 |
|
|  Πέμπτη 20/4
ΣΚΑΝΔΑΛΟ-ΜΑΜΟΥΘ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
Ποινική δίωξη για κακουργήματα σε βάρος τού πρώην διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος, Γιώργου Προβόπουλου, τού πρώην προέδρου του ΔΣ της Τράπεζας Πειραιώς, Μιχάλη Σάλλα και στελεχών της ΤτΕ και της Πειραιώς, για την διαχείριση των αποθεματικών ασφαλιστικών ταμείων
ΑΘΗΝΑ-Τζούλη Βινιεράτου
Κατηγορίες σε βαθμό κακουργήματος απήγγειλε η Εισαγγελία Πρωτοδικών, σε βάρος του πρώην διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος, Γ. Προβόπουλου, του πρώην προέδρου του ΔΣ της Τράπεζας Πειραιώς, Μιχάλη Σάλλα, καθώς και στελεχών των δύο τραπεζών, για ενέργειες που έβλαψαν τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων το 2009.
Η δίωξη αφορά το αδίκημα της απιστίας στην υπηρεσία κατ’ εξακολούθηση, σε συνδυασμό με τις επιβαρυντικές περιστάσεις του νόμου περί καταχραστών του Δημοσίου και βαρύνει τον άλλοτε επικεφαλής της Τράπεζας της Ελλάδος, καθώς και αυτό της ηθικής αυτουργίας στην απιστία, για το οποίο διώκεται ο πρώην επικεφαλής της Τράπεζας Πειραιώς, Μιχάλης Σάλλας.
Μαζί με τους δύο πρώην επικεφαλής της ΤτΕ και της Πειραιώς, διώκονται και στελέχη της ΤτΕ κατά το επίδικο χρονικό διάστημα, καθώς και στελέχη της Τράπεζας Πειραιώς, ανάμεσα στα οποία είναι και ο τότε αντιπρόεδρος του ΔΣ και διευθύνων σύμβουλος, Θεόδωρος Πανταλάκης.
Η δίωξη παραγγέλθηκε από τον οικονομικό εισαγγελέα, Παναγιώτη Αθανασίου, μετά από έρευνα που διενεργήθηκε από την επίκουρη οικονομική εισαγγελέα, Ελένη Μιχαλοπούλου, η οποία, σε πόρισμα που παρέδωσε στον προϊστάμενό της, καταλογίζει στην κεντρική τράπεζα της χώρας ότι δεν προστάτεψε, ως όφειλε, τα αποθεματικά Ασφαλιστικών Ταμείων και Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου, με αποτέλεσμα να χαθούν εκατομμύρια προς όφελος της Τράπεζας Πειραιώς.
Αφορμή για την έρευνα των οικονομικών εισαγγελέων είχαν αποτελέσει προσφυγές Ασφαλιστικών Φορέων και Νομικών προσώπων Δημοσίου Δικαίου, τα διαθέσιμα των οποίων, ως Κοινό Κεφάλαιο, διαχειρίζεται η ΤτΕ.
Η εισαγγελέας αναφέρει, μεταξύ άλλων, ότι η Τράπεζα της Ελλάδος, ως διαχειριστής του Κοινού Κεφαλαίου, παρέβη τους κανόνες διαχείρισης που έθεσε ο νόμος, η πολιτική της και οι αρχές χρηστής διαχείρισης, κατά κατάχρηση της διαχειριστικής εξουσίας της και μάλιστα σε μια περίοδο κατά την οποία γνώριζε ότι η άσχημη δημοσιονομική κατάσταση της χώρας και το δημόσιο χρέος είχαν άμεση επίδραση στους κρατικούς τίτλους, ιδιαίτερα στα Ομόλογα Ελληνικού Δημοσίου.
Η κ. Μιχαλοπούλου επισημαίνει πως η ΤτΕ προέβη σε αγορές-πωλήσεις τίτλων μόνο με την Τράπεζα Πειραιώς, με αποτέλεσμα την ευνοϊκή, τότε, αναδιάρθρωση του χαρτοφυλακίου της Πειραιώς, με παράλληλη όμως ζημία ή τουλάχιστον διακινδύνευση της περιουσίας του Κοινού Κεφαλαίου, δηλαδή των αποθεματικών ασφαλιστικών ταμείων και ΝΠΔΔ. Στη συνέχεια, με το PSΙ το Κοινό Ταμείο ζημιώθηκε επιπλέον 53,5% επί του ποσού του 1,9 δισ. ευρώ, ενώ η τράπεζα Πειραιώς ωφελήθηκε αφού τα ομόλογα που αγόρασε δεν μπήκαν στο PSI.
Η δικογραφία για την υπόθεση ανατέθηκε σε ανακριτή.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
