 |
|
|  Πέμπτη 13/4
ΒΕΝΕΖΟΥΕΛΑ
Άλλος ένας διαδηλωτής, ο 5ος, υπέκυψε αφού δέχτηκε πυροβολισμό κατά τη διάρκεια μιας συγκέντρωσης της αντιπολίτευσης
Καράκας
Ένας 32χρονος άνδρας υπέκυψε σήμερα τα ξημερώματα στα τραύματά του, στο νοσοκομείο όπου νοσηλευόταν αφού χτυπήθηκε από σφαίρα κατά τη διάρκεια μιας διαδήλωσης εναντίον του προέδρου της Βενεζουέλας Νικολάς Μαδούρο, όπως έγινε γνωστό από πηγή της εισαγγελίας της χώρας.
Ο άνδρας αυτός, που πέθανε στην Πολιτεία Λάρα, είναι ο πέμπτος διαδηλωτής που χάνει τη ζωή του αφότου ξεκίνησαν οι κινητοποιήσεις της αντιπολίτευσης, την 1η Απριλίου. Ο βουλευτής της Λάρα Αλφόνσο Μαρκίν έκανε λόγο για "ένα νέο θύμα της δικτατορίας", με μήνυμα που ανήρτησε στο Twitter.
Στην ίδια Πολιτεία σκοτώθηκαν την Τρίτη ένας 13χρονος και ένας άνδρας 36 ετών. Δύο 19χρονοι φοιητές έχασαν τη ζωή τους στις 6 και τις 11 Απριλίου. Όλα τα θύματα δέχτηκαν πυροβολισμούς ενώ συμμετείχαν σε διαδηλώσεις.
Η αντιπολίτευση, που έχει καλέσει τους υποστηρικτές της να διαδηλώσουν μαζικά στη "μητέρα όλων των διαδηλώσεων" στις 19 Απριλίου στο Καράκας, τους ζήτησαν σήμερα να συμμετάσχουν σε τοπικές συγκεντρώσεις κατά της κυβέρνησης.
Η κατάσταση στη Βενεζουέλα είναι έκρυθμη τις τελευταίες ημέρες, ιδίως μετά την απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου να άρει την ασυλία όλων των βουλευτών και να αναθέσει στον εαυτό του το νομοθετικό έργο. Μετά τον σάλο που προκλήθηκε, η απόφαση αυτή αναιρέθηκε.
Εκτός από τη συνεχιζόμενη πολιτική κρίση, η Βενεζουέλα αντιμετωπίζει σοβαρές ελλείψεις σε είδη πρώτης ανάγκης ενώ ο πληθωρισμός είναι ανεξέλεγκτος, με φόντο και την πτώση της τιμής του πετρελαίου.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
