 |
|
|  Δευτέρα 10/4
ΝΙΓΗΡΙΑ
Οκτώ άμαχοι και πέντε στρατιώτες σκοτώθηκαν σε νέες επιθέσεις της Μπόκο Χαράμ
Κάνο, Νιγηρία
Ισλαμιστές της Μπόκο Χαράμ σκότωσαν το Σαββατοκύριακο οκτώ άμαχους και πέντε στρατιώτες σε δύο χωριστές επιθέσεις στη βορειοανατολική Νιγηρία, δήλωσαν χθες συγκλίνουσες πηγές.
Το Σάββατο, εννέα άνθρωποι που είχαν φύγει από το Μαϊντουγκούρι, την πρωτεύουσα της Πολιτείας Μπόρνο, για να μαζέψουν καυσόξυλα αιχμαλωτίστηκαν σε μια περιοχή περίπου δέκα χιλιόμετρα από το χωριό Καγιάμλα από μια ομάδα μαχητών που σκότωσε τους οκτώ, σύμφωνα με κατοίκους.
«Ένοπλοι σταμάτησαν το αυτοκίνητο και μάζεψαν τους άνδρες. Κατέσφαξαν τους οκτώ και έκαψαν τις σορούς τους», δήλωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο ο Μπαμπακούρα Κολό, μέλος μιας παραστρατιωτικής ομάδας που δρα εναντίον της Μπόκο Χαράμ.
Ο μοναδικός άνθρωπος που κατάφερε να ξεφύγει ειδοποίησε τους κατοίκους του γειτονικού χωριού Μολάι, οι οποίοι ανέσυραν τις σορούς για να τις θάψουν, πρόσθεσε ο Κολό.
«Θάψαμε τον γείτονά μου το βράδυ του Σαββάτου. Ήταν ανάμεσα στους οκτώ που σκοτώθηκαν από τη Μπόκο Χαράμ», δήλωσε ο Μοχάμεντ Αμπουμπακάρ.
«Του είχαν κόψει το λαιμό και είχαν κάψει το πτώμα του», πρόσθεσε.
Τα τελευταία οκτώ χρόνια, η εξέγερση των ισλαμιστών και οι επιχειρήσεις για την καταστολή της έχει στοιχίσει τη ζωή σε πάνω από 20.000 ανθρώπους, ενώ 2,6 εκατομμύρια άλλοι έχουν εκτοπιστεί. Η σύρραξη έχει καταστρέψει το βιός δεκάδων χιλιάδων κατοίκων στο βορειοανατολικό τμήμα της χώρας. Στην πλειονότητά τους, οι εκτοπισμένοι εξαρτώνται από τη βοήθεια ανθρωπιστικών οργανώσεων. Πολλοί μαζεύουν και πωλούν καυσόξυλα για να εξασφαλίζουν μικροποσά.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
