 |
|
|  Πέμπτη 6/4
Η ΕΛΛΑΔΑ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΜΕ...
Παγκόσμια πρωτιά με μεταμόσχευση κερατοειδούς από δότη-βρέφος, ηλικίας 84 μόλις ημερών, στο νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ.-Aγγέλα Φωτοπούλου
Τμήμα ενδοθηλίου κερατοειδούς από τον νεότερο δότη που έχει καταγραφεί παγκοσμίως μέχρι στιγμής,ηλικίας μόλις 84 ημερών, μεταμοσχεύτηκε με επιτυχία σε ενήλικη γυναίκα, στην Α Πανεπιστημιακή Οφθαλμολογική Κλινική στο νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ της Θεσσαλονίκης. Σύμφωνα με πληροφορίες, από το Περιφερειακό Γραφείο του ΕΟΜ στη Βόρεια Ελλάδα, το παιδί είχε γεννηθεί υγιές αλλά στη συνέχεια αντιμετώπισε αναπνευστικά προβλήματα και νοσηλεύθηκε αρχικά στη ΜΕΘ Νεογνών και στη συνέχεια στη ΜΕΘ Παίδων του Ιπποκρατείου, όπου και κατέληξε πριν 15 ημέρες.
"Η μεταμόσχευση πραγματοποιήθηκε και είναι η πρώτη φορά παγκοσμίως που ελήφθη μόσχευμα από τόσο μικρό σε ηλικία δότη. Το μόσχευμα προήλθε από δωρεά των γονέων ενός βρέφους που κατέληξε και μεταμοσχεύτηκε σε ενήλικη ασθενή που έπασχε από νόσο του ενδοθηλίου. Το περιστατικό θα δημοσιευτεί σε οφθαλμολογικό περιοδικό", ανέφερε ο καθηγητής Οφθαλμολογίας, Νικόλαος Ζιάκας, η ομάδα του οποίου πραγματοποίησε τη μεταμόσχευση.
Ο κ Ζιάκας, διευκρίνισε ότι όταν ο δότης είναι μικρότερος των δύο ετών μπορεί να ληφθεί μόνο το ενδοθήλιο του κερατοειδούς και να μεταμοσχευθεί σε ενήλικα.
Σημειώνεται, ότι στο νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ λειτουργεί η μοναδική Τράπεζα Κερατοειδών στην Ελλάδα, η οποία χάρη στις προσπάθειες του ιατρικού προσωπικού, αλλά και τη συνεργασία με το περιφερειακό γραφείο του Εθνικού Οργανισμού Μεταμοσχεύσεων και τις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας της Βόρειας Ελλάδας, έχουν κατορθώσει να μειώσουν κατά πολύ τη λίστα αναμονής για ένα μόσχευμα κερατοειδούς, προσφέροντας αφενός ποιότητα ζωής στους λήπτες και αφετέρου εξοικονόμηση πόρων για τα ασφαλιστικά ταμεία.
"Η δωρεά οργάνων και κερατοειδών δίνει το πιο αισιόδοξο μήνυμα: ότι η ζωή συνεχίζεται", αναφέρουν τα στελέχη του ΕΟΜ, τονίζοντας ότι "η ενημέρωση, η αγάπη, η προσφορά και η αλληλεγγύη είναι οι λέξεις κλειδιά για να νικηθούν η προκατάληψη και τα ταμπού, που πηγάζουν απ' την άγνοια"
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
