 |
|
|  Παρασκευή 21/4
ΕΛΛΑΔΑ
Συνελήφθη 43χρονος που είχε στήσει στον Βόλο παράνομο κέντρο αποτοξίνωσης από ναρκωτικά ,έναντι αδρών αμοιβών
ΒΟΛΟΣ.-Ηλίας Παπαδημητρίου
Είχε την ιδέα να στήσει ένα ιδιωτικό κέντρο αποτοξίνωσης από ναρκωτικά και αλκοόλ ένας 43χρονος και για το λόγο αυτό νοίκιασε μια διώροφη μονοκατοικία σε προάστιο του Βόλου, μόνο που δεν μερίμνησε να εφοδιασθεί και με τα απαραίτητα έγγραφα και άδειες για να λειτουργεί την επιχείρησή του νόμιμα και να τηρεί τη νομοθεσία που προβλέπει το Υπουργείο Υγείας για τη λειτουργία ιδιωτικών κλινικών. Παρ' όλες τις παρανομίες του όμως ο 43χρονος δεν παρέλειψε να πληρώνεται κανονικά για κάθε περιστατικό με ποσά που κυμαίνονταν μεταξύ 700 και 1.000 ευρώ!
Πληροφορίες που έφθασαν στην Αστυνομία τις αξιοποίησε η Υποδιεύθυνση Ασφάλειας Βόλου και άνδρες του Τμήματος Δίωξης Ναρκωτικών πήγαν στο κέντρο αποτοξίνωσης και έκαναν εξονυχιστικούς ελέγχους, διαπιστώνοντας ότι η επιχείρηση λειτουργούσε παράνομα, αλλά δεν βρέθηκαν πουθενά ναρκωτικές ουσίες.
Παράλληλα οι αστυνομικοί βρήκαν στο κτίριο τρεις χρήστες ναρκωτικών ουσιών, οι οποίοι ισχυρίστηκαν ότι φιλοξενούνταν στο κέντρο και ότι με τις συμβουλές του 43χρονου έδιναν αγώνα για την απεξάρτησή τους.
Στον χώρο δεν υπήρχαν επίσης ειδικοί επιστήμονες, ψυχολόγοι, κοινωνικοί λειτουργοί και εξειδικευμένο προσωπικό, αλλά ο 43χρονος που συνελήφθη αμέσως ισχυρίσθηκε στους αστυνομικούς ότι άνοιξε το κέντρο για να βοηθήσει τα άτομα που ήταν εξαρτημένα ή εθισμένα, επειδή ο ίδιος είχε καταφέρει να απεξαρτηθεί από το ναρκωτικά.
Όπως διαπιστώθηκε από την αστυνομία, κάθε παροχή έναντι της αδράς αμοιβής για κάθε περιστατικό στηριζόταν στην εμπειρική γνώση του 43χρονου και όχι σε επιστημονικές μεθόδους. Το κέντρο αποτοξίνωσης λειτουργούσε για πάνω από τρεις μήνες και ο 43χρονος κατάφερε να πείσει άγνωστο αριθμό χρηστών που προσπαθούν οι ίδιοι και οι οικογένειές τους να το αντιμετωπίσουν την εξάρτησή τους.
Ο 43χρονος οδηγήθηκε στον Εισαγγελέα του Βόλου και πήρε προθεσμία για να απολογηθεί την Δευτέρα.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
