 |
|
|  Τρίτη 4/4
Η ΚΥΠΡΟΣ ΓΡΑΦΕΙ ΙΣΤΟΡΙΑ
Ενα χρόνο μετά την έξοδο από το μνημόνιο ,το ΔΝΤ προβλέπει έντονη ανάπτυξη για την Κύπρο-Αύξηση του ΑΕΠ κατά 2,5% και εξόφληση του χρέους στο Ταμείο
ΔΝΤ
Ικανοποιητική χαρακτηρίζει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) την δυνατότητα της Κύπρου για αποπληρωμή του Ταμείου, αναφέροντας παράλληλα πως η ανάπτυξη αναμένεται να κινηθεί σε έντονα επίπεδα, με την πρόβλεψη για την αύξηση του ΑΕΠ να κινείται πέριξ του 2,5% λόγω εξωτερικής ζήτησης και εξωτερικής χρηματοδότησης.
Σύμφωνα με την ανακοίνωση του Ταμείου, απαιτείται προσπάθεια σε τρεις τομείς και συγκεκριμένα στην επιτάχυνση των αναδιαρθρώσεων και μείωση του υπερβολικού χρέους, στη μείωση του δημοσίου χρέους και στην αναζωογόνηση των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων.
Στην ανακοίνωση μετά το πέρας της ολοκλήρωσης της αποστολής του στην Κύπρο, το ΔΝΤ αναφέρεται στα προκαταρκτικά του ευρήματα και σημειώνει ότι παραμένουν τρωτά σημεία, ζητώντας αποφασιστική πρόοδο στην διόρθωση του ιδιωτικού χρέους, διατήρηση της δημοσιονομικής πειθαρχίας και ολοκλήρωση των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων που εκκρεμούν.
Αποστολή του ΔΝΤ επισκέφθηκε τη Λευκωσία μεταξύ 27 και 31 Μαρτίου, για την πρώτη αξιολόγηση μετά την ολοκλήρωση του προγράμματος, σε συντονισμό με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, την ΕΚΤ και τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας.
Με την ολοκλήρωση της αποστολής, το ΔΝΤ εξέδωσε ανακοίνωση όπου αναφέρεται ότι μετά την έξοδο της Κύπρου από το μνημόνιο, εδώ και ένα χρόνο, η οικονομική ανάκαμψη της χώρας επιταχύνθηκε, η ρευστότητα των τραπεζών βελτιώθηκε, η αναδιάρθρωση των μη εξυπηρετούμενων δανείων επιταχύνθηκε και το δημοσιονομικό πρωτογενές πλεόνασμα αυξήθηκε.
Αυτές οι εξελίξεις συντελούν στην ενίσχυση της δυνατότητας αποπληρωμής της Κύπρου, προστίθεται. Εντούτοις, σημειώνεται, τα συνεχιζόμενα υψηλά επίπεδα ιδιωτικού χρέους, τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια και το χρέος της γενικής κυβέρνησης συνεχίζουν να αποτελούν αδύνατα σημεία.
Μεσοπρόθεσμα, η ανάπτυξη αναμένεται να παραμείνει σε έντονα επίπεδα αν και σταδιακά θα μετριάζεται σε σχέση με τους γρήγορους ρυθμούς του περασμένου έτους. Από το 2017, προστίθεται, η αύξηση του ΑΕΠ προβλέπεται να ανέλθει στο 2,5% ενώ ακολούθως θα υπαναχωρήσει οριακά σε πέραν του 2% από το 2020, καθώς θα κορυφώνεται η αποπληρωμή του ιδιωτικού χρέους.
Κάτω από αυτές τις συνθήκες, συνεχίζει η ανακοίνωση του Ταμείου, η δυνατότητα αποπληρωμής αναμένεται να είναι ικανοποιητική, προειδοποιεί όμως ότι αυτή θα πληγεί σε περίπτωση νέου κύκλου αναπτυξιακών διακυμάνσεων έξαρσης-ύφεσης, εφόσον τρωθεί η δημοσιονομική πειθαρχία ή αν επαληθευτούν οι κίνδυνοι στους ισολογισμούς των τραπεζών.
Κατά το ΔΝΤ, χρειάζεται από την αρχή μια αποφασιστική μείωση του δημοσίου και ιδιωτικού χρέους, ώστε να δημιουργηθούν ξανά πολιτικές ανάσχεσης, να εδραιωθεί η εμπιστοσύνη στα θεμελιώδη μακροοικονομικά μεγέθη και στις δεσμεύσεις και να υπάρξει ισορροπημένη, βιώσιμη ανάπτυξη και εξυγίανση των ισολογισμών.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
