 |
|
|  Τρίτη 18/4
ΥΓΕΙΑ
Βγείτε στο πάρκο και τρέξτε-Μία ώρα τρέξιμο μπορεί να προσθέσει επτά ώρες στη ζωή σας ...αλλά πάνω από τέσσερις ώρες την εβδομάδα είναι περιττές
Progress in Cardiovascular Diseases
Το τρέξιμο μπορεί να είναι ο πιο αποτελεσματικός τρόπος για να παρατείνει κανείς τη ζωή του, καθώς όσοι τρέχουν, μπορούν να ζήσουν έως τρία παραπάνω χρόνια. Αυτό ισχύει ακόμη κι αν τρέχουν αργά και σποραδικά, αν καπνίζουν, πίνουν ή είναι υπέρβαροι, σύμφωνα με μια νέα αμερικανική επιστημονική μελέτη.
Μία ώρα τρέξιμο μπορεί να προσθέσει επτά ώρες στη ζωή κάποιου, ενώ ακόμη και πέντε λεπτά καθημερινού τρέξιμου σχετίζονται με αυξημένο προσδόκιμο ζωής. Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή Ντακ-τσουλ Λι του Πολιτειακού Πανεπιστημίου της Αϊόβα, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο καρδιολογικό περιοδικό "Progress in Cardiovascular Diseases", σύμφωνα με τους «Τάιμς της Νέας Υόρκης», αξιολόγησαν (μετα-ανάλυση) όλες τις δημοσιευμένες μελέτες πάνω στο ζήτημα.
Διαπιστώθηκε ότι το τρέξιμο, άσχετα με το ρυθμό που γίνεται και την απόσταση που διανύεται, μειώνει τον κίνδυνο πρόωρου θανάτου ενός ανθρώπου κατά 25% έως 40%. Αν κανείς τρέχει δύο ώρες την εβδομάδα, μπορεί να περιμένει μια αύξηση του προσδόκιμου ζωής έως περίπου τρία χρόνια. Στατιστικά, μια ώρα τρεξίματος μεγαλώνει το προσδόκιμο ζωής κατά επτά ώρες, αλλά συνολικά το όφελος αυτό έχει μια «οροφή». Ακόμη και αν κανείς τρέχει παραπάνω μέσα στην εβδομάδα, τα οφέλη της μακροζωίας δύσκολα μπορούν να ξεπεράσουν την τριετία.
Οι βελτιώσεις στο προσδόκιμο ζωής κορυφώνονται με τρέξιμο περίπου τεσσάρων ωρών την εβδομάδα. Παραπάνω τρέξιμο μπορεί να ευχαριστεί κάποιον, αλλά δεν φαίνεται να παρατείνει κι άλλο τη διάρκεια της ζωής του.
Σύμφωνα με τη μελέτη, το περπάτημα, το ποδήλατο και άλλες δραστηριότητες επίσης ωφελούν, αλλά λιγότερο από το τρέξιμο, καθώς μειώνουν τον κίνδυνο πρόωρου θανάτου κατά περίπου 12%. Το τρέξιμο, κατά τους ερευνητές, είναι ιδανικό για να καταπολεμήσει διάφορους καρδιαγγειακούς παράγοντες κινδύνου όπως την υπέρταση και το παραπανίσιο σωματικό λίπος, ιδίως γύρω από τη μέση, ενώ αυξάνει την αεροβική ικανότητα ενός ανθρώπου, που αποτελεί βασικό δείκτη μακρόχρονης υγείας.
Όσο περισσότερο κάποιος συνδυάζει το τρέξιμο γενικότερα με τον υγεινό τρόπο ζωής (όχι κάπνισμα και πολύ αλκοόλ, υγιεινή διατροφή κ.α.), τόσο περισσότερο ωφελείται σε βάθος χρόνου.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
