 |
|
|  Tετάρτη 19/4
ΗΠΑ
Στον Μπαράκ Ομπάμα αποδίδει ο πρόεδρος Τραμπ την εξάπλωση των συμμοριών σε αμερικανικές πόλεις
Ουάσινγκτον
Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ κατηγόρησε τον προκάτοχό του, τον Μπαράκ Ομπάμα, ότι ενθάρρυνε την εγκατάσταση, σε πολλές αμερικανικές πόλεις, της συμμορίας Μάρα Σαλβατρούτσα (MS-13), την οποία ίδρυσαν στο Λος Άντζελες μετανάστες από το Σαλβαδόρ, τη δεκαετία του 1980.
"Η αδύναμη πολιτική της κυβέρνησης Ομπάμα απέναντι στους παράνομους μετανάστες επέτρεψε σε βίαιες συμμορίες όπως η MS-13 να σχηματιστούν σε πόλεις των ΗΠΑ. Θα τις εξαλείψουμε γρήγορα!" έγραψε ο Τραμπ στον προσωπικό του λογαριασμό στο Twitter. Λίγο αργότερα, με άλλο μήνυμα στον επίσημο λογαριασμό του ο πρόεδρος συνεχάρη τον υπουργό Δικαιοσύνης Τζεφ Σέσιονς επειδή ανακοίνωσε "νέα μέτρα για την εξάρθρωση βίαιων συμμοριών όπως η MS-13".
"Υποσχέθηκα ότι θα είμαστε σκληροί και είμαστε", πρόσθεσε.
Εξάλλου, σε συνέντευξη που παραχώρησε στο τηλεοπτικό κανάλι Fox, ο Ρεπουμπλικανός πρόεδρος εκτίμησε ότι η κυβέρνησή του απέλασε τους επικίνδυνους αλλοδαπούς, χωρίς να διευκρινίσει αν οι άνθρωποι αυτοί ήταν μέλη συμμοριών. "Μιλώ για τους παράνομους μετανάστες που είχαν διαπράξει σοβαρά αδικήματα, που είχαν σκοτώσει ανθρώπους, που είχαν βιάσει ανθρώπους. Γίνονται φρικτά πράγματα. Είτε θα φύγουν, είτε θα πάνε στη φυλακή. Δεν κάναμε ποτέ τίποτα για αυτό το θέμα και τώρα κάνουμε κάτι", είπε.
Το 2004, τέσσερα χρόνια πριν εκλεγεί πρόεδρος ο Ομπάμα, το FBI είχε συγκροτήσει μια ειδική ομάδα για να εντοπίσει μέλη της MS-13. Την περασμένη εβδομάδα σκοτώθηκαν στην Πολιτεία της Νέας Υόρκης τέσσερις νεαροί ισπανόφωνοι και οι φόνοι αυτοί αποδίδονται από τις αρχές στη συγκεκριμένη συμμορία. Άλλοι έντεκα άνθρωποι έπεσαν θύματα της ίδιας συμμορίας πέρσι στην κομητεία Σάφολκ της Νέας Υόρκης. Μεταξύ αυτών και δύο έφηβοι που δολοφονήθηκαν με ματσέτες και ρόπαλα του μπέιζμπολ.
Στις αρχές της δεκαετίας του 2000 οι αμερικανικές αρχές είχαν απελάσει πολλά μέλη συμμοριών, κάτι που πιστεύεται ότι συνέβαλε στην έκρηξη βίας στη Γουατεμάλα, την Ονδούρα και το Σαλβαδόρ.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
