 |
|
|  Σάββατο 8/4
ΥΓΕΙΑ
Το παιδί κινδυνευει να εμφανίσει αυτισμό αν η έγκυος μητέρα του έχει μολυνθεί με έρπη των γεννητικών οργάνων
Πανεπιστήμιο Κολούμπια Νέας Υόρκης.-
Οι γυναίκες που μολύνθηκαν με τον ιό του έρπη των γεννητικών οργάνων (HSV-2) κατά τα πρώτα στάδια της εγκυμοσύνης τους, έχουν διπλάσια πιθανότητα να γεννήσουν παιδί που αργότερα θα διαγνωσθεί με διαταραχή του φάσματος του αυτισμού, σύμφωνα με μια νέα αμερικανο-νορβηγική επιστημονική έρευνα.
Η διαπίστωση αυτή δεν σημαίνει ότι όλες οι έγκυες με ενεργή λοίμωξη από έρπη θα γεννήσουν αυτιστικά παιδιά. Αλλά ότι η συγκεκριμένη λοίμωξη μπορεί να αποτελεί έναν από τους εν πολλοίς άγνωστους παράγοντες που πυροδοτούν την εν λόγω νευροαναπτυξιακή διαταραχή. Αυτό, αφορά κυρίως τις γυναίκες που έχουν γενετική προδιάθεση για έντονη αντίδραση του ανοσοποιητικού συστήματός τους, απέναντι σε ένα «εισβολέα» (παθογόνο μικροοργανισμό), με συνέπεια να προκαλείται στον οργανισμό τους έντονη φλεγμονή, η οποία τελικά μπορεί να βλάψει την ανάπτυξη του εμβρύου τους.
Οι ερευνητές της Σχολής Δημόσιας Υγείας του Πανεπιστημίου Κολούμπια της Νέας Υόρκης, με επικεφαλής τη δρα Μιλάντα Μάχιτς, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "mSphere" της Αμερικανικής Εταιρείας Μικροβιολογίας, μελέτησαν τον κίνδυνο αυτισμού σε περίπτωση λοίμωξης της μητέρας από διάφορους παθογόνους μικροοργανισμούς, όπως το τοξόπλασμα, ο ιός ρουμπέλα, οι ιοί του έρπη κ.α.
Οι επιστήμονες ανέλυσαν δείγματα αίματος από 412 μητέρες των οποίων τα παιδιά είχαν διαγνωσθεί με αυτισμό και -για λόγους σύγκρισης- από 463 μητέρες με παιδιά χωρίς αυτισμό. Τα δείγματα ελήφθησαν τόσο κατά την 18η εβδομάδα της κύησης, όσο κατά τον τοκετό. Οι γιατροί αναζήτησαν αντισώματα για τους διάφορους μικροοργανισμούς, κάτι που θα μαρτυρούσε την ύπαρξη λοίμωξης.
Η μελέτη αποκάλυψε στις μητέρες των αυτιστικών παιδιών την ύπαρξη υψηλών επιπέδων αντισωμάτων μόνο για τον ιό HSV-2 του έρπη των γεννητικών οργάνων. Η συσχέτιση του ιού του έρπη και του αυτισμού ήταν σαφής στο αρχικό στάδιο της κύησης, όταν το νευρικό σύστημα του εμβρύου βρίσκεται σε φάση ταχείας ανάπτυξης, ενώ η ίδια σχέση δεν διαπιστώθηκε στα δείγματα αίματος κατά τον τοκετό.
Από τις έγκυες, μόνο η μία στις δέκα είχε αναφέρει συμπτώματα έρπη πριν την εγκυμοσύνη ή κατά το πρώτο τρίμηνο της κύησης, πράγμα που σημαίνει ότι οι περισσότερες λοιμώξεις είναι χωρίς ορατά συμπτώματα, παρόλα αυτά αυξάνουν τον κίνδυνο αυτισμού.
Οι ερευνητές δήλωσαν ότι το ζήτημα χρειάζεται περαιτέρω μελέτη, ώστε να διευκρινισθεί κατά πόσο είναι αναγκαία πλέον η διάγνωση και η θεραπεία του ιού του έρπη στις εγκύους.
Από διαταραχές του φάσματος του αυτισμού πάσχει το 1% έως 2% του πληθυσμού στις ανεπτυγμένες χώρες, με μεγαλύτερη αναλογία στους άνδρες από ό,τι στις γυναίκες. Η αιτία των περισσότερων περιπτώσεων παραμένει άγνωστη. Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι παίζει ρόλο ένας συνδυασμός περιβαλλοντικών και γενετικών παραγόντων.
Ο ιός του έρπη μπορεί να είναι μία από αυτές τις συνήθως αφανείς αιτίες. Οι ερευνητές δεν πιστεύουν πάντως ότι ο κίνδυνος οφείλεται στην απευθείας μόλυνση του εμβρύου από τον ιό HSV-2, επειδή τέτοιες λοιμώξεις συνήθως είναι θανατηφόρες.
Αντίθετα, θεωρούν ότι η νευροαναπτυξιακή διαταραχή του αυτισμού προκαλείται λόγω της γειτονικής φλεγμονής στην περιοχή των γεννητικών οργάνων που βρίσκεται κοντά στη μήτρα, είτε πρόκειται για μια αρχική λοίμωξη με τον ιό, είτε για μια «αφύπνιση» του ιού. 'Αλλοι, πάντως, επιστήμονες εξέφρασαν το σκεπτικισμό τους κατά πόσο μια φλεγμονώδης αντίδραση, ακόμη και στην μήτρα, μπορεί να προκαλέσει αυτισμό.
Τουλάχιστον μία στις πέντε γυναίκες έχει στον οργανισμό της τον ιό του έρπη των γεννητικών οργάνων. Είναι άκρως κολλητικός και εξαπλώνεται συνήθως μέσω του σεξ. Ζει για όλη τη ζωή του ανθρώπου μέσα στα νευρικά κύτταρά του, συχνά σε αδρανή κατάσταση, και κατά καιρούς ενεργοποιείται ξανά. Όσο το σώμα αποκτά μεγαλύτερη ανοσία έναντι του ιού, τόσο σπανιότερα γίνονται αυτά τα περιοδικά ξεσπάσματα του HSV-2.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
