|
| Πέμπτη 30/3
ΕΛΛΑΔΑ-20ο Συνέδριο ΚΚΕ
Δ. Κουτσούμπας: Βασικό ζητούμενο η ισχυροποίηση του ΚΚΕ, ώστε ως κόμμα της κοινωνικής ανατροπής, να φέρει σε πέρας τον ιστορικό πρωτοπόρο ρόλο του
Αθήνα.-
Με τη φωνή του Κώστα Βάρναλη να απαγγέλει "Δεν είμαι εγώ σπορά της τύχης/ ο πλαστουργός της νιας ζωής/ Εγώ 'μαι τέκνο της ανάγκης και ώριμο τέκνο της οργής", από το ποίημά του "Οδηγητής" το οποίο ήταν απόσπασμα στο έργο του "Το Φως που Καίει" και στη συνέχεια η φωνή του ποιητή να ενώνεται με τη μελοποίηση του ποιήματος που τραγουδούσαν δεκάδες μέλη της ΚΝΕ, ξεκίνησαν, σήμερα το πρωί, στην Αίθουσα Συνεδρίων στην έδρα της ΚΕ του ΚΚΕ, στον Περισσό, οι εργασίες του 20ου Συνεδρίου του κόμματος.
Ακολούθησε η προβολή ντοκιμαντέρ που συμπύκνωνε ιστορικές, κοινωνικές, και οικονομικές εξελίξεις από το 1918, έτος ιδρύσεως του ΚΚΕ, έως σήμερα, συμπεριλαμβάνοντας και την πορεία και δράση του ΚΚΕ.
Στη συνέχεια, ο γγ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας, παρουσίασε την Εισήγηση της ΚΕ προς το 20ο Συνέδριο, αναφέροντας ότι "παραμένει ως βασικό ζητούμενο η ισχυροποίηση του κόμματος, ώστε να γίνει ικανό, ως κόμμα της κοινωνικής ανατροπής, να φέρει σε πέρας τον ιστορικό πρωτοπόρο ρόλο του, αξιοποιώντας και βαθαίνοντας με την ταξική πάλη τις αντιθέσεις και αντιφάσεις του καπιταλιστικού συστήματος».
Αναφερόμενος στη σημερινή διεθνή πραγματικότητα, επισήμανε την όξυνση των αντιθέσεων μεταξύ των επιμέρους καπιταλιστικών κρατών, των στρατιωτικών -πολιτικών και οικονομικών- πολιτικών συμμαχιών τους και τους ανταγωνισμούς που έχουν οδηγήσει σε πολέμους και ανακατατάξεις.
Περιγράφοντας με λεπτομέρειες τις τάσεις, αντιφάσεις, ανταγωνισμούς και τις αντανακλάσεις αυτών σε ιδεολογικό και πολιτικό επίπεδο, ο κ. Κουτσούμπας είπε ότι «αναμφίβολα υποβόσκει νέα, πιο συγχρονισμένη οικονομική κρίση, όξυνση της διαπάλης για τον έλεγχο αγορών, ενεργειακών πηγών και δρόμων μεταφοράς πετρελαίου και φυσικού αερίου. Αυτό υποδηλώνουν οι υπάρχουσες πολεμικές εστίες στη Μέση Ανατολή, στην Ουκρανία, οι εντάσεις στην Ανατολική και Κεντρική Ευρώπη σε σχέση με τη Ρωσία, στην Αρκτική και στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας. Όλες αυτές οι εστίες αυξάνουν τον κίνδυνο μιας ευρύτερης γενίκευσης του ιμπεριαλιστικού πολέμου».
«Οξύνεται η βασική αντίθεση ανάμεσα στο κεφάλαιο και την εργασία, ενισχύεται η τάση για απόλυτη και σχετική εξαθλίωση της εργατικής τάξης, αυξάνεται το ποσοστό της μόνιμης, μακροχρόνιας ανεργίας, αυξάνεται ο βαθμός εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης και στις πιο αναπτυγμένες καπιταλιστικές οικονομίες, οξύνονται όλες οι κοινωνικές αντιθέσεις», τόνισε.
Αναφερόμενος, ειδικά, στην όξυνση των αντιθέσεων στην ΕΕ και στην Ευρωζώνη, είπε ότι αυτή ενισχύει τις αποσχιστικές τάσεις, οι οποίες με τη σειρά τους τροφοδοτούν τον αστικό "ευρωσκεπτικισμό", τον οποίο χαρακτήρισε «ρεύμα εξίσου αντιδραστικό – αντιλαϊκό που στηρίζεται από λόμπι δισεκατομμυριούχων, από φασιστικές δυνάμεις».
«Παράλληλα, διευρύνονται τα οφέλη υπέρ της Γερμανίας και κατά της Γαλλίας, της Ιταλίας και άλλων κρατών. Εκτιμάμε ότι στο μέλλον θα οξυνθούν τα προβλήματα συνοχής στην ΕΕ και θα επέλθουν αλλαγές στη δομή της, επομένως και στο αστικό πολιτικό σύστημα μέσα στην ΕΕ, στις χώρες της Ευρωζώνης», είπε ο κ. Κουτσούμπας, τονίζοντας ότι «αν και παραμένει πρωταρχικό το εθνικό πεδίο της ταξικής πάλης, ταυτόχρονα ο συντονισμός της σε περιφερειακό και διεθνές επίπεδο έχει μεγάλη σημασία. Το κύριο πρόβλημα είναι ότι στο διεθνές πεδίο δεν παρατηρείται ανάταση του κομμουνιστικού κινήματος, που θα αποτελούσε πραγματικό φάρο ελπίδας. Αντίθετα, πολλά από τα λεγόμενα «κομμουνιστικά κόμματα» έχουν ενσωματωθεί στην καπιταλιστική διαχείριση κι επιλέγουν στρατόπεδο ανάμεσα στις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες. Εν κατακλείδι, αν και ο παλιός κόσμος αργοπεθαίνει, ο καινούργιος δεν μπορεί ακόμα να γεννηθεί».
Αναφερόμενος στην κατάσταση στην Ελλάδα και στο εργατικό λαϊκό κίνημα, στο φόντο των εξελίξεων, σημείωσε, μεταξύ άλλων, ότι ο ρόλος του Κομμουνιστικού Κινήματος έγκειται στο ότι οφείλει «να στηριχτεί στην αντικειμενικά υπάρχουσα καπιταλιστική κρίση και λαϊκή δυσαρέσκεια για να συμβάλει καθοριστικά στην εργατική λαϊκή αφύπνιση, στη διαμόρφωση και προετοιμασία του υποκειμένου της τελικής και οριστικής επαναστατικής ανατροπής της αστικής εξουσίας».
«Φυσικά, ούτε το ΚΚΕ, ούτε άλλα ΚΚ, μπορούν να "δημιουργήσουν" επαναστατική κατάσταση. Όμως μπορούν να οξύνουν μέτωπα πάλης, να βαθύνουν τα ρήγματα, να συγκεντρώνουν εργατικές λαϊκές δυνάμεις σε γραμμή αμφισβήτησης του συστήματος. Να προβάλλουν την αναγκαιότητα κι επικαιρότητα του σοσιαλισμού, κόντρα στις ξεπερασμένες ιστορικά απόψεις ότι μπορεί μια μεταβατική κυβέρνηση στο έδαφος του καπιταλισμού να ανοίξει το δρόμο για την επαναστατική ανατροπή, αλλά και τις αυταπάτες ότι μπορεί να υπάρξει μια μεταβατική ενδιάμεση εξουσία που θα στέκεται ανάμεσα στον καπιταλισμό και το σοσιαλισμό», υπογράμμισε στη συνέχεια.
Ο γγ της ΚΕ του ΚΚΕ σχετικά με την κατάσταση στο διεθνές κομμουνιστικό και εργατικό κίνημα, είπε ότι η ανασυγκρότηση και η ανάπτυξή «αποτελεί μόνιμο, σταθερό καθήκον του κόμματός μας, πηγάζει από τον παγκόσμιο χαρακτήρα της ταξικής πάλης». Αναφέρθηκε λεπτομερώς στην συνολική κατάσταση υποχώρησης του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος και επισήμανε τις πρωτοβουλίες που έχει αναπτύξει το ΚΚΕ για να συγκεντρωθούν κομμουνιστικές δυνάμεις από όλο τον κόσμο, να αναπτυχθεί κοινή δράση, ξεχωρίζοντας την περιοδική έκδοση "Διεθνής Κομμουνιστική Επιθεώρηση", την συγκρότηση της "Ευρωπαϊκής Κομμουνιστικής Πρωτοβουλίας", τις περιφερειακές συναντήσεις Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων, και τις Διεθνείς Συναντήσεις των ΚΚ.
Ο κ. Κουτσούμπας από το βήμα του 20ου Συνεδρίου του ΚΚΕ εξέφρασε την αλληλεγγύη του κόμματος στα δίκαια αιτήματα και την πάλη όλων των λαών, τονίζοντας στην συνέχεια ότι το ΚΚΕ «εκφράζει διαχρονικά την αλληλεγγύη του στον κυπριακό λαό ενάντια στην τούρκικη εισβολή-κατοχή και σε κάθε είδους διχοτομική "λύση". Το κόμμα μας παλεύει για Κύπρο ενιαία, για ένα και όχι δύο κράτη, με μία κυριαρχία, μία ιθαγένεια, μία διεθνή προσωπικότητα, για κοινή πατρίδα Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων, χωρίς κατοχικά και άλλα ξένα στρατεύματα, χωρίς ξένες βάσεις, εγγυητές και "προστάτες"».
Σε ό,τι αφορά τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, αναφέρθηκε στις διεθνείς εξελίξεις, ενώ εξέφρασε την ανησυχία του κόμματος για μια πιθανή σύγκρουση και όξυνση της κατάστασης ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία, αλλά και για τις εξελίξεις στο Κυπριακό.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
|
|
|
|