Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Σάββατο 1/4

ΖΟΥΜ ΣΤΙΣ ΔΙΚΑΣΤΙΚΕΣ ΑΙΘΟΥΣΕΣ

Ιερέας καταδικάστηκε για... ενδοοικογενειακή βία



eleftheria.gr

Μπορεί τα περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας να είναι συχνά στις δικαστικές αίθουσες , όμως με αρνητικό πρωταγωνιστή ιερέα είναι κάτι που σπάνια συμβαίνει. Στο Τριμελές Εφετείο Πλημμελημάτων Λάρισας καταδικάστηκε ιερέας που τα έβαλε με τη σύζυγό του αλλά και την κόρη του γιατί έμαθε πως η τελευταία είχε σχέση. Τη στιγμή μάλιστα που είχε καταναλώσει και αλκοόλ τα πράγματα αγρίεψαν και ο παπάς βγήκε από τα… ράσα του. Το περιστατικό έχει ως εξής. Ο ιερέας και η σύζυγός του, που ήρθε το 1991 από την Αλβανία, έκαναν τέσσερα παιδιά. Όμως ο ιερέας είχε πρόβλημα με το αλκοόλ εκείνο το διάστημα, σύμφωνα με όσα κατατέθηκαν στο δικαστήριο. Μια ημέρα που γύριζαν μάνα και κόρη από τον οδοντίατρο άρχισε να τις βρίζει με βαρύτατους χαρακτηρισμούς και επιτέθηκε. Έσπρωξε την σύζυγό του και στη συνέχεια χτύπησε με «κουτουλιά» την κόρη του αλλά και με γροθιά στο στομάχι. «Είχε γνωριμία το κορίτσι εν γνώσει της μητέρας της. Εγώ το έμαθα μετά…» είπε ο ιερέας κατά τη διάρκεια της απολογίας του στο δικαστήριο της Λάρισας, διευκρινίζοντας πως «Σπρώξιμο υπήρχε, χτύπημα στο κεφάλι όχι. Δεν χτύπησα το κορίτσι με το μπουκάλι στο κεφάλι. Λογομαχήσαμε με τη σύζυγο, αλλά δεν τη χτύπησα. Με τα παιδιά μου τώρα είναι πολύ καλά τα πράγματα». Η κόρη από την πλευρά της που είναι φοιτήτρια σε πανεπιστήμιο τόνισε ότι «Έχω καλή σχέση πλέον με τον πατέρα μου. Χτύπησε τη μητέρα μου και επειδή μπήκα στη μέση χτύπησε και μένα. Είχε θέματα με τον αλκοολισμό αλλά πλέον είναι καλά». Η σύζυγος ζήτησε να μην καταδικαστεί ο ιερέας γιατί «τα έχουμε βρει» και συνέχισε «Ένα πρωί πήγαμε οδοντίατρο με την κόρη μου και όταν γυρίσαμε μας έσπρωξε και έπεσα. Είχε πιεί, χτύπησε και το κορίτσι». Ο ιερέας (από την Καρδίτσα) καταδικάστηκε για μια πράξη, αυτή της ενδοοικογενειακής σωματικής βλάβης κατά συρροή σε συνολική ποινή φυλάκισης 3 μηνών, με αναστολή. Στο πρώτο δικαστήριο είχε καταδικαστεί και για την πράξη της επικίνδυνης σωματικής βλάβης, καθώς κρίθηκε ένοχος για το ότι χτύπησε με γυάλινο μπουκάλι μπύρας στο κεφάλι την κόρη του. Κάτι που δεν αποδείχθηκε όμως σε αυτό το δικαστήριο. Όσον αφορά τέλος στις ύβρεις που εξαπέλυσε εναντίον των γυναικών είχε παύσει υφ’ όρον η ποινική δίωξη από το πρώτο δικαστήριο κατ άρθρο 8 του νόμου 4198/2013.

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία