Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Τετάρτη 5/4
BR> Σεργιάνι στον Κόσμο

Δικαστής του Λος Άντζελες απέρριψε το αίτημα τού διάσημου σκηνοθέτη Ρομάν Πολάνσκι για επιστροφή στις ΗΠΑ χωρίς φυλάκιση,για την υπόθεση τού βιασμού ανήλικης που εκκρεμεί απο το...1977



Λος Άντζελες

Δικαστής του Λος Άντζελες απέτρεψε νέα προσπάθεια του Γαλλοπολωνού σκηνοθέτη, Ρομάν Πολάνσκι να κλείσει την υπόθεση βιασμού ανήλικης, που τον κρατά μακριά από τις ΗΠΑ από το 1977. Ο δικαστής του Ανώτατου Δικαστηρίου Σκοτ Μ. Γκόρντον απέρριψε την έφεση των δικηγόρων του σκηνοθέτη, στην οποία αναφέρεται ότι ο Πολάνσκι είναι πρόθυμος να επιστρέψει στις ΗΠΑ, αν λάβει εγγυήσεις, ότι δεν θα εκτίσει περισσότερο χρόνο φυλάκισης, σύμφωνα με το BBC. Ο δικαστής τόνισε ότι η έφεση του εναγόμενου και τα συναφή αιτήματα απορρίπτονται. Σημείωσε ακόμη ότι άλλα δικαστήρια, συμπεριλαμβανομένου του Εφετείου της Καλιφόρνια έχουν αποφανθεί ότι ο Πολάνσκι είναι φυγόδικος και πρέπει να επιστρέψει στο Λος Άντζελες για να του επιβληθεί ποινή. Για ακόμη μία φορά, δικαστής αποφαίνεται ότι ο Πολάνσκι δεν μπορεί να προσφεύγει στη δικαιοσύνη από μακριά, ότι πρέπει να εγκαταλείψει τη φυγοδικία και να επιστρέψει στις ΗΠΑ από το Παρίσι, αν θέλει επίλυση της υπόθεσης. «Ο Πολάνσκι δεν μπορεί να ζητάει την επιείκεια του Δικαστηρίου και ταυτόχρονα το περιφρονεί», αναφέρει ο δικαστής στην απόφασή του, σύμφωνα με το Page Six. Οι εισαγγελείς τόνισαν ότι δεν θα πρέπει να τυγχάνει ειδικής μεταχείρισης «ως διασημότητα με οικονομική άνεση». Ο σκηνοθέτης κατηγορήθηκε για έξι κακουργήματα το 1977 για την υπόθεση αποπλάνησης 13χρονης. Συγκεκριμένα κατηγορήθηκε ότι νάρκωσε με σαμπάνια και ηρεμιστικό χάπι και βίασε 13χρονο κορίτσι στο σπίτι του Τζακ Νίκολσον στις 10 Μαρτίου του 1977. Σύμφωνα με το κατηγορητήριο, την παρέσυρε εκεί με το πρόσχημα της φωτογράφησης για τη γαλλική Vogue. Ο Πολάνσκι έκανε συμφωνία με τον εισαγγελέα, δήλωσε ένοχος για σεξουαλική επαφή με ανήλικη και οι κατηγορίες για τα πέντε κακουργήματα αποσύρθηκαν. Όμως έφυγε από το Λος Άντζελες λίγο πριν την καταδίκη του, το 1978. Από τότε τα ταξίδια του περιορίζονται σε τρεις χώρες, την πατρίδα του Γαλλία, την Ελβετία και την Πολωνία. Το θύμα έχει δηλώσει ότι τον συγχώρεσε και ότι θεωρεί πως η υπόθεση πρέπει να κλείσει. Ο Ρομάν Πολάνσκι έχει επιδιώξει να δώσει τέλος στην υπόθεση πολλές φορές χωρίς να εμφανίζεται ο ίδιος στο δικαστήριο. Ο 83 ετών σκηνοθέτης εδώ και καιρό ισχυρίζεται ότι είναι θύμα κακοδικίας, επειδή το 1977 ο δικαστής, ο οποίος χειρίστηκε την υπόθεση του πρότεινε συμφωνία βάσει της οποίας ,αν ομολογούσε πως είναι ένοχος, θα περνούσε μόνο 48 μέρες στη φυλακή και στη συνέχεια θα ήταν ελεύθερος. Ο σκηνοθέτης έχει προσπαθήσει επανειλημμένως να πείσει τα αμερικανικά δικαστήρια να ανοίξουν τη σφραγισμένη συμφωνία που είχε κάνει με τον δικαστή Λόρενς Ρίτενμπαντ, ο οποίος δεν είναι πλέον εν ζωή. Σύμφωνα με τον Πολάνσκι, τελικά ο δικαστής Λόρενς Ρίτενμπαντ υπαναχώρησε από αυτή τη συμφωνία. Ο σκηνοθέτης έμεινε 42 μέρες στη φυλακή του Τσίνο στην Καλιφόρνια και στη συνέχεια ο δικαστής ανασκεύασε την αρχική του απόφαση και διέταξε τη φυλάκιση του Ρόμαν Πολάνσκι για 50 χρόνια. Τότε ο σκηνοθέτης διέφυγε από τις ΗΠΑ και από τότε ζει στο Παρίσι.

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία