Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Τετάρτη 12/4

ΕΛΛΑΔΑ

Πρόσφυγες ξανακάθονται στα θρανία για να μάθουν ελληνικά



Αθήνα.-

Είκοσι νέοι πρόσφυγες που έχουν ζητήσει άσυλο στην Ελλάδα κάθονται ξανά στα θρανία από τη Μεγάλη Τρίτη 11 Απριλίου, για να μάθουν ελληνικά. Τα δωρεάν μαθήματα του δεύτερου κύκλου του προγράμματος γίνονται σε αίθουσα του Σχολείου Ελληνικής Γλώσσας και Πολιτισμού «Μέγας Αλέξανδρος»,στην Αθήνα. Τα μαθήματα διδάσκουν καθηγητές του σχολείου και εθελοντές, οι οποίοι έχουν εκπαιδευτεί κατάλληλα για να ανταπεξέλθουν στις ανάγκες του. Όπως δήλωσε ο διευθυντής του «Μέγας Αλέξανδρος», Κωνσταντίνος Καρκανιάς «το έργο μας βοηθάει και ένας εθελοντής διερμηνέας για ακόμη καλύτερα και γρηγορότερα αποτελέσματα! Σε όλους τους μαθητές δίνουμε δικά μας βιβλία και όπου χρειάζεται και συμπληρωματικό υλικό σε φωτοτυπίες. Οι Σύριοι μαθητές είναι 18 έως 35 ετών με ίδιο μορφωτικό επίπεδο, καθώς όλοι έχουν ολοκληρώσει το δευτεροβάθμια εκπαίδευση στην χώρα τους». Το θέμα του πρώτου μαθήματος είναι το ελληνικό αλφάβητο και η ανάγνωση και γραφή απλών λέξεων. «Ξεκινούμε με τη βοήθεια ομόηχων λέξεων στην ελληνική και στην αραβική, όπως μπρίκι (από το αραβικό ιμπρίκ) ή κούπα (από το ελληνικό κύπελλο – στο αραβικό κοόμπ)» προσθέτει ο κ. Καρκανιάς, ο οποίος επισημαίνει ότι «για εμάς η ουσία είναι όχι μόνο να μάθουν την ελληνική γλώσσα αλλά να τους διδάξουμε και την ιστορία και τον πολιτισμό της Ελλάδας. Μόνο με αυτόν τον τρόπο θα μπορέσουν, όσοι παραμείνουν στη χώρα μας, να ενσωματωθούν καλύτερα, να την αγαπήσουν. Θα πρέπει να γνωρίζουν τι σημαίνει Ελλάδα. Για αυτό και παράλληλα οργανώνουμε διάφορες εκδηλώσεις, επισκέψεις σε μουσεία». Τα μαθήματα θα γίνονται μεσημεριανές ώρες δυο φορές την εβδομάδα και θα ολοκληρωθούν στα μέσα Ιουνίου. «Το πρόγραμμα του σχολείου βασίζεται στην επικοινωνιακή προσέγγιση για την διδασκαλία της γλώσσας, με την πιο σύγχρονη έννοια του όρου, ενώ το δυναμικό του διαθέτει πολύ μεγάλη εμπειρία στην διδασκαλία ελληνικών σε ξενόγλωσσες κοινότητες. Στόχος μας είναι οι μαθητές μας να ζήσουν όπως οι Έλληνες» τονίζει ο διευθυντής του σχολείου και συμπληρώνει ότι «αρχικά δημιουργήθηκε ένας κύκλος διδασκαλίας 40 ωρών για κάποιους από τους ωφελούμενους που εκδήλωσαν ενδιαφέρον έτσι ώστε να δοκιμαστεί η μέθοδός μας και η ανταπόκριση των μαθητών για να διαμορφώσουμε το τελικό πρόγραμμα. Φιλοδοξία μας ήταν και είναι να συνεχίσουμε με όσο το δυνατόν περισσότερους ωφελούμενους από το πρόγραμμα Προσωρινής Στέγασης του δήμου Αθηναίων».

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία