατομμυριούχο όπως είναι ο Τραμπ, αλλά εξόχως ευκατάστατο θα λέγαμε, ο οποίος όμως προέρχεται από τη «βαριά» βρετανική εργατική τάξη. Φυσικά και δεν πάει το μυαλό κανενός μας, όμως ναι. Μιλάμε για τον Τζον Λίντον, γνωστό παγκοσμίως ως Τζόνι Ρότεν (John Rotten), ηγετική μορφή των Sex Pistols, του συγκροτήματος που μας έμαθε την πανκ μουσική.
Ο Λίντον εμφανίσθηκε χθες στη βρετανική τηλεόραση στην εκπομπή «Καλημέρα Βρετανία» και μίλησε για όλους και για όλα. Κυρίως όμως για πολιτική... Τάχθηκε για μία ακόμη φορά υπέρ του Brexit, όπως είχε κάνει και στο παρελθόν, ενώ χαρακτήρισε «φανταστικό ηγέτη» τον γνωστό ευρωσκεπτικιστή Νάιτζελ Φάρατζ. Είπε μάλιστα ότι θέλει να του σφίξει το χέρι μετά τα όσα διαδραματίσθηκαν στον ποταμό Τάμεση, όταν παραμονές του δημοψηφίσματος για την παραμονή της Μεγάλης Βρετανίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση ο Φάρατζ και ο γνωστός μουσικός Μπομπ Γκέλντοφ «διασταύρωσαν στην κυριολεξία τα πλοιάριά τους» διαδηλώνοντας ο πρώτος υπέρ του Brexit και ο δεύτερος κατά.
«Η εργατική τάξη μίλησε για το Brexit και εγώ είμαι ένας από αυτούς», δήλωσε εμφατικά στην εκπομπή ο πάλαι ποτέ πάνκερ.
Εκεί όμως που προκάλεσε αίσθηση ήταν όταν εξέφρασε την άποψή του για τον νέο αμερικανό πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ. Τον περιέγραψε ως «περίπλοκο φίλο» λέγοντας ότι κάποτε ένας δημοσιογράφος τον ρώτησε εάν ο Τραμπ είναι ένας «πολιτικός Sex Pistol».
«Κατά μία έννοια ναι, ο Τραμπ είναι ένα είδος πολιτικού Sex Pistol», είπε στην εκπομπή ο Τζόνι ο Σάπιος (απόδοση του Rotten).
«Αυτό που δεν μου αρέσει είναι ότι τα αριστερά μέσα ενημέρωσης στην Αμερική προσπαθούν να δυσφημήσουν τον τύπο ως ρατσιστή, κάτι το οποίο είναι παντελώς ψευδές», είπε ο Λίντον και συνέχισε «υπάρχουν πολλά, πάρα πολλά προβλήματα με αυτόν ως άνθρωπο, όμως δεν είναι μόνο αυτό και θα μπορούσε να υπάρξει πιθανότητα να βγει κάτι καλό από αυτήν την κατάσταση γιατί ο Τραμπ τρομάζει τους πολιτικούς».
«Μου προκαλεί μεγάλη χαρά να παρατηρώ όλο αυτό. Τολμώ μάλιστα να πω ότι ... θα μπορούσε δηλαδή να γίνει ενδεχομένως φίλος μου», είπε ο Λίντον.
Ο Τζόνι Ρότεν ήταν τραγουδιστής των Sex Pistols από το 1975 έως το 1978 και όταν διαλύθηκαν συνέχισε δική του καριέρα δημιουργώντας τους Public Image Ltd. Στο αυτοβιογραφικό βιβλίο του με τον τίτλο: «Anger is an Energy: My Life Uncensored» περιγράφει ότι στα έντεκά του διάβασε Ντοστογιέφσκι, ότι στην εφηβεία του έζησε μια ζωή αντάξια των ηρώων του Ντίκενς, πως τα δόντια του σάπισαν εξαιτίας της έλλειψης κοινωνικής περίθαλψης για την εργατική τάξη, αλλά και πως ανάμεσα στους αγαπημένους του συνθέτες είναι ο Ραχμάνινοφ.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
