 |
|
|  Tρίτη 11/4
ΕΛΛΑΔΑ
Καταδίκη δύο γιατρών και μίας νοσηλεύτριας για τον θάνατο αγοριού από την Κοζάνη
Θεσσαλονίκη
Ένοχοι και σε δεύτερο βαθμό για τον θάνατο αγοριού, ηλικίας 13 μηνών, από αμέλεια, κρίθηκαν δύο γιατροί και μία νοσηλεύτρια, που τιμωρήθηκαν με ποινές φυλάκισης από 8 έως 16 μηνών, με 3ετή αναστολή.
Πρόκειται γα την περίπτωση του μικρού Γιάννη από την Κοζάνη, που μεταφερόταν για αρκετές μέρες από νοσοκομείο σε νοσοκομείο στην Βόρεια Ελλάδα, μέχρι που κατέληξε, κατόπιν νοσηλείας, στο «Ιπποκράτειο» στην Θεσσαλονίκη. Η υπόθεση είχε απασχόλησε το πανελλήνιο, προκαλώντας την παρέμβαση της πρώην υπουργού Υγείας Μαριλίζας Ξενογιαννακοπούλου, η οποία είχε ζητήσει να ερευνηθούν οι ακριβείς συνθήκες του θανάτου.
Όλα ξεκίνησαν στις 6 Μαρτίου του 2010, όταν το παιδί παρουσίασε ήπια αδιαθεσία. Καθώς ο παιδίατρος που το παρακολουθούσε έλειπε εκτός Κοζάνης, όπου διέμενε η οικογένεια του παιδιού, οι γονείς απευθύνθηκαν στα δύο νοσοκομεία του νομού, το «Μαμάτσειο» Κοζάνης και το «Μποδοσάκειο» Πτολεμαΐδας, όπου, όπως διαπίστωσαν, οι παιδιατρικές κλινικές δεν λειτουργούσαν.
Κατόπιν τούτου, απευθύνθηκαν στο νοσοκομείο της Βέροιας, όπου διαγνώστηκε αρχικά βρογχιολίτιδα κι έπειτα από νοσηλεία στο ίδιο νοσοκομείο, γαστρεντερίτιδα. Μία σειρά από ιατρικές παραλείψεις, που περιγράφονται στο κατηγορητήριο -όπως η μη χορήγηση ενδοφλέβιου ορού, κάτι που είχε ως αποτέλεσμα να αφυδατωθεί το αγοράκι- επιδείνωσαν την κατάσταση της υγείας του. Ύστερα από επιμονή των γονιών, ο μικρός Γιάννης μεταφέρθηκε στη Θεσσαλονίκη, αρχικά στο νοσοκομείο ειδικών παθήσεων «Λοιμωδών» κι έπειτα στο «Ιπποκράτειο», όπου εισήχθη στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας. Εκεί, υπέστη σηπτικό σοκ και κατέληξε μία βδομάδα αργότερα.
Στο εδώλιο του Τριμελούς Εφετείου Θεσσαλονίκης, το οποίο εξέτασε σε δεύτερο βαθμό την υπόθεση, κάθισαν ο τότε διευθυντής της παιδιατρικής κλινικής της Βέροιας, μία νοσηλεύτρια του ίδιου νοσοκομείου και ο πρώην αναπληρωτής διευθυντής της παιδιατρικής κλινικής του «Λοιμωδών». Μετά από πολυήμερη ακροαματική διαδικασία κρίθηκαν ένοχοι για ανθρωποκτονία από αμέλεια, ενώ το δικαστήριο τους αναγνώρισε το ελαφρυντικό του πρότερου έντιμου βίου.
Στον κατηγορούμενο διευθυντή της Βέροιας επιβλήθηκε ποινή φυλάκισης 16 μηνών, στο συνάδελφό του από το «Λοιμωδών» ποινή φυλάκισης 9 μηνών, ενώ η νοσηλεύτρια τιμωρήθηκε με ποινή φυλάκισης 8 μηνών. Το δικαστήριο ανέστειλε τις ποινές, οι οποίες είναι χαμηλότερες σε σχέση με το πρωτόδικο δικαστήριο (φυλάκιση 24 μηνών στον πρώτο και 18 μηνών στους δύο τελευταίους).
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
