 |
|
|  Tετάρτη 5/4
ΕΛΛΑΔΑ-ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΜΕ ΑΚΗδες ΦΤΑΝΕΙ ΣΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ
Στο Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων παραπέμπονται με βούλευμα εννέα κατηγορούμενοι για την προμήθεια ρωσικών αυτοκινούμενων αντιαεροπορικών, επί υπουργίας Άκη Τσοχατζόπουλου
Αθήνα.-
Ακόμη μία προμήθεια των Ενόπλων δυνάμεων, επί υπουργίας 'Ακη Τσοχατζόπουλου, οδηγείται στο εδώλιο του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων με βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών, που παραπέμπει σε δίκη συνολικά εννέα κατηγορούμενους, για την υπόθεση των ρωσικών αυτοκινούμενων αντιαεροπορικών συστημάτων μικρού βεληνεκούς OSA AMK.
Το βούλευμα (αριθμός 621/2017) διατάσσει την παραπομπή σε δίκη των τότε επικεφαλής της Διεύθυνσης Εξοπλισμών του Υπουργείου 'Αμυνας Γιάννη Σμπώκου και Αντώνη Κάντα, του αντιπροσώπου της εταιρίας ROSOVOORUZEHNIA, κατασκευάστριας του όπλου, Λάμπρου Μπαρτζώκα, του επιχειρηματία Γιώργου Κάμαρη, των χρηματιστών Πέτρου και Γιώργου Χριστοδουλίδη, του δικηγόρου Σπύρου Μεταξά καθώς και των τραπεζικών στελεχών Ζαν Κλοντ Όσβαλντ και Φάνη Λυγινού, για τον οποίο έχει εκδοθεί ένταλμα σύλληψης. Οι κατηγορούμενοι είναι αντιμέτωποι, κατά περίπτωση, για τα αδικήματα της ενεργητικής και παθητικής δωροδοκίας και της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομη δραστηριότητα.
Η υπόθεση αφορά τη σύμβαση για την αγορά των εν λόγω όπλων, με κόστος περίπου 94 εκατομμύρια δολάρια, η οποία υπογράφηκε το 1998. Όπως έχει ομολογήσει ενώπιον των ανακριτών Διαφθοράς, τον Δεκέμβριο του 2013, ο πρώην αναπληρωτής διευθυντής Εξοπλισμών Αντώνης Κάντας, για την προμήθεια των αντιαεροπορικών OSA έλαβε "δώρο" 1,7 εκατομμύρια δολάρια, το οποίο του είχε υποσχεθεί ο Λ. Μπαρτζώκας. Κατά τον κ. Κάντα, ο αντιπρόσωπος της ρωσικής εταιρίας του είχε πει πως θα έδινε "πολλά λεφτά" και στον κ. Σμπώκο και ότι "ήταν πολύ απαιτητικός".
Στην απολογία τους στους ανακριτές, πάντως, ο κ. Μπαρτζώκας είχε αρνηθεί τις κατηγορίες, τονίζοντας πως ουδέποτε έδωσε παράνομα χρήματα και πως η διαδικασία για την αγορά των όπλων έγινε με απολύτως νόμιμο τρόπο.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
