 |
|
|  Δευτέρα 10/4
Life
Συναυλία ηλεκτρονικής μουσικής στο ΄Εβερεστ αυριο , σε ύψος... 5.400 μέτρων!!
Κατμαντού, Νεπάλ
Διάσημος βρετανός dj έφθασε στην κατασκηνωτική βάση του 'Εβερεστ στο Νεπάλ όπου θα δώσει αύριο την "υψηλότερη γιορτή του κόσμου" με έναν εξοπλισμό ηλεκτρονικής μουσικής σε ύψος 5.380 μέτρων.
Ενώ η ορειβατική περίοδος βρίσκεται στο απόγειό της στο Νεπάλ, οι λάτρεις της περιπέτειας δεν περίμεναν σίγουρα να βρουν ανάμεσά τους τον dj Πολ 'Οκενφολντ, τρεις φορές υποψήφιο στα μουσικά Βραβεία Grammy.
Ο 'Οκενφολντ, που συνεργάστηκε κυρίως με τους U2 και τη Μαντόνα κατά τη διάρκεια της 30ετούς καριέρας του, θα δώσει αύριο το πρωί συναυλία στους πρόποδες της υψηλότερης κορυφής του κόσμου. "Μια διατάραξη της ηρεμίας των βουνών...", γκρινιάζουν μερικοί.
"Περιμένουμε με ανυπομονησία την αυριανή συναυλία. Όλος ο κόσμος είναι ενθουσιασμένος εδώ", δήλωσε ο 'Οκενφολντ στο AFP τηλεφωνικά.
Για να φθάσει στην κατασκηνωτική βάση, ο 53χρονος μουσικός περπατούσε επί 10 ημέρες. Ο εξοπλισμός του μεταφέρθηκε με γιακ και Σέρπα.
"Δεν θα ισχυριστώ ότι ήταν εύκολο να ανεβώ εδώ, αλλά ήταν ένα υπέροχο μακρινό ταξίδι. Αν μπορούσατε να δείτε τη θέα που έχω μπροστά μου... είναι η απόλυτη πηγή έμπνευσης!".
Ωστόσο η συναυλία στο 'Εβερεστ θα είναι σίγουρα λιγότερο θορυβώδης σε σχέση με τη πολύ δυνατή μουσική που επιλέγει ο 'Οκενφολντ για τις ντισκοτέκ που πηγαίνει στις τέσσερις γωνιές του πλανήτη.
"Το κοινό πιθανόν θα κάθεται. Ο αέρας εδώ είναι τόσο λίγος που γρήγορα θα λαχανιάσετε", διευκρίνισε ο Πανζέν Τζα, ένας νεπαλός dj που συνοδεύει τον 'Οκενφολντ.
Η εκδήλωση αυτή είναι η πρώτη μιας σειράς παραστάσεων, στόχος των οποίων είναι η ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης στις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής και η συγκέντρωση χρημάτων για τη δράση μη κυβερνητικών οργανώσεων.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
